Inventaris

Zwaantje 6-7 (Veurne)
Telkens drie traveeën van één bouwlaag onder gebogen zadeldak met kort overstekende dakrand, uit de eerste helft van de 19de eeuw.

Zwart-Paardstraat 2 (Veurne)
Oorspronkelijk omwalde hoeve met lage losse bestanddelen onder pannen zadeldaken rondom deels begraasd, deels verhard erf. Ten oosten, rest van omwalling achter het boerenhuis.

Zwarte Nonnenstraat 12-14 (Veurne)
Twee gelijke hoekhuizen bij Spaans Kwartier. Respectievelijk vier + vier traveeën en drie + vier traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (respectievelijk mechanische en Vlaamse pannen), uit het derde kwart van de 18de eeuw - eerste kwart van de 19de eeuw.

Zwarte Nonnenstraat 17 (Veurne)
Hoekhuis bij Citernestraat. Dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (nok parallel aan de straat, Vlaamse pannen), uit het eerste kwart van de 20ste eeuw; gebouwd op oudere kern van 1841-1846, zie aanhorigheden en bewaarde halfronde nissen in onderbouw van linker zijpuntgevel.

Zwarte Nonnenstraat 19 (Veurne)
Neoclassicistisch herenhuis gebouwd in 1839 in opdracht van de heer Caerel Cornille op de plaats waar voordien twee kleinere woningen stonden.

Damstraat 121 (Vilvoorde)
Schuin ingeplante hoeve met deels geplaveid voortuintje, in kern opklimmend tot de eerste helft van de negentiende eeuw.

Damstraat 91 (Vilvoorde)
Rest van een vroeg negentiende-eeuwse hoeve, haaks op de straat ingeplante, langgestrekte constructie, opgetrokken uit bak- en zandsteen en sporen van vakwerkbouw in de achtergevel.

Lange Molensstraat 45 (Vilvoorde)
Breedhuis gemarkeerd door het gebruik van zandsteen, vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, bij het kadaster ingetekend in 1841.

Lange Molensstraat 50 (Vilvoorde)
Recent gerenoveerd breedhuis met traditionele kern, heden gedecapeerde lijstgevel van vier traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, bovenverdieping is een toevoeging van 1816.

Lange Molensstraat 52 (Vilvoorde)
Breedhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, voorheen één geheel met nummer 50, gesplitst in 1842.