Inventaris

Bayaerdstraat 28 (Berlare)
Hoeve ingeplant op groot rechthoekig omhaagd perceel met boomgaard en aan de straat afgesloten door ijzeren hekwerk aan bakstenen pijlers met bolornament. Site met boerenwoning van negen traveeën volgens historisch kaartmateriaal minstens opklimmend tot het derde kwart van de 18de eeuw; mogelijk zelfs ouder. Schuur annex stal, gebouwd circa 1886-1887. Verder nog klein Onze-Lieve-Vrouw van Lourdesgrotje en linde met houten beglaasd boomkapelletje.

Blauwhofdreef 4 (Berlare)
Voormalige buitenplaats, teruggaand op een omgrachte hoeve. Geïsoleerde site met walgrachten. Het huidige nog deels omgracht kasteeltje bezit het voorkomen van een herenhuis bestaande uit een hoog opgaand middendeel geflankeerd door in de 20ste eeuw gewijzigde lagere zijvleugels. Centraal huis van vier traveeën breed met verhoogde begane grond en bovenverdieping onder pannen zadeldak, wellicht een laat-18de-eeuws volume. Achterin gelegen vrijstaande bakoven met koe- en varkensstal.

Donklaan 95 (Berlare)
Hoevetje met losse bestanddelen waarvan de woning in de jaren 1960 door een nieuw huis werd vervangen. Behouden houten schuurtje bij stallen achteraan op het erf; opgetekend op het primitieve kadasterplan van circa 1832, doch schuur mogelijk opklimmend tot de 18de eeuw.

Dorp (Berlare)
Opgesteld ten oosten van de parochiekerk en voor het gemeentehuis, vroeger tegenover het huis van de laatste baljuw van Berlare, Jean J. Van den Breen. Op basis van iconografisch bronnenmateriaal is de schandpaal te dateren zijn tussen 1676 en 1773, vermoedelijk opgericht door de familie Vanden Meersche. In 1991 werd een nieuw heraldisch leeuwtje op de paal geplaatst.

Dorp (Berlare)
De Sint-Martinuskerk, gelegen op een middeleeuwse kerksite, getuigt nog steeds van de drie bouwfasen uit haar bouwgeschiedenis; de 15de-eeuwse westelijke travee met westtoren, de middenbeuk uit het eerste kwart van de 18de eeuw en de neogotische uitbreiding van het schip naar ontwerp van architect Henri Valcke uit 1910-1911. De vrijstaande dorpskerk bezat voorheen een omringend ommuurd kerkhof. Op de restant van het kerkhof staan negentien gerecupereerde grafkruisen.

Dorp 1 (Berlare)
Kasteel centraal gelegen in de dorpskern, met kasteelpark in landschapsstijl met dreven, bos, moestuin en vijverpartijen met ijzeren brug. Kasteel in 1722 heropgebouwd, waarschijnlijk op het puin of de resten van het voorgaande kasteel. De twee parallelle dienstgebouwen aan het voorplein van het kasteel kwamen gezien hun rococostijl waarschijnlijk pas in het midden of derde kwart van de 18de eeuw tot stand. De noordelijke dienstvleugel met de koetsierswoning, paardenstal en hovenierswoning, de zuidelijke vleugel met een werkplaats, het wagenhuis, de woning van de paardenknecht en een paardenstal met zadelkamer.

Dorp 2 (Berlare)
Vrijstaand herenhuis van zeven traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, vermoedelijk uit de tweede helft van de 18de eeuw en gelegen in grote tuin, tegenover het kasteel van Berlare. Oorspronkelijk huis met de twee bijgebouwen in U-vormige opstelling; de twee bijgebouwen werden in de jaren 1920 gesloopt en in 2001 heropgebouwd.

Heikantstraat 17 (Berlare)
Voormalige hoeve met losse bestanddelen, al aangegeven op de Ferrariskaart van 1771-1778. IJzeren toegangshek aan zware vierkante bakstenen hekpijlers met dekplaat, tussen lage stalvleugel en hulsthaag. Achterin gelegen boerenwoning onder pannen zadeldak met verspringende daknok. Op het voorerf, haaks ingeplante lange eind-19de-eeuwse bedrijfsvleugel, vergroot in de 20ste eeuw.

Kapelleplein (Berlare)
De kapel zou minstens opklimmen tot begin 14de eeuw met mogelijke vergroting of heropbouw in de 15de eeuw. Heden lichtgeel gekaleide kapel op gepikte plint, opgetrokken van kalkzandsteen met verwerking van arduin voor de omlijstingen van de muuropeningen en de afwerking van de geveltop. Het uitzicht van de huidige voorgevel dateert van 1774. Opvallende solitaire acacia bij de ingang van de kapel.

Kerkstraat 137 (Berlare)
Boerenhuis van de voormalige hoeve Eeraert. Zuidelijk gerichte woning van vier traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (pannen), vermoedelijk daterend uit de 18de eeuw. Nu verankerde, gecementeerde gevel met schijnvoegen, afgelijnd door een geprofileerde daklijst en houten gootlijst op klossen.