Inventaris

Schutterijstraat 2 (Pelt)
In de hoek van het voormalig boederijerf van Huis De Kompen werd een opgaande eik geplant. Oorspronkelijk was er een kleine boomkapel aanwezig. Met de heraanleg van de Schutterijstraat en de aanleg van de Kaulillerweg werd een Mariagrot van de tegenoverliggende hoek van de Schutterijstraat verplaatst naar de voet van de kapelboom.

Vliegveldweg 2 (Pittem)
Op traditionele wijze zijn twee lindebomen aangeplant bij de toegang van het erf. Dit is een zéér oud gebruik waarbij men geloofde dat door de zuiverende werking van de bomen de bewoners op het erf beschermd werden van kwade invloeden. Het zijn twee linden, een zomerlinde en een hollandse linde, waarvan de dikste een stamomtrek heeft van 269 cm.

Vliegveldweg 2 (Pittem)
Aan de straatzijde wordt het erf gemarkeerd door een opgaande populier die er als hoekboom werd geplant. Op het belendend perceel is bij de boom een veedrinkpoel aangelegd. De boom is een mooi ontwikkelde oude populierenkloon met een omtrek van 337 cm en met een totale hoogte van ca. 32 meter.

Vliegveldweg 2 (Pittem)
Op het erf staat nog een oude perelaar. Het was gebruikelijk om op de huisweide een hoogstam weideboomgaard te voorzien.

Vliegveldweg 2 (Pittem)
Door het gebruik van meidoorn in een dicht plantverband is de haag ondoordringbaar. Door ze jaarlijks te scheren wordt ze op traditionele wijze onderhouden. De haag is geplant langs de perceelgrens aan de straatzijde en is nog een representatief voorbeeld van een scheerhaag dienstig als erfafsluiting.

Vliegveldweg 2 (Pittem)
Door het gebruik van meidoorn en hulst in een dicht plantverband is de haag ondoordringbaar. Door ze periodiek te scheren wordt ze op traditionele wijze onderhouden. De haag is geplant langs de perceelgrens en is nog een representatief voorbeeld van een scheerhaag dienstig als erfafsluiting.

Vliegveldweg 2 (Pittem)
Langs de weg, in de perceelsrand van een uitgebrikt weiland staat een knotwilgenrij. De schietwilgen zijn op regelmatige plantafstanden aangeplant en de bomen zijn op traditionele wijze geknot in functie van brandhoutopbrengst.

Doornhoek (Poperinge)
Knotbomenrijen van zwarte populier bij perceelrand van een boerderijerf. Op het moment van de inventarisatie stonden er 8 exemplaren met stamomtrekken van bij de 3 meter en met variabele knothoogtes tussen de 2 en 3,5 meter. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als perceelrandbegroeiing aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland).

Keibilken (Poperinge)
Elf geknotte zwarte populieren die deels staan in de gelegde haag langs de straat, Keibilken genaamd, verder staan er nog knotpopulieren verspreid op het erf en bij twee poelen. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Keibilken (Poperinge)
Een veekeringshaag van meidoorn sluit het erf af langs de straatzijde en vertoont nog sporen van oude vlechttechnieken waarbij de haag werd gelegd. Hierbij werd de haag grondig uitgedund en werden de uitgeselecteerde takken aan de basis voor 2/3 door gekapt om ze onder een hoek van ongeveer 45 graden te leggen in een steunconstructie van verticaal gepote takken en aangebonden met wissen van bindwilg. Op de geselecteerde gelegde takken ontstaan de jonge twijgen die later het volume van de haag bepalen. Het leggen van hagen is een zeer goed uitgekiende en doeltreffende techniek om het gat in de haag te dichten en om de haag over haar volledige lengte ondoordringbaar te maken voor vee.