Inventaris

Hasseltsesteenweg (Tongeren-Borgloon)
Zaalkerk, gebouwd in 1773. De plattegrond beschrijft een éénbeukige kerk van drie traveeën, met voorstaande westtoren, en een koor van een rechte travee met halfronde sluiting en recente sacristiëen. Twee welkomstlindes bij het portaal.

Kuttekovenstraat (Tongeren-Borgloon)
Neoclassicistische kerk, die de romaanse kerk op dezelfde plaats vervangt, met behoud van de toren uit eerste helft 13de eeuw. Gelegen op een hoogte boven de straat, binnen het kerkhof. Een haag markeert het historisch perceel van het voormalige kerkhof.

Museumkwartier 2 (Tongeren-Borgloon)
De Onze-Lieve-Vrouwbasiliek is een gotische kerk met een rijk verleden dat teruggaat tot de Romeinse tijd.

Speelhof 12A (Tongeren-Borgloon)
De Sint-Odulphuskerk is een zeer oude stichting, die mogelijk opklimt tot vóór het gebruik ervan als burchtkapel van de graven van Loon. Van de oudste romaanse kerk uit de 12de eeuw resteren het middenschip met de rondboogarcade op pijlers, de muren van de kruising, de zuidelijke transeptarm en de ingebouwde, rechte koortravee. Ook de oostvleugel van het romaanse kloosterpand uit eind 12de, begin 13de eeuw is bewaard. De huidige gotische toren dateert van 1406. De ingrijpende vergrotings- en herstellingswerken door H. Martens en V. Lenertz in 1903-04 geven de kerk haar huidige uitzicht.

Sint-Walburgapark (Veurne)
Enig voorbeeld in de kuststreek van een groots opgevat gotisch kerkgebouw waarvan alleen de koorpartij, de oostelijke transeptmuur en westelijke torenaanzet tot stand kwamen vanaf het tweede kwart van de 13de eeuw tot eind 14de eeuw. De westelijke torenaanzet vormt nu een vrijstaand volume in het Sint-Walburgapark: onafgewerkt gebleven gotisch westportaal van Balegemse kalkzandsteen, in 1720 ingericht tot waterreservoir. Voorts neogotische kerk, meer bepaald transept en schip naar ontwerp van A. Van Assche gebouwd en voltooid door architect J. Vinck in 1907. Het kerkgebouw omvat een vijfbeukig basilicaal schip van twee traveeën, een transept met traptorens op de hoeken en de bewaarde gotische oostelijke muur, de gotische koorpartij bestaande uit een hoofdkoor van vier traveeën met vijfzijdige sluiting en een kooromgang met drie kranskapellen ten oosten en twee kapellen op noord- en zuidzijde, en aansluitend bij het hoofdvolume onder meer een doopkapel.

Sint-Elooisplein (Waregem)
Georiënteerde hallenkerk, opgebouwd uit een eind 12de- of begin 13de-eeuwse romaanse toren, een in het begin van de 17de eeuw herbouwde, noordelijke zijbeuk met neogotische aanpassing van 1898-1902 en een neogotische, zuidelijke zijbeuk van 1898-1902.

St.-Brixiusplein (Wielsbeke)
Overwegend neogotische parochiekerk die een veelheid aan opeenvolgende bouwfasen en -stijlen in zich draagt, met onder meer vroeggotische toren en westgevel, eind 17de-eeuwse noordbeuk en neogotische 19de-eeuwse zuidbeuk en aanpassingen.

Doelhofstraat (Zuienkerke)
Parochiekerk van Nieuwmunster, gelegen centraal in het straatdorp, omgeven door ommuurd kerkhof met bij de ingang ervan een arduinen roepsteen. De eerste bakstenen kerk klimt op tot het midden van de 13de eeuw, hiervan getuigen het vroegere transept en de kruising. De vroeggotische kruiskerk met vieringtoren uit eind 13de of begin 14de eeuw, onderging onder meer in derde kwart 17de eeuw en late 19de eeuw aanpassingen. Georiënteerde, driebeukige bakstenen hallenkerk met westtoren.

Nieuwe Steenweg (Zuienkerke)
De toekenning van het parochiaal statuut aan Zuienkerke dateert vermoedelijk uit de 10de eeuw. De huidige kerk onderging een algemene restauratie in 2000 en is omringd door een ommuurd kerkhof. Het verankerde bakstenen gebouw met leien bedaking heeft een driebeukig schip en westtoren. Het noordelijk zijkoor is 13de-eeuws, de westtoren laatromaans, de benedenkerk 13de-eeuws en er zijn sporen van 15de-eeuwse spitsboogvensters. Interieur met houten tongewelven en marmeren vloertegels. Mobilair voornamelijk in barok- en rococostijl.

Schoeringstraat 2-4 (Zuienkerke)
Twee historisch bij elkaar horende hoeves die tot het belangrijkste patrimonium van het Brugse Sint-Janshospitaal hoorden. De hofstede Schoeringe gaat terug tot 1230. Het grote goed werd volgens de literatuur eind 17de eeuw opgesplitst in twee landbouwbedrijven. De omgrachting is deel bewaard. Groot Schoeringe had een belangrijke bergschuur staat nu in Bokrijk. Boerenwoning van 1629 vertoont veel verbouwingen met stallen, mestvaalt, paardenstal met koetshuis, hondenhok en wagenhuis, Klein Schoeringe, boerenwoning met geïncorporeerde stallen, stalvleugel en schuur, onderging zware verbouwingen in 2002.