Resultaten erfgoedobjecten

< Ga naar zoekformulier

Resultaten erfgoedobjecten

200 resultaten


ID: 27510 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Laurentius

Enameplein (Oudenaarde)
Eén van de twee kerken in de pre-stedelijke nederzetting Ename gebouwd onder de laatste Ottoonse vorst van het Duitse keizerrijk. Na de inlijving van Ename in 1047 bij het graafschap Vlaanderen geëvolueerd tot dorpskerk. Heden één van de gaafst bewaarde vroegromaanse kerken van ons land, te dateren circa 1000 en tot op heden gerekend tot de Maaslandse stijl, gebouwd naar Ottoonse traditie. Sfeervol beboomd en met gras begroeid oud kerkhof met omlopend pad. Kerkhofingang tussen lage gemetste vierkante bakstenen pijlers met spiegeldecoratie.


ID: 27571 | Bouwkundig element

Schipperskerkje

Jan Baptist Eeckhoutskaai (Oudenaarde)
Vermoedelijk oud stapelhuis aan de vroegere Scheldekaai, minstens vanaf 1645 in het bezit van het armenbestuur van Leupegem. Verschillende functies: kalkschuur, (nood)kerkje, in de jaren 1940 kolenmagazijn en in de jaren 1950 stapelhuis. Rechthoekige eenbeukig gebouwtje achterin een grasplein gelegen, in kern minstens uit de 11de tot de 12de eeuw. Onregelmatige blauwe Doornikse steen en zijpuntgevels afgewerkt met baksteen onder meer voor vlechtingen onder steil zadeldak.


ID: 27253 | Bouwkundig element

Boudewijnstoren en Huis van Margaretha van Parma

Markt 40 (Oudenaarde)
In de 19de eeuw beschouwd als zogenaamde Boudewijnstoren, naar de toen vermeende bouwheer uit de 11de eeuw, Boudewijn V, graaf van Vlaanderen; vermoedelijk eerder een resterend deel van een romaans steen uit de 12de eeuw, namelijk een stedelijke patriciërstoren als statussymbool met aanleunende zaalbouw. Toren van Doornikse breuksteen op nagenoeg vierkant grondplan van heden vijf bouwlagen onder tentdak. Aanpalend, laatgotische voorgevel, vermoedelijk gebouwd in de eerste helft van de 16de eeuw in plaats van middeleeuws zaalbouw. Onderkelderde zandsteenbouw met lijstgevel van vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak.


ID: 27254 | Bouwkundig element

Burgerhuis Cambier

Markt 41 (Oudenaarde)
Diephuis van oorspronkelijk drie bouwlagen met inbegrip van de huidige kelderverdieping en met trapgeve, aangepast in de 19de eeuw als bepleisterde lijstgevel met toevoeging van bovenste bouwlaag. Oudste kern van Doornikse breuksteen opklimmend tot 12de eeuw. In de tuinmuur, 16de-eeuws rondboogpoortje met omlijsting van zandsteen.


ID: 27684 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus en kerkhof

Meldenstraat (Oudenaarde)
Georiënteerde kerk ingeplant op een opgehoogd terrein van de Rug van Meerse; wellicht een motte. Omringend ommuurd kerkhof, ten zuiden en oosten afgeboord door bomenrijen. Bij gebrek aan een ver doorgedreven bouwhistorisch onderzoek blijft de vroege bouwgeschiedenis voorlopig hypothetisch. Van de romaanse kerk van Doornikse breuksteen, rest de westelijke toren en misschien ook het opgaand metselwerk van de noordelijke zijbeuk en noordtranseptarm. In de 16de eeuw werd het schip herbouwd in gotische stijl. Belangrijke herstelling en vergroting van de kerk in neogotische stijl in 1871 naar ontwerp van architect Louis Minard.


ID: 27802 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus en grafkapel

Monseigneur Lambrechtstraat (Oudenaarde)
De parochiekerk gaat terug op een gebedshuis dat reeds in de 12de eeuw werd opgericht en een oudere bidplaats verving. In de loop der eeuwen werd de kerk vergroot en aangepast. Door de restauratie in de 19de eeuw verkreeg de kerk een dominant neoromaans karakter. Ten zuiden van de kerk, op het kerkhof, staat de imposante grafkapel van Monseigneur Lambrecht uit 1891. De kapel werd opgetrokken in neoromaanse stijl naar ontwerp van architect S. Mortier met J. De bosschere uit Heusden als architect-aannemer.


ID: 27715 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Hilarius

Mullemstraat (Oudenaarde)
Georiënteerde kerk met in kern romaanse kruisingstoren. Kerkhof met witgeschilderde bakstenen kerkhofmuur met in het midden, zowel aan de kerkhofzijde als de straatzijde, een calvarie kruisbeeld. De stichtingsdatum van de kerk is onbekend maar wordt gesitueerd in de 12de eeuw. De oorspronkelijke romaanse kerk werd aangepast circa 1615-1625 met de bouw van het koor, kapel en schip. In 1952 werd door architect H. Vaerwyck-Suys de toren gerestaureerd. Deze werd volledig afgebroken en heropgebouwd met de oude stenen.


ID: 44281 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Eligius met kerkhof

Oudekerkstraat 8 (Oudenburg)
Voormalige Sint-Eligiuskerk, overgebleven gedeelte van een in oorsprong romaanse, georiënteerde en transeptloze basilicale kerk. Apsis, koor, sacristie en middentoren zijn gerestaureerd, terwijl de middenbeuk met overblijfselen van de westgevel en scheiboogarcades zijn geconserveerd als ruïne. Centraal gelegen in een trapeziumvormig kerkhof, ommuurd en aan Oudekerkstraat omzoomd met populierenrij.


ID: 40429 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus

Just. Lipsiusplein (Overijse)
Georiënteerde decanale kruiskerk met een ingebouwde westtoren met een romaanse kern uit de 12de eeuw (?), een koor opgericht na de brand van 1489 en een gotische midden- en dwarsbeuk van na de brand in 1692. Eind 19de eeuw werd de kerk naar de toenmalige smaakinzichten in een neogotische stijl verbouwd en gerestaureerd. De kerk is gelegen op een heuvelrug ten zuiden van het hellende dorpsplein. Een hoge kalkzandstenen keermuur met een trap aan de oost- en zuidzijde sluit het voormalige kerkhof rond de kerk af ten zuiden, oosten en westen. Bovenop de keermuur staat een eenvoudige ijzeren balustrade. Ten westen is het voormalige kerkhof en de kerk te bereiken via een trap gevat tussen twee zware blauwe hardstenen pilasters met casementen, een geprofileerde dekplaat en een vaasbekroning.


ID: 40336 | Bouwkundig element

Parochiekerk Sint-Martinus

Ninoofsesteenweg (Pepingen)
Gotisch gebouw met 12de-eeuwse romaanse kern en verschillende onderdelen uit de periode van de 14de tot de 20ste eeuw.