Inventaris

Fr. Robbrechtsstraat 195 (Wemmel)
Vrijstaande villa met garage, bruine baksteenbouw verlevendigd met bepleisterde en wit geschilderde muurbanden, hoekkettingen, venster- en deuromlijstingen, van circa 1918.

G. Van Campenhoutstraat (Wemmel)
Begraafplaats op het kadaster ingetekend in 1931, centrale middenas en parallelle zijpaden gevat in een ovaalvormig wandelpad met achteraan een monumentaal bronzen kruis.

G. Van Campenhoutstraat (Wemmel)
Calvarie opgetrokken in 1929 in een combinatie van laat-neogotische elementen en art deco.

G. Van Campenhoutstraat (Wemmel)
Modernistisch hardstenen grafteken uit 1959 voor de politicus Jozef Schuyffeleer. Het is het enige funeraire ontwerp van beeldhouwer Oscar De Clerck.

J. Bogemansstraat 112-114 (Wemmel)
Opvallende, vrijstaande tweegezinswoning geïnspireerd door de nieuwe zakelijkheid, naar ontwerp van F. De Vleeschouder uit 1937.

J. De Ridderlaan 49 (Wemmel)
Niet georiënteerd, loodrecht op de straat ingeplant modern zaalkerkje met lager uitspringend en witgeschilderd portaal, ingetekend op het kadaster in 1936.

Koningin Elisabethlaan 19-25 (Wemmel)
U-vormig geheel opgetrokken in beton- en baksteenarchitectuur waarbij de binnenkoer wordt afgesloten door een bakstenen muur aan de straatzijde, van circa 1955-1956.

Kruidtuinlaan (Wemmel)
Het wagenhuis bij het pachthof vertoont neotradionele reminiscenties en dateert naar verluidt uit de periode 1898-1920, hoewel het op de topokaart van 1902 nog niet is aangeduid. In 1954-1955 werd het wagenhuis ingericht als garage, waarbij het uitzicht van de begane grond sterk werd gewijzigd.

Kruidtuinlaan 2 (Wemmel)
Het plantenpaleis ligt in het zuidelijk deel van het domein van de Plantentuin, op grondgebied Wemmel, ten noordoosten van de toegangspoort aan de J.Van Gijsellaan. Hier vinden de vorstgevoelige en tropische planten een onderkomen. Het werd gerealiseerd tussen 1947 en 1958 naar ontwerp en onder leiding van architect M. Cole.

L. Vander Zijpenstraat 30 (Wemmel)
U-vormig schoolcomplex "Doornroosje", opgetrokken in het laatste kwart van de 20ste eeuw waarbij het voorgaande "Hooghuis" of "Hoog Boerenhuis" -minstens opklimmend tot de 17de eeuw- werd gesloopt en op een niet wetenschappelijke wijze gereconstrueerd en geïntegreerd.