Inventaris

Brussegemsesteenweg 25 (Meise)
Achterin gelegen semi-gesloten hoeve, waarvan de woning volgens literatuurgegevens opklimt tot de 17de eeuw en vergroot werd in 1776; op het kadaster wordt in 1866 echter een 'reconstruction totale' geregistreerd met als resultaat een sterk afwijkende inplanting op de mutatieschetsen. In het begin van het tweede millennium werd het complex ingrijpend gerenoveerd met historiserende elementen.

Brusselsesteenweg 1 (Meise)
Georiënteerde, laatgotische parochiekerk uit de 16de-17de eeuw, opgericht op een kleine verhevenheid en eertijds omgeven door een ruim, ommuurd kerkhof, middenin het dorpscentrum.

Brusselsesteenweg 44 (Meise)
Pastorie in traditionele bak- en zandsteenstijl, bestaande uit twee aaneensluitende parallelle vleugels waarvan het oostelijke volume dateert uit de 17de eeuw en het westelijke uit de 18de eeuw. Een grondige restauratie gebeurde in 1902 naar de plannen van architect Jules Barbier, leerling van J.J. Van Ysendyck. De pastorie is omgeven door een tuin van 55 are met sporen van een 18de-eeuwse, regelmatige lusttuin met vijver en paviljoen; de tuin werd gedeeltelijk heraangelegd als parkeerterrein rond 1960.

Dreef (Meise)
Barokke kapel in bak- en zandsteen van 1707, gelegen op het einde van een dreef met aansluitend bosgebied, maar ook vlak bij de A12. De oorspronkelijke kapel van 1695 is vandaag in gebruik als sacristie.

Dreef 1 (Meise)
Gesloten kasteelhoeve, in 1365 vermeld als ’t hof te Aerzele, met witgekalkte gebouwen uit de 17de en 18de eeuw waarbij de vierkante poorttoren met duifhuis 1673 gedateerd is.

Driesstraat 117 (Meise)
Boerenwoning als rest van een ruime hoeve die op 19de-eeuws kaartmateriaal staat weergegeven met een U-vormige inplanting, geopend naar het noordoosten. De hoeve is gelegen op de Wolvertemse Dries en wordt volgens de literatuur ’t Hof ter Nood genoemd.

Driesstraat 120 (Meise)
Hoeve met losse bestanddelen, geschikt rondom een gebetonneerd erf, gedeeltelijk opklimmend tot de 18de eeuw. Op de Ferrariskaart (1770-1778) worden drie vrijstaande, U-vormig ingeplante volumes met centraal erf weergegeven; de zuidwestzijde bleef onbebouwd. De hoeve is gelegen op de 'Wolvertemse Dries' en wordt volgens J. Lefèvre '’t Hof van Leemans' genoemd; dezelfde bron maakt ook gewag van een balk met jaartal 1785.

Drijpikkelstraat 4 (Meise)
Voorheen brouwerij, bekend sedert 1385 en tot het einde van het ancien régime gebruikt als vergaderplaats voor de schepenbank van de baronie Imde, die volgens sommige bronnen al bestond in de 13de eeuw.

Godshuisstraat (Meise)
Het zogenaamde godshuis, bestaande uit twee tegen elkaar gebouwde parallelle vleugels in traditionele bak- en zandsteenstijl, respectievelijk van 1660 (of 1662) en 1773, was in oorsprong de pastorie van de Sint-Laurentiusparochie die afhankelijk was van de abdij van Dielegem.

Heidestraat 6 (Meise)
De Baggemolen is een graanwatermolen op de Molenbeek, waarvan de oorsprong minstens opklimt tot het begin van de 15de eeuw. De omgeving van de Baggemolen wordt omwille van de hoogte en de waterrijke omgeving meermaals geciteerd als mogelijke oudste bewoningskern van Wolvertem.