Inventaris

Brugse Steenweg 39 (Zuienkerke)
Hoeve voor het eerst vermeld in 1551 en aangeduid op kaart van P. Pourbus 1561-1571 met vier losse gebouwen. Huidige hoeve bestaat uit een vernieuwde boerenwoning, stalgebouw onder zadeldak en recente bijgebouwen.

Brugse Steenweg 39 (Zuienkerke)
Klein witgeschilderd wegkapelletje in beton op hoge sokkel aan erfoprit van hoeve De Blauwe Poort met Mariabeeldje achter tralies.

Brugse Steenweg 41 (Zuienkerke)
Op de kaart van P. Pourbus 1561-1571 staat op deze plaats een hoeve met losse bestanddelen aangeduid. Een kaart van 1714 toont voor de eerste maal een herberg. Nu draagt de huidige hoeve met voormalige herberg deze naam. In de tweede helft van de 20ste eeuw kent de hoeve nog enkele ingrijpende verbouwings- en uitbreidingswerken. Hoeve met 19de-eeuwse gebouwen in L-vorm, stalvleugel vermoedelijk met oudere kern, boerenwoning en stalgebouwen. Kleine boerenwoning tussen stal en voormalige herberg, wellicht daterend uit midden 20ste eeuw.

Brugse Steenweg 41 (Zuienkerke)
Duitse militaire post, opgetrokken uit kleine betonblokken uit de Tweede Wereldoorlog. Gelegen op het erf van de hoeve en herberg Strooienhaan, ten westen van de Brugse Steenweg, net ten zuiden van de Noordede, net ten noorden van de kruising met de Oostendse Steenweg. De constructie heeft een rechthoekig grondplan. Op het dak, dat lichtjes afhelt naar westelijke zijde, staat nog een kleinere rechthoekige constructie, waaruit een ijzeren buis steekt. Binnenin is de constructie onderverdeeld in drie ruimtes.

Consciencestraat 2 (Zuienkerke)
Historische boerderij in de dorpskern, aangeduid op kaart van Pourbus 1571 met omgrachting en op de kaart van Ferraris 1770-1778 zonder omgrachting. De Glavie wordt voor het eerst vermeld in 1713. Onverhard erf, met witgekalkte boerenwoning van het langgeveltype, met geïncorporeerde stallen, schuur, stallen en hoeksteunberen.

Copsweg 3 (Zuienkerke)
Hoeve van het langgeveltype waarvan site aangeduid op de Ferrariskaart 1770-1778 als één langwerpig volume. Twee poorttraveeën en vier staltraveeën zijn het oudst, de drie woontraveeën van twee bouwlagen zijn na vernieling in de Tweede Wereldoorlog heropgebouwd. De oude gedeeltes zijn uitgevoerd in blote, rode baksteen; het woonhuis heeft een gecementeerde lijstgevel.

Copsweg 4 (Zuienkerke)
Eén van de belangrijkste buitenstedelijke eigendommen van het Sint-Janshospitaal, voor het eerst vermeld in 1400. Nu een hoeve met losse bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken op een rechthoekig omwald erf, drie volumes in U-vorm omheen het binnenerf geplaatst. De historische omwalling is nog grotendeels bewaard en wordt gemarkeerd door een knotbomenrij. De historische moestuin wordt nog steeds daar gecultiveerd. Boerenwoning gedateerd 1630 met geïncorporeerde paardenstal en aansluitend een wagenhuis gedateerd 1852, stalvleugel en bergschuur zeker teruggaand tot de eerste helft van de 18de eeuw; bergschuur wellicht eind 17de-eeuws. Bakstenen rond hondenhok met hutvormig dakje. Historisch permanent grasland rond de hoeve.

Doelhofstraat (Zuienkerke)
Grote Mariagrot bij de westelijke inkom van de dorpskern uitgevoerd door aannemer Ch. Bekkers uit Brugge in 1927. Grote constructie, afgewerkt met breuksteen als rotsimitatie. Voor de grote grot bevindt zich een geplaveide ruimte waarop houten bankjes zijn opgesteld. Het perceel is afgescheiden van de straat door een ijzeren hekken.

Doelhofstraat (Zuienkerke)
Parochiekerk van Nieuwmunster, gelegen centraal in het straatdorp, omgeven door ommuurd kerkhof met bij de ingang ervan een arduinen roepsteen. De eerste bakstenen kerk klimt op tot het midden van de 13de eeuw, hiervan getuigen het vroegere transept en de kruising. De vroeggotische kruiskerk met vieringtoren uit eind 13de of begin 14de eeuw, onderging onder meer in derde kwart 17de eeuw en late 19de eeuw aanpassingen. Georiënteerde, driebeukige bakstenen hallenkerk met westtoren.

Doelhofstraat (Zuienkerke)
Kapel voor militaire en burgerlijke slachtoffers, uit Eerste en Tweede Wereldoorlog, ingewerkt in de kerkhofmuur. Gebouwd omstreeks 1919. Open kapel uit bruinrode baksteen; opzij door twee steunberen gestut, afgedekt met schilddak uit leistenen en houten kroonlijst met spitsboog versierd. In de spitsboogvormige nis hangt een witmarmeren plaat bovenaan met rond gebogen middendeel en uitzwenkende uiteinden. Opgenomen in het dorpsgezicht en beschermd in 1993.