Inventaris

Veurnestraat 108 (Poperinge)
'Kasteel Van Merris', naar de bouwheer vrederechter L. Van Merris en de huidige bewoners. Eclectisch herenhuis te vergelijken met andere soortgelijke 'kasteeltjes' van circa 1900 te Poperinge. Omgevende siertuin met tuinpaviljoen, vijver met eendenverblijf, ijskelder, bewaard padenpatroon, hek met pijlerkapel en hekwerk en interessant bomenbestand, waaronder enkele zeldzame soorten.

Vijfgemetenstraat 19 (Poperinge)
Hoevetje uit de 19de eeuw, omgeven met een doornhaag en een rij knotpopulieren, omgeven door een huisweide met deels bewaarde boomgaard met notelaar. Losse, lage bestanddelen onder zadeldaken rondom een deels verhard erf.

Wulfhullestraat (Poperinge)
Knotbomenrij van zwarte populier bij een perceelsrand. Op het moment van de inventarisatie stonden er 2 exemplaren met stamomtrekken van bij de 3 meter. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout en als perceelrandbegroeiing aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland).

Wulfhullestraat (Poperinge)
Een zwarte knotpopulier staat samen met andere knotbomen in een bomenrij. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Wulfhullestraat 15 (Poperinge)
Op het erf van een hoeve staan twee zwarte knotpopulieren. De bollaards, zoals ze in de Westhoek worden genoemd, zijn hier als geriefhout aangeplant. De natuurlijke populaties van zwarte populier zijn volledig verdwenen. Deze zeldzame populierensoort wordt nog sporadisch aangetroffen meestal als oude geknotte bomen in houtkanten, knotbomenrijen bij poelen, beken, grachten, perceelsgrenzen, op erven of in de buurt van boerderijen. Het merendeel van de gevonden relicten is te vinden in de ruime omgeving van het cultuurlandschap aansluitend bij de IJzervallei en Leievallei (Poperinge, Diksmuide, Veurne en Heuvelland). Het zijn steeds bomen die ooit door menselijk toedoen uit hun natuurlijk biotoop zijn weggehaald en die door het genetisch materiaal voortdurend te klonen, onder de vorm van pootmateriaal, in het landschap zijn blijven bestaan.

Bergstraatje, Borgstraat, Diepestraat, Hallaardreef (Putte)
De Beerzelberg is een getuigenheuvel bebost met hakhoutstoven van zomereik, beuk, en berk. Het samen voorkomen van zomereikenhakhoutstoven en beukenhakhoutstoven van een aanzienlijke omvang, aantal en leeftijd is vrij zeldzaam in Vlaanderen.

Krankhoevelei 2 (Putte)
Bakstenen woonstalhuis met jaartal 1714, zeven traveeën en één bouwlaag onder afgewolfd zadeldak, met parallel wagenhuis.

Coolhemstraat (Puurs-Sint-Amands)
Rechthoekige kapel onder pannen zadeldak, gelegen naast de toegang van het Hof van Coolhem. Langs weerszijden werd een linde als kapelboom aangeplant.

Fortbaan (Puurs-Sint-Amands)
Betonnen pantserfort in de buitenste fortengordel rond Antwerpen, van het type met samengevoegde caponnières, gebouwd in de periode 1906-1914 en omgevormd tot infanteriesteunpunt in 1939. Het fort wordt omringd door een gracht met bomenrij en verder grasland.

K. Verbruggenstraat (Puurs-Sint-Amands)
Op een met dijken omgeven weiland staat een eenzame meerstammige zwarte els die ooit als hakhout werd beheerd. Het kaphout van zwarte els werd als brandhout en voor het heiden van funderingspalen aangewend.