Inventaris

Hoogstadestraat 6 (Alveringem)
Sterk aangepaste hoeve met willekeurige opstelling van de gebouwen rondom onverhard erf, en rest van omwalling ten noorden van het woonhuis, gelegen nabij grote baan. Boerenhuis (nok loodrecht op de straat) met erg verbouwde en ingebouwde oude kern (18de eeuw ?).

Hoogstadestraat 64 (Alveringem)
Classicistisch dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder gebogen zadeldak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse pannen), uit de 18de eeuw. Ten zuiden en westen nog omwald.

IJzerstraat 36 (Alveringem)
Oorspronkelijk omwalde hoeve met losse bestanddelen rondom deels gekasseid en begraasd, deels gebetonneerd erf met centrale vaalt. Ten noordwesten, boerenhuis aanleunend bij het langgestrekte type. Eén bouwlaag met twee staltraveeën links + woongedeelte van vijf traveeën en rechts twee opkamertraveeën onder zadeldak met kort overstekende dakrand en hanggoot. In kern opklimmend tot 1653 volgens jaartal in kerfsneetechniek op moerbalk in huiskamer. Ten westen, sterk aangepast stalgebouw. Ten zuidoosten, grotendeels versteende dwarsschuur.

Izenbergestraat (Alveringem)
Georiënteerd bedehuis midden kleine tuin met enkele opgaande bomen, aan de straatzijde afgezet met bakstenen muurtje en taxushaag. Herstellingswerken in 1948-1970. Eenbeukig kerkje met schip van drie traveeën en driezijdige koorsluiting, onder licht gebogen zadeldak (leien), gemarkeerd door centrale, octogonale dakruiter met ingesnoerde naaldspits (leien), gebouwd circa 1653 en voltooid in 1663.

Izenbergestraat (Alveringem)
De bouwer van het oorspronkelijk orgel is A.J. Berger, 1773. Rond 1805, na de heropening der kerken, werd het instrument in orde gesteld door R. Germain.

Izenbergestraat 113 (Alveringem)
Typische dorpsherberg, tevens schrijnwerkerij, opgevat als een huis van acht traveeën en één bouwlaag onder zacht gebogen zadeldak met kort overstekende rand; ten dele 19de-eeuws uitzicht, doch in kern vermoedelijk opklimmend tot circa 1800.

Izenbergestraat 167 (Alveringem)
De walgrachtsite met opperhof en neerhof van het Hof van Izenberge gaat terug tot de late middeleeuwen en vormde het historische “foncier” of de kern van de heerlijkheid “Isenberghehove”. De grotendeels bewaarde walgrachten maken van de hoeve een typevoorbeeld van tweeledige walgrachtsites. De hoeve is bereikbaar via een lange erfoprit doorheen akkerland en huisweides. De sterke samenhang tussen architecturale, archeologische en landschappelijke erfgoedkenmerken is uitzonderlijk. Het statige 18de-eeuwse huis en het eind 19de-eeuwse bakhuis zijn opgetrokken op het opperhof. Op het neerhof bevinden zich de 18de-eeuwse dwarsschuur en de stallen. De traditionele variëteiten van opgaande Canadapopulieren accentueren de walgrachten. De opgaande zomereiken en de geknotte schietwilgen op de vroegere perceelsgrenzen in de huisweides getuigen van het bocagelandschap dat traditioneel het Veurnse Houtland kenmerkte.

Izenbergestraat 22A-C (Alveringem)
Voormalige herberg, type afspanning. Alleenstaand gebouw van één bouwlaag met links woongedeelte van vijf traveeën + centraal stalgedeelte + rechts dwarsschuurtje onder doorlopend zadeldak met licht overstekende dakrand en hanggoot, uit de tweede helft van de 18de eeuw.

Izenbergestraat 69 (Alveringem)
Oorspronkelijk omwalde hoeve met losse bestanddelen van één bouwlaag rondom onverhard L-vormig erf; vaalt achter de stalvleugel. Ten noordwesten, boerenhuis van vijf traveeën + een rechter opkamertravee; één bouwlaag onder doorlopend zadeldak (Vlaamse en mechanische pannen), uit de tweede helft van de 19de eeuw. Ten zuidoosten van de hoeve stond tot in 1921 een houten staakmolen zogenaamd "Kerselaarmolen" (18de eeuw) op thans verdwenen motte met nabijgelegen rosmolen van 1736.

Izenbergestraat 73 (Alveringem)
Oorspronkelijk omwalde hoeve met losse bestanddelen van één bouwlaag onder zadeldaken rondom begrint erf; bakstenen stoepen en gekasseid voetpad. Met wilgen afgezoomde rest van omwalling achter laatst genoemde en ten noordwesten. Vroegere erfoprit ten noorden volgens plaats van wagenhuis, thans ten oosten. Ten noordoosten, boerenhuis bestaande uit oude kern in stijl- en regelwerk uit het vierde kwart van de 17de eeuw - eerste helft van de 18de eeuw (?), versteend circa 1930. Ten noordwesten, stalvleugel.