Inventaris

Waagstraat (Maaseik)
Deze gesculpteerde steen dateert uit het eind van de 14de eeuw en maakt deel uit van het oudste perron van de stad Maaseik.

Marktstraat 36 (Maldegem)
De huidige plattegrond van de Sint-Barbarakerk ontvouwt een driebeukige hallenkerk met kruisingstoren, drie gelijke beuken van vier traveeën, transept met uitspringende armen met rechte sluiting, koor van twee traveeën met apsis met vijfzijdige sluiting.

Begijnenstraat 33-43 (Mechelen)
Begin 14de eeuw eigendom van de familie Van Erpe. In de 16de eeuw refugie van de abdij van Heilissem. In 1864 aangekocht door de zusters van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid.

Bruul (Mechelen)
Fonteinbrug naar de fontein die zich eertijds nabij de brug bevond.

Onze-Lieve-Vrouwekerkhof (Mechelen)
Brabants gotische kruisbasiliek met vierkante westertoren geflankeerd door deels ingebouwde octogonale traptorens en met rijzig en harmonieus interieur.

Sint-Janskerkhof (Mechelen)
Achter het enorme 18de-eeuwse orgelfront, in de westtoren van de kerk bevinden zich twee enorme muurschilderingen: een Sint-Christoffel en een Sint-Joris.

Steenweg 1 (Mechelen)
In zijn huidige vorm: een eerste schepenhuis uit de 13de eeuw en aanleunend een tweede en groter schepenhuis van 1374.

Gasthuisstraat (Meerhout)
U-vormig complex, kapel ten noorden en voormalige klooster- en schoolgebouwen (deels gesloopt in 2014).

Venecoweg (Nazareth)
Voormalig zogenaamd "Stede ter Steene", opklimmend tot eind 14de eeuw, sinds eind 18de eeuw bekend als "Papelen kasteel", naar de toenmalige eigenaar Dionesius Papeleu. In het landboek van 1777 omschreven als: "behuyst pachthof en speelgoet mette wallen ende een singele". Oorspronkelijk rechthoekig omwald goed met toegang in het zuiden en lange toegangsdreef.

Albert I laan (Nieuwpoort)
Het sas werd herbouwd in 1818, toen de versterkingswerken rond Nieuwpoort gemoderniseerd werden in het kader van de uitbouw van de Wellingtonlinie. De werken werden uitgevoerd door een lokale aannemer, wellicht op basis van plannen opgemaakt door de Brugse ingenieur Jacob Dekaestecker. In 1876-1878 werd het sas nogmaals herbouwd, toen ook het volledige Ganzenpootcomplex heraangelegd werd. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog werd geprobeerd om via het Kattesas de IJzervlakte te laten overstromen. Van het Oude Veurnesas bleven de sluiswanden in blauwe hardsteen bewaard.