Inventaris

Beselarestraat 159 (Zonnebeke)
Hoeve naar verluidt heropgebouwd in de jaren 1928, getypeerd door enkele minder streekeigen elementen zoals zadeldaken met wolfseinden en banden van witte sierbaksteen; voorts echter aansluitend bij de traditionele hoevebouw.

Beselarestraat 227 (Zonnebeke)
Eclectisch herenhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak (nok parallel aan de straat, mechanische pannen + kunstleien) doorbroken door getrapte dakvensters. Aangepast ontwerp van architect E. Van Belle (Brugge) van 1920.

Beselarestraat 260-264 (Zonnebeke)
Eenheidsbebouwing, uit het begin van de jaren 1920. Lage enkelhuizen in spiegelbeeld van elk twee traveeën onder mansardedak met gekoppelde dakvensters in tuitgevel met muurvlechtingen.

Beselarestraat 266 (Zonnebeke)
Eclectisch burgerhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak met oeils-de-boeuf, uit het begin van de jaren 1920. Baksteenbouw met voorgevel van gele sierbakstenen; arduinen plint.

Beselarestraat 267 (Zonnebeke)
Laag breedhuis van drie traveeën + één afgeschuinde hoektravee + twee traveeën onder geknikt zadeldak naar ontwerp van architect V. Degand van 1921.

Beselarestraat 287 (Zonnebeke)
Laag hoekhuis uit het begin van de jaren 1920 nabij het Kerkplein. Huis van vier traveeën onder afgewolfd zadeldak.

Beselarestraat 304-306 (Zonnebeke)
Burgerhuis met aanpalende cichorei-ast, lagerruimte, bietenwasserij en nutsgebouw, gegroepeerd rondom een grotendeels gekasseide binnenplaats. Cichorei-ast in werking tot circa 1954.

Beselarestraat 320 (Zonnebeke)
Ietwat dieper gelegen herenhuis met voortuintje, afgezet door bakstenen muurtje onder ezelsrug. Dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder schilddak, doorbroken door centraal dakvenster tussen postamenten naar ontwerp van architect A. Lener van 1921.

Beselarestraat 330 (Zonnebeke)
Brouwerij in werking tot 1914, na de Eerste Wereldoorlog nog enkel bottelarij,; bestaande uit brouwerswoning en brouwerij.

Beselarestraat 53A (Zonnebeke)
Wijkkapel toegewijd aan Sint-Jozef de Werkman; ingewijd in 1963. Getuige van een nieuwe vormentaal kaderend in de postconciliaire sfeer. Heeft anno 2009 geen kapelfunctie meer.