Inventaris

Blankenbergse Steenweg 23A (Zuienkerke)
Hoeve met losstaande bestanddelen, aangeduid op kaart van P. Pourbus van het Brugse Vrije 1561-1571. Lage stallen aangebouwd aan het woonhuis naar verluidt 17de-eeuws en herbouwde boerenwoning midden 20ste eeuw. Bakstenen enkelvoudige dwarsschuur en bakhuis/ stal zijn 19de-eeuws.

Blankenbergse Steenweg 27 (Zuienkerke)
Hoeve met losstaande bestanddelen, met eerste vermelding onder die naam in 1690. Hoeve onderging in de tweede helft van de 20ste eeuw zware verbouwingen en vernieuwingen, witgekalkte boerenwoning met hogere opkamer is nog bewaard.

Blankenbergse Steenweg 40 (Zuienkerke)
Beeldbepalend gebouw, in 1784 gebouwd als hoeve met bijhorende smidse. Vanaf circa 1820 een woonhuis met herberg. Laag witgekalkt gebouw met gepekte plint, vijf traveeën onder mansardedak aangevuld met een aanbouw onder zadeldak van twee traveeën rechts en één travee links. De deurtraveeën van het woonhuis worden gekenmerkt door dakvensters, afgewerkt met topgeveltjes met schouderstukken en sierankers en bewaard schrijnwerk.

Blankenbergse Steenweg 44 (Zuienkerke)
Voormalige 18de-eeuwse herberg, nu leegstaande hoeve van het langgeveltype, bestaande uit een boerenwoning van anderhalve bouwlaag en zeven traveeën, met links daarvan een geïncorporeerd stalgedeelte van vier traveeën. Alles onder één zadeldak met Vlaamse pannen met aanbouw en achterliggende stal.

Blankenbergse Steenweg 80 (Zuienkerke)
Eén van de grootste en oudste goederen van het Brugse Sint-Janshospitaal, voor het eerst vermeld in 1300. In een ommeloper van 1690-1691 waren twee langwerpige volumes getekend, in elkaars verlengde, ten zuiden van een omwald erf; deze zijn te identificeren als de huidige boerenwoning. Verder nog verschillende verbouwingen in de 19de eeuw. Anno 2002 is de hoeve rechthoekig, nog deels omwald erf met L-vormig geheel van boerenwoning met kern minimaal 17de-eeuws, 18de- en 19de-eeuwse stallen waarvan één met monogram OOB, en bergschuur met datum 1847, aangevuld met losse stalgebouwen. De bakstenen pijlers gaan wellicht minimaal tot de 17de eeuw terug.

Brugse Steenweg 2 (Zuienkerke)
Volgens (mogelijk legendarische) overlevering hoeve al in de middeleeuwen in het bezit Orde van de Tempeliers. De archiefgegevens bewijzen wel dat de hoeve in de middeleeuwen eigendom was van de Rijke Klaren. De hoeve is op de kaart van Pourbus 1571 aangeduid, bestaande uit vier volumes. De boerenwoning, afgaande op de typologie met minimaal 17de-eeuwse kern. Langgeveltype met geïncorporeerde stallen, witgekalkt volume met gepekte plint onder pannen zadeldak en achtergevel met steunberen gestut. Monumentale dwarsschuur aangeduid op alle 18de-eeuwse kaarten, met bewaarde houten structuur met dubbele schoring.

Brugse Steenweg 27 (Zuienkerke)
Monumentale omwalde historische hoeve, wellicht uit de 12de of 13de eeuw en eigendom van de Sint-Andriesabdij in Brugge maar pas vermeld vanaf 1551. Aangeduid met naam op kaart van 1714 als hoeve met vier losstaande bestanddelen rond groot erf en klein gebouwtje centraal op erf; zelfde configuratie op kaart van 1767. De Ferrariskaart (1770-1778) toont een volledig omwalde hoeve met vijf losstaande bestanddelen U-vormig opgesteld rond erf met moestuin aan de noordzijde. De huidige losstaande gebouwen worden aangeduid op de Atlas der Buurtwegen (circa 1845). Herstelling vermeld in een opschrift op gevelsteen in 1937. Hoeve met grote losse bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken, grotendeels U-vormige opstelling omheen erf met centraal aangelegde omhaagde tuin en restanten van omwalling. Boerenwoning oudste volume, vermoedelijk opklimmend tot 17de-18de eeuw met geïncorporeerde stal, voormalig tweeledig wagenhuis, grote stalvleugel en 19de-eeuwse dwarsschuur.

Brugse Steenweg 31-33 (Zuienkerke)
Hoeve getypeerd door groot herenhuis in eclectische stijl met torentje, daterend uit het interbellum met oudere kern. Op deze plaats was al in de 16de eeuw een hoeve met losse bestanddelen gesitueerd, zie kaart van P. Pourbus 1561-1571. Nu woning nummer 31 en hoeve nummer 33, eigendommen afgebakend door bakstenen tuinmuur. In 1931 wordt een bestaand volume, wellicht de boerenwoning met 18de- of 19de-eeuwse kern, verbouwd tot groot herenhuis: tevens optrekken van nieuwe bijgebouwen. Oorspronkelijk groot herenhuis van twee bouwlagen onder schilddak (mechanische pannen), nu  opgesplitst. Baksteenbouw met gecementeerde en beschilderde lijstgevels onder houten gootlijst op klossen. Neoclassicistische gevelornamentiek onder meer cartouches, doorlopende vlakke cordons en vensteromlijstingen (sluitsteen, rozetten). Vijfzijdige erkers aan noordzijde (nummer 31) waarvan één torenvormig uitgewerkt onder leien achtzijdige torenspits met metalen spitsbekroning.

Copsweg 4 (Zuienkerke)
Eén van de belangrijkste buitenstedelijke eigendommen van het Sint-Janshospitaal, voor het eerst vermeld in 1400. Nu een hoeve met losse bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken op een rechthoekig omwald erf, drie volumes in U-vorm omheen het binnenerf geplaatst. De historische omwalling is nog grotendeels bewaard en wordt gemarkeerd door een knotbomenrij. De historische moestuin wordt nog steeds daar gecultiveerd. Boerenwoning gedateerd 1630 met geïncorporeerde paardenstal en aansluitend een wagenhuis gedateerd 1852, stalvleugel en bergschuur zeker teruggaand tot de eerste helft van de 18de eeuw; bergschuur wellicht eind 17de-eeuws. Bakstenen rond hondenhok met hutvormig dakje. Historisch permanent grasland rond de hoeve.

Doelhofstraat (Zuienkerke)
Parochiekerk van Nieuwmunster, gelegen centraal in het straatdorp, omgeven door ommuurd kerkhof met bij de ingang ervan een arduinen roepsteen. De eerste bakstenen kerk klimt op tot het midden van de 13de eeuw, hiervan getuigen het vroegere transept en de kruising. De vroeggotische kruiskerk met vieringtoren uit eind 13de of begin 14de eeuw, onderging onder meer in derde kwart 17de eeuw en late 19de eeuw aanpassingen. Georiënteerde, driebeukige bakstenen hallenkerk met westtoren.