Inventaris

Langstraat 51 (Dilsen-Stokkem)
Alleenstaand breedhuis, gebouwd door pastoor Borghouts in 1784, waarvan de ordonnantie werd gewijzigd eind 19de eeuw.

Oude-Kerkstraat 53 (Dilsen-Stokkem)
De pastorie was samen met de kerk en een gedeelte van het dorp in 1590 door een brand verwoest. Waarschijnlijk is het dit bouwvallige gebouw dat door pastoor Henricus Pijlmans (+ 1693) wordt beschreven, en waaraan hij allerlei herstellingen laat uitvoeren.

Oude-Kerkstraat 55, 55A-C (Dilsen-Stokkem)
Voormalige stoombierbrouwerij, in bedrijf tot eind jaren 1920. De kern dateert uit de 18de eeuw.

Oude-Maasstraat 3 (Dilsen-Stokkem)
Schippersherberg, in bedrijf tot 1914. Breedhuis van twee bouwlagen onder steil, gebogen zadeldak. Kern waarschijnlijk uit de 17de eeuw.

Rechtestraat 53 (Dilsen-Stokkem)
Hoekhuis met huidige ordonnantie uit het midden van de 19de eeuw, doch met oudere kern, mogelijk uit de eerste helft van de 18de eeuw.

Rechtestraat 55-57 (Dilsen-Stokkem)
Oorspronkelijk één geheel,circa 1850 gesplitst. De kern dateert uit de tweede helft van de 17de eeuw: de rechterzijgevel is een krulgevel voorzien van smeedijzeren muurankers met krullen; gevelsteen met datering 1764; de achtergevel heeft dezelfde muurankers.

Reselt 1 (Dilsen-Stokkem)
Belangrijk, gesloten complex. Bakstenen gebouwen, gegroepeerd rondom een rechthoekig erf. De gebouwen hebben een oudere kern, mogelijk uit de 18de eeuw. Het huidige uitzicht dateert echter uit de eerste helft van de 19de eeuw.

Ritserstraat 34 (Dilsen-Stokkem)
Vrijwel volledig verbouwde, langgestrekte hoeve met oude kern, door middel van een gevelsteen in de rechterzijgevel gedateerd ANO/ H x H/ 1782.

Sipernau 2 (Dilsen-Stokkem)
De huidige tweeledige hoeve staat in deze vorm aangeduid op de Ferrariskaart van 1771-77, maar het is niet duidelijk of zij in kern opklimt tot de periode van de bouw van het kasteeldoor Thomas de la Marck in de eerste helft van de 17de eeuw.

Sipernau 4-10 (Dilsen-Stokkem)
Het domein Sipernau zou voor het eerste vermeld zijn als Scripnasium in 732, in het testament van Sint-Adela, abdis van Palatiolum of Pfalzel bij Trier, als één van haar eigendommen in de Maasgouw. Het wordt in het testament beschreven als villa.