Inventaris

Steenbeek 48 (Berlaar)
Langgestrekte hoeve uit het vierde kwart van de 18de eeuw, aangepast in de 19de eeuw, en mogelijk met oudere kern.

Steenbeek 7 (Berlaar)
Oorspronkelijk omgrachte hoeve met losstaande bestanddelen, in kern opklimmend tot de 18de eeuw. Aan de straat omhaagd terrein met grotendeels bewaarde omgrachting.

Vruchtelei 47 (Berlaar)
Omgrachte hoeve met losstaande bestanddelen, in kern mogelijk opklimmend tot de 17de eeuw, heden met uitzicht uit de tweede helft van de 18de eeuw, gedeeltelijk herbouwd en vergroot in 1872.

Berlare, Overmere, Uitbergen (Berlare), Wichelen (Wichelen)
Het gebied ‘Oude Scheldemeander van Overmere-Donk en Berlare Broek’ omvat een (afgesneden) paleomeander van de Schelde gelegen op de linkeroever van de Schelde. Deze meander is heel goed herkenbaar in het landschap omdat door de lage ligging van de meander het om zeer natte gebieden gaat waar veen kon groeien en later ook veenwinning plaatsvond. De waterplassen die hierbij ontstonden volgen de oude meander en benadrukken deze vorm. Het deelgebied Turfput en Het Broek bevinden zich respectievelijk ten noorden en westen van Berlare. Ze vormen samen een ongeveer 300 meter brede en 5 kilometer lange, sikkelvormige strook tussen Berlare-Sluis en Overmere-Donk. In dezelfde meander ten zuidwesten van Berlare ligt het Donkmeer, ook gekend als Overmere-Donk, waar een goed bewaarde eendenkooi ligt.

Baron Tibbautstraat 2 (Berlare)
Het Groot Huys is een voorbeeld van een minstens tot de 17de eeuw opklimmende afspanningssite, die in de loop van de 18de eeuw evolueerde tot een landhuis met aanzien als eigendom van een adellijke familie. Gedurende de 19de eeuw werd het landhuis verbouwd en uitgebreid tot een U-vormige residentie in empire- en neoclassicistische stijl met een rijkelijk interieur en bijhorend koetshuis. Tot het domein behoort een park in landschappelijke stijl, aangelegd rond 1866 en voorzien van een tuinpaviljoen uit dezelfde bouwperiode.

Bayaerdstraat 28 (Berlare)
Hoeve ingeplant op groot rechthoekig omhaagd perceel met boomgaard en aan de straat afgesloten door ijzeren hekwerk aan bakstenen pijlers met bolornament. Site met boerenwoning van negen traveeën volgens historisch kaartmateriaal minstens opklimmend tot het derde kwart van de 18de eeuw; mogelijk zelfs ouder. Schuur annex stal, gebouwd circa 1886-1887. Verder nog klein Onze-Lieve-Vrouw van Lourdesgrotje en linde met houten beglaasd boomkapelletje.

Blauwhofdreef 4 (Berlare)
Voormalige buitenplaats, teruggaand op een omgrachte hoeve. Geïsoleerde site met walgrachten. Het huidige nog deels omgracht kasteeltje bezit het voorkomen van een herenhuis bestaande uit een hoog opgaand middendeel geflankeerd door in de 20ste eeuw gewijzigde lagere zijvleugels. Centraal huis van vier traveeën breed met verhoogde begane grond en bovenverdieping onder pannen zadeldak, wellicht een laat-18de-eeuws volume. Achterin gelegen vrijstaande bakoven met koe- en varkensstal.

Donklaan 95 (Berlare)
Hoevetje met losse bestanddelen waarvan de woning in de jaren 1960 door een nieuw huis werd vervangen. Behouden houten schuurtje bij stallen achteraan op het erf; opgetekend op het primitieve kadasterplan van circa 1832, doch schuur mogelijk opklimmend tot de 18de eeuw.

Dorp (Berlare)
Opgesteld ten oosten van de parochiekerk en voor het gemeentehuis, vroeger tegenover het huis van de laatste baljuw van Berlare, Jean J. Van den Breen. Op basis van iconografisch bronnenmateriaal is de schandpaal te dateren zijn tussen 1676 en 1773, vermoedelijk opgericht door de familie Vanden Meersche. In 1991 werd een nieuw heraldisch leeuwtje op de paal geplaatst.

Dorp (Berlare)
De Sint-Martinuskerk, gelegen op een middeleeuwse kerksite, getuigt nog steeds van de drie bouwfasen uit haar bouwgeschiedenis; de 15de-eeuwse westelijke travee met westtoren, de middenbeuk uit het eerste kwart van de 18de eeuw en de neogotische uitbreiding van het schip naar ontwerp van architect Henri Valcke uit 1910-1911. De vrijstaande dorpskerk bezat voorheen een omringend ommuurd kerkhof. Op de restant van het kerkhof staan negentien gerecupereerde grafkruisen.