Inventaris

Hoogstraat 17, 15A, 17A (Antwerpen)
Aaneenschakeling van drie traditionele diephuizen met trapgevels, samen zeven traveeën van drie bouwlagen onder zadeldaken, uit de tweede helft van de 16de eeuw.

Hoogstraat 20 (Antwerpen)
Traditioneel diephuis met trapgevel, opklimmend tot de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw.

Hoogstraat 22 (Antwerpen)
Traditioneel diephuis op de hoek van Hoogstraat en Haarstraat, in kern opklimmend tot de tweede helft van de 16de of eerste helft van de 17de eeuw.

Hoogstraat 28-30 (Antwerpen)
Twee gekoppelde burgerhuizen op de hoek van Hoogstraat en Kleine Pieter Potstraat, diephuizen met traditionele kern die mogelijk opklimt tot de 16de eeuw, en een laatclassicistische lijstgevel uit de vroege 19de eeuw.

Hoogstraat 29-31 (Antwerpen)
In oorsprong traditioneel breedhuis met barokpoort en trapgevel in de middenas, genaamd "Eenhoren" en "Groot Sarazijnshoofd", dat opklimt tot de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. Eigenaar De Visser-van Hove liet het gebouw in 1828 in laatclassicistische stijl aanpassen en verhogen.

Hoogstraat 3 (Antwerpen)
Diephuis met in- en uitgezwenkte topgevel in renaissancestijl, gedateerd 1578.

Hoogstraat 32 (Antwerpen)
In kern traditioneel pand op de hoek van Hoogstraat en Kleine Pieter Potstraat, dat opklimt tot de tweede helft van de 16de of de eerste helft van de 17de eeuw. De dubbele puntgevel werd in neoclassicistische stijl aangepast door Pierre Schols in 1833.

Hoogstraat 34 (Antwerpen)
Traditioneel diephuis dat minstens opklimt tot de 17de eeuw, en door J. Corthals in laatclassicistische stijl werd aangepast met een lijstgevel in 1808.

Hoogstraat 37 (Antwerpen)
Traditioneel diephuis op de hoek van Hoogstraat en Reyndersstraat, vanaf de late 16de eeuw ook genaamd “Mechelen”. Volgens archiefonderzoek werd het pand opgetrokken omstreeks 1495, waarmee het tot de oudst bewaarde stenen woningen in Antwerpen behoort.

Hoogstraat 40, Vlasmarkt 37 (Antwerpen)
Diephuis, teruggaand tot een samenstel van twee panden met 15de-, 16de-eeuwse kern, genaamd Sevensterre en Gulden Blaesbalck, verbouwd in de 19de eeuw en rond 1980 samengevoegd en verbouwd. Bewaarde tweebeukige kelder, opklimmend tot de late 13de of 14de eeuw, met een voor Antwerpen typische toepassing van witstenen segmentbogen en een bijzonder hergebruik van 12de- of 13de-eeuwse romaanse trommelzuilen, mogelijk afkomstig van de site van het in 1254 opgeheven Norbertinessenklooster.