Inventaris

Sint-Annastraat 37 (Zwalm)
Voorheen molenaarswoning, later uitgebreid tot hoeve, nu enkel bewaard boerenhuis van zes traveeën op gepikte plint afgedekt met zadeldak, uit het derde kwart van de 18de eeuw.

Sint-Annastraat 45 (Zwalm)
De Koutermolen is een stenen koren- en oliewindmolen van het type bovenkruier (grondzeiler), gebouwd in 1772 (zie ingemetselde zandstenen jaartalsteen boven de zuidelijke deur).

Vredesplein 6 (Zwalm)
Oorspronkelijk hoeve van het gesloten type, erftoegang met inrijpoort gedateerd 1762, woonhuis en aangepaste of gesloopte bedrijfsgebouwen, links bakstenen wegkapel.

Wijlegem 4 (Zwalm)
Bakstenen gebouwen rondom gekasseid binnenerf met mestvaalt en duiventil, erftoegang gedateerd 1761 is opgenomen in de stalvleugel aan de straat, ten noorden tweedelig bakhuis. Boomgaarden met kaphaag en weiland rondom.

Driesstraat 18 (Zwevegem)
Voormalige hoeve en later zeepziederij, nu woonhuis. Voormalige boerenwoning van twee bouwlagen gedateerd 1772 door muurankers. Verankerde baksteenbouw onder pannen zadeldak. Binnenerf en poortgebouw.

Evangelieboomstraat 1 (Zwevegem)
Hoeve, waarvan de oudste vermeldingen teruggaan tot de 18de eeuw, met sterk aangepaste bakstenen bestanddelen gegroepeerd rondom deels gekasseid erf. Ten westen voormalig poortgebouw met gedichte korfboogpoort; rechts beglaasde muurkapel. Ten noorden boerenhuis met vernieuwd parement uit de jaren 1940. Ten zuiden 19de-eeuwse schuur. Lange westelijke erfoprit gemarkeerd door populieren.

Kerkeberg (Zwevegem)
Hoger gelegen driebeukige kerk, oorspronkelijk romaans, met vierkante kruisingstoren in verschillende bouwmaterialen met leien bekleding voor de zadeldaken en gebakken leitegels. De parochiekerk is nu omgegeven met een parkje met hagen en bomenrijen van taxus en linde.

Kerkomtrek (Zwevegem)
De eerste kerk van de gemeente was een romaans of vroeggotisch gebouw, restanten hiervan bleven bewaard in de zuidoostelijke gevel. De driebeukige benedenkerk wordt in 1771 gesloopt. In hetzelfde jaar wordt de nieuwe benedenkerk en de toren opgericht. Het laatgotisch koor uit het begin van de 16de eeuw en de zijkapellen bleven behouden. Rond de kerk, ommegang bestaande uit zeven kapelletjes van 1897, elke kapel stelt één van de zeven smarten van Maria voor. Eenbeukige kerk met deels ingewerkte westtoren, schip van vier traveeën, koor van één rechte travee, zijkoren van drie rechte traveeën en sacristie ten noordoosten. Rode baksteenbouw met gebruik van arduin. Sacristie van bruine baksteen. Westtoren van drie geledingen onder vierkante torenspits met kruis en torenhaan. Portaal in rondbogig spaarveld. Schip geritmeerd door steunberen en rondbogige muuropeningen, tevens verschillende ingewerkte 18de-eeuwse grafstenen. 

Lettenhofstraat 5 (Zwevegem)
Belangrijke hoeve, foncier van de gelijknamige heerlijkheid. De oudste vermelding in geschreven bronnen gaat terug tot 1442. In 1740 brandt de hoeve volledig af. In 1756 is de hoeve weer volledig heropgebouwd. Afgebeeld op de Ferrariskaart en in de Atlas der Buurtwegen (circa 1846). Vandaag grosso modo behouden historische opstelling met deels behouden omwalling. Het huidig uitzicht van de hoeve werd voornamelijk bepaald door aanpassingen uit de 19de eeuw. Verankerde bakstenen bestanddelen onder zadeldaken, gegroepeerd rondom verhard erf met gekasseide stoep. Het huidig uitzicht van de hoeve werd voornamelijk bepaald door aanpassingen uit de 19de eeuw. Verankerde bakstenen bestanddelen onder zadeldaken, gegroepeerd rondom verhard erf. Ten noorden boerenwoning met gecementeerd parement. Ten zuidwesten poortgebouw met korfbogige doorgang, met aansluitende dwarsschuur. Ten zuiden en oosten stalvleugels. Zuidelijke stalvleugel, vermoedelijk in kern 18de-eeuws maar later verhoogd.

Moenstraat 10 (Zwevegem)
Historische hoeve gelegen op een heuvelrug op circa 15 meter hoogte. Boerenwoning, ingangspoort en duiventoren beschermd als monument en onmiddellijke omgeving als dorpsgezicht. Nu omwalde hoeve van het gesloten type met bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken, rondom een deels met kasseien verhard erf. Lange noordelijke erfoprit op het einde gemarkeerd door een veldkapel.