Inventaris

Industrieweg, Twee Kronenlegerweg (Lanaken)
De opgravingsresultaten wijzen op de aanwezigheid van een aanzienlijke versterking waarvan de rand is opgegraven, maar die met zekerheid nog voor een groot deel aanwezig en bewaard is. Wellicht loopt de archeologische site zelfs nog door op Nederlandse bodem. Dit castellum is te dateren op het einde van de Merovingische periode of het begin van de Karolingische tijd en bevond zich vlak naast een in oorsprong Romeinse weg die tot in de moderne tijd is blijven bestaan.

Landen (Landen)
Deze archeologisch zeer belangrijke site is gelegen ten zuidwesten van Landen, tussen Overwinden en Walsbets. Ondanks zijn rijke bewoningsgeschiedenis bestaat de site heden vooral uit graslanden, akkerland en bos. Ooit lag hier Ouderstad, de voorloper van het huidige Landen. De belangrijkste relicten zijn twee mottes en een Merovingisch grafveld. Sint-Gitterdal beslaat ongeveer 6,5 ha en ligt ingesloten tussen een industriezone en een woongebied.

St.-Gertrudisstraat, St.-Gittersplein, Wingbergstraat (Landen)
De site van Sinte Gitter omvat de archeologische relicten van de Sint-Gertrudiskerk, de mottes met opperhof en neerhof Tombe van Pepijn en de Hunsberg en een bewoningszone, alles op zijn minst teruggaand tot de vroege middeleeuwen.

Deken de Fonteynestraat 1 (Maldegem)
Het voormalig kerkhof omheen de oude Sint-Barbarakerk vormt als het ware een ovaal eiland midden in de driehoekige bebouwde dorpskom. Vier wegen verbinden het met de omliggende straten. Bij de brede kerkweg in het zuiden en bij de oostelijke doorgang bleven twee 18de-eeuwse kerkhofhekken bewaard. Sint-Antoniusommegang met zeven pijlerkapelletjes, opgericht in het begin van de jaren 1890 onder pastoor H. Bouckaert.

Torrekensstraat (Merelbeke-Melle)
Ongeveer 250 meter verwijderd van de huidige kerk, ligt de begraafplaats van Munte met ovaalvormig oud kerkhof. Binnen het oude kerkhof stond de vroegere kerk van Munte; daarachter sluit een beboomde kleine heuvel met houtkant aan, voorheen bekend staand als calvarieberg, met bovenop een grafkapel. De motte kan aanzien worden als een klein en zeer vroeg voorbeeld van een castrale motte en klimt mogelijk op tot de 9de-10de eeuw. Mogelijk van in de 16de eeuw en minstens sinds de eerste helft van de 17de eeuw deed de motte dienst als calvarieberg bij de kerk. De huidige kapel van circa 1880 met uitgesproken neogotische bouwstijl bezit architecturale allure.

Engelbamp (Sint-Truiden)
Ten noorden van Sint-Truiden ligt in noord-zuidrichting een historische wegtracé dat op basis van historische kaarten zeker tot in de 17de eeuw kan worden teruggevoerd, maar vermoedelijk een vroegmiddeleeuwse oorsprong kent. Deze weg zou al van in de vroege middeleeuwen in het verlengde van een Romeinse weg van Hoei over Landen-Velm en Sint-Truiden zijn aangelegd. Ter hoogte van Nieuwenhoven heet dit wegtracé Engelbamp. Langs dit tracé vestigde de abdij van Sint-Truiden haar buitenverblijf en hoeve Nieuwenhoven. Onmiddellijk ten noorden van Nieuwenhoven vormde zich een holle weg in een geul op de flank van een hoogte, een uitloper van het interfluvium tussen Herk en Gete. Waar het wegtracé in deze geul ligt, komen langs beide zijden houtkanten op de hoger gelegen wegbermen voor.

St.-Jozefstraat (Temse)
Voormalige parochiekerk, omringd door het gedesaffecteerde kerkhof, heden ingericht tot ommegang. Rechthoekige, eenbeukige kapel in renaissancestijl, van zeven traveeën onder zadeldak. Spiegelbogig portaal in rijk geprofileerde arduinen omlijsting; timpaan met bas-reliëf in pleister; rijk uitgewerkte houten barokke makelaar met jaartal 1672.

Sint-Truidensesteenweg (Tienen)
Langsheen de Sint-Truidensesteenweg bevinden zich drie bovengronds bewaarde Gallo-Romeinse tumuli, die uitzonderlijk zijn vanwege hun onderlinge samenhang, hun rijke grafinhoud en de aanwezigheid van oudere begravingen rondom de heuvels.

Citernestraat, Grote Markt, Scholasterstraat, Witte Kanunnikstraat (Veurne)
Vluchtburchten, wijkplaatsen voor de plaatselijke bevolking, zijn geïnstalleerd op initiatief van de Vlaamse graaf Boudewijn II en bedoeld om aan de impact van de Noormanneninvallen te weerstaan. De sporen van deze ronde burcht (diameter: 180 m) zijn bewaard in het stratenpatroon van de binnenstad.