Inventaris

Roosbeeksestraat (Boutersem)
Merkwaardige kerk met schilderachtig volumespel, samengesteld uit een westertoren, drie beuken van drie traveeën op zuilen, een uitspringend transept, en een twee traveeën diep koor met polygonale sluiting, gerestaureerd naar plannen van Pierre Langerock uit 1899. Gekasseide Kerkhofsteeg die naar de Sint-Luciakapel leidt.

Roosbeeksestraat 6 (Boutersem)
Vroeger vrij omvangrijke hoeve uit de 18de eeuw, waarvan sommige gebouwen sterk verbouwd werden en andere haast in onbruik geraakt zijn. Poort met duiventil, verfraaid met een bakstenen fries van rechte muizetand.

Stationsstraat (Boutersem)
Kleine veldkapel uit 1796 met vierkante plattegrond en zwak hellend leien zadeldakje. De Sint-Luciadevotie te Vertrijk klimt minstens op tot de 14de eeuw.

Vertrijksestraat 1A (Boutersem)
De kerk is opgetrokken in baksteen en Gobertange en bestaat uit een eenbeukig schip met ingebouwde westtoren uit 1747 waarop een uitspringend transept en een door twee sacristieën geflankeerd driezijdig gesloten koor uit 1863 (naar ontwerp van Alexander Van Arenbergh) aansluiten.

Willebringsestraat (Boutersem)
Laatgotische westtoren achter een neogotisch portaal. Gotische beuken van drie traveeën op zuilen en transept van zandsteen, overkluisd met houten zoldering. Transeptarmen en vijfzijdig laatgotisch koor.

Bergstraat 11 (Brakel)
Semigesloten bakstenen hoeve met U-vormige aanleg, uitbreiding en aanpassing uit begin 20ste eeuw van oudere hoeve; open straatzijde van verharde rechthoekige binnenplaats afgesloten door breed driedelig ijzeren hek. Ten noordwesten, zijdelings aan de straat palend boerenhuis van zes traveeën en twee bouwlagen. Voormalige veldkapel, gelegen op het achtererf aan voetweg. Rechthoekige bakstenen kapelletje onder zadeldak, uit de 19de eeuw.

Boembeke (Brakel)
De oudste gekende vermelding van de Boembekemolen dateert van 1548 maar de molen is waarschijnlijk ouder. De molen werd eind 19de eeuw en in de eerste helft van de 20ste eeuw aangepast aan de nieuwe economische en technische ontwikkelingen. De watermolen vormt het hart van de molensite en dateert in zijn huidige uitzicht uit 1945. Het woonhuisje aan de straatkant dateert in zijn huidige vorm uit 1925.

Brakelbosstraat (Brakel)
Wegkruis bij een put met twee bankjes geplaatst in de berm van het westelijk bospad, tussen het kruispunt met twee andere bospaden in het Brakelbos. Groengeschilderd houten kruis onder met zink bekleed houten afdak. Jaartal 1782 ingekerfd onder het verdwenen Christusbeeld.

Breedstraat 7 (Brakel)
De gesloten hoeve klimt op tot de 18de eeuw en vormt een materiële getuige van een typisch agrarische bewoningsvorm met boerenbedrijf in de Vlaamse Ardennen. Het onmiddellijk omringend grasland maakt als functioneel bijhorend en oorspronkelijk cultuurlandschappelijk kader onlosmakelijk deel uit van de hoevesite evenals de deels ommuurde voormalige moestuin die de westzijde van het binnenerf afsluit en de rest vormt van een vroegere schuur.

Diggieweg 14 (Brakel)
Complex volgens kaartmateriaal en interieurelementen in kern minstens opklimmend tot de tweede helft van de 18de eeuw, vergroot in het tweede kwart van de 19de eeuw en het vierde kwart van de 19de eeuw. Landbouwbedrijf met gekasseid vierkant erf volledig omsloten door verankerde gewitte bakstenen bedrijfsgebouwen. Toegankelijk via een recente aanbouw aan de straat die uitkomt op de overzolderde erftoegang ten zuidwesten van het erf tegenover het boerenhuis.