Inventaris

Keibilken (Poperinge)
Drie knotbomen van zwarte populier en één Italiaanse populier staan bij de perceelsgrens langsheen een losweg. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Kerkhofstraat (Poperinge)
Het kerkhof bij de parochiekerk Sint-Bavo te Watou is volledig rondom afgesloten met een geschoren meidoornhaag. De haag is traditioneel onderhouden en vertoont hier en daar nog de sporen van een gelegde haag.

Kerkhofstraat (Poperinge)
Een enkele bomenrij aan de noordzijde bij het kerkhof van de parochiekerk Sint-Bavo. Alle lindebomen zijn hoog geknot. Op het moment van de inventarisatie (2009) waren er 7 aanwezig. Het betreft hier een voorbeeld van hoe bomen werden aangeplant, onderhouden en geleid op kerkhoven.

Kerkhofstraat 1 (Poperinge)
Pastorie gelegen recht tegenover het westelijk portaal van de kerk, in het midden van een deels omhaagde, deels ommuurde, beboomde tuin, met een gietijzeren toegangshekje. Dubbelhuis van vier traveeën en twee bouwlagen onder een licht gebogen zadeldak.

Kleine Dasdreef 1 (Poperinge)
De hoeve kon niet gesitueerd worden op de Ferrariskaart (1770-1778). Wel is duidelijk dat op deze kaart in de omgeving tussen de Abeelseweg en de Bommelaarsbeek heel wat hoeves met grote rechthoekige huiskavels met boomgaarden aangegeven zijn. Gezien de bouwkenmerken van zowel huis als schuur kan dan zeker ook gesteld worden dat de hoeve in kern 18de-eeuws is. De grote huiskavel rond de hoeve, zoals reeds aangeduid op de Poppkaart, duidt op het voormalig historisch grondgebruik als huisweide en boomgaard.

Korte Lenestraat (Poperinge)
Knotbomenrijen van zwarte populier bij een perceelrand. Op het moment van de inventarisatie stonden er 5 exemplaren met stamomtrekken van bij de 3 meter. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als perceelrandbegroeiing aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland).

Korte Lenestraat (Poperinge)
Langs de Lenebeek zijn in een onregelmatig plantverband zwarte knotpopulieren aangeplant. Op het moment van de inventarisatie stonden er 14 exemplaren met stamomtrekken van bij de 4 meter. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als oeverversteviging aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland).

Korte Lenestraat (Poperinge)
Drie zwarte knotpopulieren als relict bij een drinkpoel. De bomen hebben stamomtrekken van bij de 3 meter. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Korte Lenestraat (Poperinge)
Knotbomenrij van zwarte populier in meidoornhaag bij perceelrand langs Korte Lenestraat. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als perceelrandbegroeiing aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland).

Korte-Wildeweg 1 (Poperinge)
Voormalige zetel van de heerlijkheid van de Kortewylle. Heden herenhoeve met boerenhuis ten noordwesten, op een lage, oorspronkelijk omwalde terp, te zien op de Ferrariskaart (1771-1778). Bewoond door paters Trappisten van 1901-1934. De voormalige gracht gedempt en opgenomen bij het omliggende weiland. Het perceel is langs alle zijden, waar geen gebouw of muren staan, afgebakend met een meidoornhaag.