Inventaris

Plassendonk 6 (Westerlo)
Huidige hoeve opklimmend tot 1738, met vroeger woonstalhuis ten zuiden en schuur ten noordoosten van een gekasseid erf, gelegen in omhaagde siertuin.

Polderstraat 51 (Westerlo)
Waterburcht ontstaan en gegroeid rond een heerlijke versterking met donjon of woontoren, gelegen aan de rand van een beboomd park (circa 60 hectare) met vijvers, gazons, dreven, wandelpaden, een geometrische tuin en een minder formeel landschappelijk park, van elkaar gescheiden door de Grote Nete.

Renderstraat 9 (Westerlo)
Achterin gelegen, nog deels omgrachte hoeve waarvan de inplanting minstens opklimt tot de 18de eeuw, beboomde toegangsweg met tegen de straat een kapel.

Sint-Lambertusstraat 2 (Westerlo)
Ten oosten van het marktplein, excentrisch gelegen dekenale kerk met omliggend ommuurd kerkhof waarop grafmonumenten uit de 19de eeuw en het eerste kwart van de 20ste eeuw en eenvoudige zerken voor oudstrijders. Ondanks lange bouwgeschiedenis en verschillend materiaalgebruik is de kerk een homogeen gotisch/neogotische, georiënteerde kruisbasiliek.

Sint-Lambertusstraat 4 (Westerlo)
Pastorie met oorspronkelijk omgrachte tuin gelegen ten noorden van de kerk, volgens jaarankers aan oostelijke achtergevel opgericht in 1618. De oude structuur van de tuin bleef grotendeels bewaard in de symmetrische padenstructuur en enkele solitaire taxusbomen.

Sint-Michielsstraat 2 (Westerlo)
Dit gebouw in de klassieke Franse stijl werd in 1757 opgericht, van 1964 tot 1977 gemeentehuis, sinds 1979 heemkundig streekmuseum.

Sint-Niklaasstraat 25 (Westerlo)
Hoekhuis van zes traveeën en één bouwlaag onder zadeldak, uit de eerste helft van de 19de eeuw, mogelijk met 18de-eeuwse kern.

Tongerlodorp 5 (Westerlo)
Dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder schilddak uit eind 18de eeuw.

Wimpstraat 75 (Westerlo)
Langgestrekt woonstalhuis met 18de-eeuws woonhuis en stal met bewaarde binnenstructuur.

Wittegracht 7 (Westerlo)
Hoeve met schuur ten oosten en bakhuis ten zuidwesten, woonstalhuis van acht traveeën en één bouwlaag onder afgewolfd zadeldak, met kern uit de 18de eeuw.