Inventaris

Naamsestraat 98 (Leuven)
In zijn huidige vorm, laatclassicistisch herenhuis van vijf traveeën en drie bouwlagen onder een leien schilddak. De oudste kern is een minstens tot de 17de eeuw opklimmend, traditioneel diephuis.

Naamsestraat 99-101 (Leuven)
Ensemble van poortgebouw, resten van een directeurswoning en schoolgebouw, gelegen op de site van de voormalige klokkengieterij Van Aerschodt. De woning en het poortgebouw werden in 1842 ontworpen door architect C.G. Stevens in neoclassicistische stijl, voor de gekende klokkengieter A.L.J. Van Aerschodt. Van de woning blijft enkel de onderste bouwlaag over. Vanaf 1901 vormt de poort de toegang tot de School n°6, een lagere school voor jongens door de Stad opgetrokken in 1899-1901 naar ontwerp van stadsarchitect-ingenieur Eugène Frische.

Nieuwe Kerkhofdreef (Leuven)
De stadsbegraafplaats van Leuven, ruim 11 ha groot, is één van de grotere historische begraafplaatsen in België. Sinds 1785 wordt op deze locatie begraven, en tot 1921 volgden meerdere uitbreidingen elkaar op. De site omvat het ‘oud kerkhof’ en de ‘annexe’ aangelegd volgens een rasterstructuur, en het meer landschappelijke ‘nieuw kerkhof’.

Onze-Lieve-Vrouwstraat (Leuven)
Rond 1800 te dateren herenwoning in laatclassicistische stijl.

Onze-Lieve-Vrouwstraat 14 (Leuven)
Gecombineerd breed- en diephuis dat in zijn huidige vorm vier traveeën en drie bouwlagen telt.

Onze-Lieve-Vrouwstraat 15 (Leuven)
Rond 1850 te dateren koetspoort met poortvleugels in neoclassicistische stijl.

Onze-Lieve-Vrouwstraat 31 (Leuven)
Hoekhuis uit 1851, opgevat als een dubbelhuis van twee bouwlagen onder een kunstleien zadeldak met schild.

Onze-Lieve-Vrouwstraat 4-6 (Leuven)
Burgerwoningen uit de tweede helft van de 19de eeuw, opgevat als enkelhuizen, met lijstgevels in classicistische stijl.

Oude Markt (Leuven)
De pomp, genoemd naar de Sint-Jansbron die van oudsher de buurt van drinkwater voorzag, zou dateren uit 1856 en een oudere pomp uit 1702 vervangen.

Pakenstraat 65 (Leuven)
Op het sterk beboste domein van de Kerk Onze-Lieve-Vrouw van Troost en het Augustijnenklooster bevindt zich, enigszins verscholen, het enigmatische mausoleum van Armand Thiéry, dat verwijst naar de 19de- en begin-20ste-eeuwse geschiedenis van deze plaats voor de komst van de kerk en het klooster. Dit mausoleum, overwegend opgetrokken in neogotische stijl, is vanwege zijn symboliek en rijke beeldhouwkunst van grote artistieke en architecturale waarde. Een tiental meter ten zuidwesten van het mausoleum verschuilt een Mariagrot met een houten beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes zich onder het groen. Gezien de symboliek en de opschriften hield het ensemble van mausoleum en Mariagrot met grote zekerheid verband met het seminarie Leo XIII, waar Thiéry actief in betrokken was.