Inventaris

Noordstraat 21, Smissestraat 1-3 (Veurne)
Gedeelte van het Koninklijk Atheneum. Gebouwd op de plaats van het voormalig Gavegasthuis, gesticht in 1324 door Joannes van Dendermonde, kanunnik van de Sint-Walburgakerk. In 1578 door het kapittel overgedragen naar de stad: ingericht tot school wanneer eind 16de eeuw de verschillende Veurnse gasthuizen in het Sint-Jansgasthuis samensmelten.

Ooststraat 2 (Veurne)
Gotisch hoekgebouw bij Grote Markt. Als stadhuis gebouwd in 1448-1452; uitgebreid circa 1530 met nieuwe vleugel aan oostelijke straatzijde. Na 1586, diverse bestemmingen onder meer verblijfplaats van Spaans garnizoen, zie in voege gebleven benaming; thans Vredegerecht. Restauratiewerken in 1890 onder leiding van architect J. Vinck (Veurne).

Sikkelstraat 9 (Veurne)
Oorspronkelijk omwalde hoeve met losse bestanddelen van rondom onverhard, deels begraasd erf. Ten noorden, boerenhuis met twee opkamertraveeën links + vier traveeën onder doorlopend zadeldak, vermoedelijk in kern opklimmend tot de 13de eeuw; echter uitzicht uit de eerste helft van de 19de eeuw. Ten oosten, aangepaste stalvleugel onder zadeldak uit de eerste helft van de 19de eeuw met achtergevel in stijl- en regelwerk, en alleenstaand bakhuis rechts van het boerenhuis.

Sint-Niklaasplaats (Veurne)
Parochiekerk gelegen tussen Appelmarkt, Sint-Niklaasplein en Kaatsspelplaats met dominerende westtoren. Oudste vermelding van 1120. Tot de Franse Revolutie bediend door monniken van de Sint-Niklaasabdij. Baksteenbouw; gebruik van ijzerzandsteen voor onderbouw van zuidelijke zijbeukgevel; kalksteen voor lagen afgewisseld met baksteen in noordelijke zijbeukgevel en zuidelijke transeptgevel, voor grootste gedeelte van zuidelijke zijbeukgevel en voor bovengedeelte van westportaal; Doornikse steen voor onderbouw van laatstgenoemde.

Sint-Walburgapark (Veurne)
Enig voorbeeld in de kuststreek van een groots opgevat gotisch kerkgebouw waarvan alleen de koorpartij, de oostelijke transeptmuur en westelijke torenaanzet tot stand kwamen vanaf het tweede kwart van de 13de eeuw tot eind 14de eeuw. De westelijke torenaanzet vormt nu een vrijstaand volume in het Sint-Walburgapark: onafgewerkt gebleven gotisch westportaal van Balegemse kalkzandsteen, in 1720 ingericht tot waterreservoir. Voorts neogotische kerk, meer bepaald transept en schip naar ontwerp van A. Van Assche gebouwd en voltooid door architect J. Vinck in 1907. Het kerkgebouw omvat een vijfbeukig basilicaal schip van twee traveeën, een transept met traptorens op de hoeken en de bewaarde gotische oostelijke muur, de gotische koorpartij bestaande uit een hoofdkoor van vier traveeën met vijfzijdige sluiting en een kooromgang met drie kranskapellen ten oosten en twee kapellen op noord- en zuidzijde, en aansluitend bij het hoofdvolume onder meer een doopkapel.

Steenkerkestraat (Veurne)
Landelijk kerkje gelegen ten noorden van de Steengracht, midden een omhaagd kerkhof, omgeven met linden; bakstenen toegangspad geflankeerd door Heilig Hartbeeld. De kerk bewaart een deels romaanse toren 12de eeuw. Het zuidkoor is te dateren circa 1250-1325 en is een waardevolle getuige van de bloei van baksteenarchitectuur in de streek van Veurne tijdens de 13de eeuw. In en rond de Sint-Laurentiuskerk bevinden zich verschillende relicten die verband houden met de wereldoorlogen.

Torreelhoek 1 (Veurne)
Losse witgekalkte bestanddelen van verankerde baksteen onder pannen zadeldaken rondom deels verhard en begraasd erf; ten zuidoosten, en zuidwesten respectievelijk resten van omwalling, populierenrij en verharde erfoprit.

Wulveringemstraat (Veurne)
Georiënteerd laatgotisch bedehuis met belangrijke resten van vroegere romaanse kerk. Ingeplant midden de dorpskom ten zuiden van het kasteel Beauvoorde. Omringend kerkhof en kerkpad respectievelijk afgezoomd met dubbele en enkele rij linden. Op het kerkhof onder meer oorlogsgedenkteken en Brits militair ereperk.

Portaelsplein (Vilvoorde)
Excentrisch gelegen en georiënteerde pseudo-basiliek in gotische stijl, opklimmend tot de veertiende eeuw.

Oostvleterendorp (Vleteren)
Gelegen ten oosten van Oostvleterendorp en ten westen van de Martin Vandewynckelstraat, middenin een omringend kerkhof met militaire ereperken, deels afgezet met beukenhaag, deels door middel van gietijzeren trek tussen ronde, bakstenen pilasters met bolvormig topstuk. Laatgotische hallenkerk uit de 15de eeuw met kruisingstoren, teruggaand op een romaans bedehuis. Zuidelijke sacristie gedateerd 1906. In december 1977 werd de kerk verwoest door brand en volgden herstellingswerken.