Inventaris

's Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren (Voeren)
Het landschap omvat de vallei van de Veurs vanaf Krindaal en de vallei van de Voer van Sint-Martens-Voeren tot aan de westelijke staatsgrens met Nederland. Het volledige gebied van Altenbroek en het omgeving van het Hoogbos vormen de noordelijke grens. De valleigraslanden en de aanpalende grasland- en graftenrijke hellingsgronden vormen een belangrijke component binnen het landschap. De aanpalende (beboste) hellingen en plateaus hebben een samenhang met de valleien. Het landschap bevat een grote dichtheid aan punt- en lijnvorminge landschapselementen zoals houtkanten, solitaire bomen, veekeringshagen van geschoren meidoorn en holle wegen. De valleien en hellingen worden gekenmerkt door een hoge dichtheid aan historische permanente graslanden, soms met hoogstamboomgaard en vaak begrensd door houtkanten op graften of meidoornhagen. Verspreid in het landschap liggen gebouwen met erfgoedwaar

Moelingen (Voeren)
De brede dalbodem van de Berwijn vormt de scheiding tussen twee Maasterrasmassieven. Het hoogteverschil tussen het plateau tussen Maas en Berwijn en de dalbodem van de Berwijn bedraagt ongeveer 30 meter over een afstand van slechts 200 meter. Het Maasterras tussen de Maas en de Berwijn is een akkerbouwgebied. Het deel van het terras tussen de Berwijn en de Voer is in gebruik als grasland.

Remersdaal, Teuven (Voeren)
De Vallei van de Gulp ligt in het oosten van Voeren. De waterloop de Gulp meandert tussen graslanden. De vallei ligt aan de voet van hellingbossen op Nuropperberg en Teuvenerberg. Op het plateau is er open akkerland en grasland. De kleinschalige dorpskern van Teuven en het kasteel van Obsinnich bevinden zich op de linker oever, de abdij en watermolen van Sinnich liggen op de rechter oever. Het spoorwegviaduct uit WOI bevindt zich op de lijn Tongeren-Aken.

Vorselaar (Vorselaar)
Het Kasteeldomein van Vorselaar en omgeving is gelegen in de vallei van de Bosbeek en strekt zich uit tot in de dorpskern van Vorselaar. Al op de Ferrariskaart (1777) is het gebied sterk bebost. De dreven- en padenstructuur is tot op vandaag nog goed te herkennen. Centraal domineert het kasteel met bebost park. Het kasteel gaat terug tot de 13de eeuw, maar dateert in zijn huidige vorm uit de 17de en 18de eeuw. De ‘Kasteeldreef’, die het kasteel met de kerk in het centrum van Vorselaar verbindt, weerspiegelt de historische relatie van de kerkelijke en de wereldlijke macht. De kerk dateert van de 13de-14de eeuw. Aan de rand van het kasteeldomein komen weilanden met kleine landschapselementen voor. Het kasteelpark en de dreven vertegenwoordigen een aanzienlijke dendrologische waarde.

Waasmunster (Waasmunster)
Dit gebied in Waasmunster ligt op het cuestafront van de cuesta van het Waasland. Het gesloten landschap is grotendeels bebost. De omgeving van het voormalige vliegveld is een open landschap. Op het cuestafront bevinden zich drie kasteelsites en de Rozenbergabdij.

Waasmunster (Waasmunster)
Het landschappelijk geheel ‘Sombekebroek’ omvat de voormalige polder Sombekebroek alsook delen van de voormalige polder Weymeerbroek. Het wordt in het oosten en het noorden begrensd door de oude spoorweg Sint-Niklaas-Dendermonde, in het zuiden door de Durme en in het westen door de wijk Wareslage. Het gebied bestond sinds de late middeleeuwen overwegend uit hooilanden (in de streek meersen genaamd) die ’s winters bevloeid werden met het slibrijke water van de Durme.

Tongerlo, Westerlo (Westerlo)
Dit gebied, gesitueerd in de Antwerpse Zuiderkempen, wordt gekenmerkt door de 12de-eeuwse ommuurde Norbertijnerabdij, het gesloten Kasteeldomein de Meeûs d'Argenteuil en het contrasterende relatief open omgevende landschap met oud bomenbestand. De abdijsite met een grotendeels bewaarde omgrachting is toegankelijk via een 17de-eeuwse lindendreef. De inplanting van de abdijgebouwen, daterend uit verschillende periodes en geschikt rondom een binnenplein, en het omgevende domein zijn sinds de 19de eeuw goed herkenbaar en relatief gaaf bewaard gebleven. Het Da Vinci museum, bevat een bijzondere getrouwe kopie uit 1500 van het beroemde 'Laatste avondmaal'. Het Kasteel de Meeûs d' Argenteuil uit 1915 is een perfecte nabootsing van de 17de-eeuwse renaissance-architectuur. Het kasteel wordt omgeven door een gaaf bewaard domein met Franse tuin, landschapspark met vijver en bijgebouwen.

Loenhout, Wuustwezel (Wuustwezel)
Het Kasteeldomein van Wuustwezel en de Vloeikens betreft een gevarieerd gebied met een sterk bebost kasteeldomein met hoge dendrologische waarde, een aantal open akkers en weilanden, een dicht netwerk van grachten en al dan niet vochtige bossen. Het contrast tussen het gesloten en beboste kasteeldomein en de open ruimte van akkers en weiland resulteert in een esthetisch waardevol geheel, dat dankzij de relatief goed bewaarde ontginningsstructuur en de aanwezigheid van bouwkundig erfgoed de geschiedenis van het gebied weerspiegelt.

Pulderbos, Pulle, Viersel, Zandhoven (Zandhoven)
Het Binnenbos en omgeving, met de kasteeldomeinen Hovorst en Boutersem vormt een vrijwel intact, kleinschalig landschap, dat hier nog een uitgestrekt geheel vormt. Een aantal beken met de bijhorende valleien domineren het gebied, met daarin afwisselend open structuren (beemden, graslanden, akkers, moerassen en rietvelden) en gesloten structuren (struwelen, loof- en naaldbossen, kasteeldomeinen). Wegen, houtkanten, bomenrijen en dreven zorgen voor de verbindingen. De esthetische waarde is groot. In het gebied liggen de Schoutvorsthoeve en de kasteeldomeinen Hovorst en Bautersemhof.

Zandhoven (Zandhoven), Halle, Zoersel (Zoersel)
Het Zoerselbos en Hooidonkse beemden is een weerspiegeling van een oud agrarisch-economisch concept dat deels teruggaat tot de 18de eeuw en met het Hooidonkbos, het beemdensysteem en de landbouwexploitatie deels tot in de Middeleeuwen. Het compartimentenlandschap en de vele sporen van het oorspronkelijke landbouwgebruik geven het gebied een typisch karakter. De vroegste verwijzing naar het gebied gaat terug tot 1233, toen de Hertog van Brabant het bos Hoodonc aan de Abdij van Villers schonk. Later kwam het gebied in handen van de Sint-Bernardsabdij van Bornem. Kenmerkend voor het gebied is het vloeibeemdensysteem. Ook werden er enkele visvijvers aangelegd. Met het kasteel ‘Zoerselhof’, enkele oude hoeves en kapellen omvat dit gebied tevens heel wat bouwkundig erfgoed. Het Boshuisje was een bron van inspiratie voor ‘De Loteling’ van Hendrik Conscience.