38945 resultaten
ID: 31486 | Bouwkundig / Landschappelijk element

Korte-Wildeweg 1 (Poperinge)
Voormalige zetel van de heerlijkheid van de Kortewylle. Heden herenhoeve met boerenhuis ten noordwesten, op een lage, oorspronkelijk omwalde terp, te zien op de Ferrariskaart (1771-1778). Bewoond door paters Trappisten van 1901-1934. De voormalige gracht gedempt en opgenomen bij het omliggende weiland. Het perceel is langs alle zijden, waar geen gebouw of muren staan, afgebakend met een meidoornhaag.
ID: 31132 | Bouwkundig / Landschappelijk element

Krombeekseweg 28-30, 30A (Poperinge)
Landhuis 'Zweerdhof' daterend van 1922 met omgevende grastuin. Ten noordwesten ligt een voormalige kleine hopast uit het laatste kwart van de 19de eeuw, heden een woonhuis. Aan de straatkant bevindt zich een wegkapel (1922) met lindes en daarachter een promenade onder leirozelaars tot aan het landhuis.
ID: 31133 | Bouwkundig / Landschappelijk element

Krombeekseweg 32 (Poperinge)
Merkwaardige herenhoeve die getuigt van de heropleving van de Poperingse landbouwbedrijvigheid in de 19de eeuw. Semigesloten opstelling van de hoevegebouwen. Afgezonderde hopast uit het eerste kwart van de 20ste eeuw. Populierendreef met welkomstlindes en hoogstamboomgaard.
ID: 213350 | Bouwkundig element

Krombeekseweg 82 (Poperinge)
Houten barak, afkomstig van een hospitaalsite die tijdens de Eerste Wereldoorlog was opgericht voor de achtergebleven burgerbevolking in het onbezette deel van België en ook tijdelijk als militair hospitaal werd gebruikt. De site bleef na de wapenstilstand fungeren als hospitaal ter vervanging van de vernielde hospitalen in de frontstreek, vervolgens als sanatorium voor tuberculoselijders. In 1930 verhuisde dit sanatorium, samen met één barak en de toegangspoort naar De Lovie in Proven.
ID: 302080 | Bouwkundig element

Krombeekseweg 82 (Poperinge)
Toegangspoort gekend als de 'Chinese Poort', afkomstig van een hospitaalsite die tijdens de Eerste Wereldoorlog was opgericht voor de achtergebleven burgerbevolking in het onbezette deel van België en ook tijdelijk als militair hospitaal werd gebruikt. De site bleef na de wapenstilstand fungeren als hospitaal ter vervanging van de vernielde hospitalen in de frontstreek, vervolgens als sanatorium voor tuberculoselijders. In 1930 verhuisde dit sanatorium, samen met één barak en de toegangspoort naar De Lovie in Proven.
ID: 31312 | Bouwkundig / Landschappelijk element

Krombeekseweg 82-84 (Poperinge)
Het kasteel De Lovie werd in 1856 opgetrokken naar ontwerp van de West-Vlaamse architect Pierre Nicolas Croquison met koetsgebouw en conciërgewoning. Het park, aangelegd in landschappelijke stijl, met vijvers en gazon omgeven door een parkbos en bomengroepen. In het park een toegangspoort, 19de-eeuwse kapel, tuinpaviljoen, vijvers, jagersgrot, ijskelder en schuilgebouwtje. Deels bewaarde rabattenstructuur en moestuinmuur, motteheuvel en stuwen. Bewaard klooster, kloosterkapel en Mariagrot uit de eerste helft van de 20ste eeuw.
ID: 31142 | Bouwkundig element

Krombekestraat 36 (Poperinge)
Hoeve, vooral interessant wegens het behoud van een aantal typologische elementen, in het bijzonder bij het boerenhuis. Laag boerenhuis van het langgestrekte type en voormalige hopast, respectievelijk gelegen ten noorden en zuiden van een deels verhard erf.
ID: 31143 | Bouwkundig element

Krombekestraat 44-48 (Poperinge)
Lage dorpswoning met schrijnwerkerij links, onder een geknikt zadeldak met Vlaamse pannen. Een jaarsteen 1906 met bijkomende initialen V.G. bevindt zich boven de deur. Links daarnaast bevindt zich een pand oorspronkelijk in aansluitende bouwtrant, te zien aan de behouden bedaking.
ID: 31147 | Bouwkundig element

Krombekestraat 77 (Poperinge)
'Belle vue', ook 'Depuydts-' en 'Mietjes kasteeltje' genoemd. Voormalig buitenverblijf van circa 1900, gelegen aan de stadsrand op de terp van de gesloopte Pottestraatmolen. Vanaf daar heeft men een mooi perspectief op Poperinge, wat de benaming van het huis verklaart.
ID: 31148 | Bouwkundig element

Krombekestraat 78-122 (Poperinge)
Rij arbeiderswoningen met voortuintje, uit het begin van de jaren 1920, naar verluidt gebouwd door de eigenaar van de heden verdwenen, achterliggende steenbakkerij, met de resterende bakstenen van na het faillissement. Eenvoudige, uniforme architectuur die overhelt naar de 'regionale' bouwtradities en refereert naar gelijktijdige tuinwijkarchitectuur in het Ieperse.