Inventaris

Loppem (Zedelgem)
Dit gebied omvat het omgrachte kasteeldomein van Loppem omringd door een park in landschappelijke stijl met o.a. een doolhof en ijskelder en wordt begrensd door een dreef. De U-vormige Hoeve De Rode Poort is het neerhof van het verdwenen middeleeuwse kasteel Breda en ligt in een groot weilandcomplex met gave knotbomenrijen en houtkanten, aansluitend op enkele dreven.

Dorentstraat (Zemst)
Het gebied Dorent-Nelebroek vormt één van de laatste, grote en relatief onaangetaste valleigebieden van de Zenne en wordt getypeerd door de aanwezigheid van twee fossiele meanders.

Beselare, Geluveld, Zonnebeke (Zonnebeke)
Dit gebied omvat het Polygoonbos met de nabijgelegen militaire begraafplaatsen, het weggehucht Reutel en de vallei met de bovenloop van de Reutelbeek met onder meer enkele restanten van het vroegere Reutelbos en het Vijverbos. Nabij de waterscheidingskam komen brongebieden voor. Het Polygoonbos of Doelbos heeft een lange geschiedenis als deel van een voormalig abdijbos en later staatsdomein met schietheuvel. Een groot deel van het gebied behoorde tot het frontgebied van de Eerste Wereldoorlog. Er komen meerdere oorlogsgedenktekens, militaire begraafplaatsen en bunkers voor. Het huidige bos is het resultaat van heraanplant met vooral naaldhout na de oorlogsvernieling. Vanop de heuvelrij zijn er talrijke vergezichten.

Passendale, Zonnebeke (Zonnebeke)
Dit gebied omvat een deel van het Slagveld van Passendale met het valleigebied van de Ravebeek en enkele grote militaire begraafplaatsen en gedenktekens in de nabijheid van Passendale. Ook een deel van de spoorwegbedding tussen Roeselare en Ieper is opgenomen. Nabij de waterscheidingskam komen brongebieden voor. Een groot deel van het gebied behoorde tot het frontgebied van de Eerste Wereldoorlog, meer bepaald de bloedige veldslag van het najaar 1917 waarbij de geallieerden de hoogten rond het dorp Passendale wilden innemen. Er komen meerdere oorlogsgedenktekens, militaire begraafplaatsen, bunkers en ondergrondse schuilplaatsen voor. Vanop de heuvelrij zijn er talrijke vergezichten.

Erwetegem, Sint-Goriks-Oudenhove (Zottegem)
De Steenbergse bossen liggen op de noordgrens van het Zuidvlaamse heuvelland. Het is een gemengd bos- en landbouwgebied dat zich uitstrekt langs de valleihellingen van de Erwetegemse beek en de Karnemelkbeek. De valleien zijn diep ingesneden en asymmetrisch met steile hellingen. De steilste flanken zijn bebost, de minder steile hellingen liggen onder weiland en op de heuveltoppen komt meer akkerland voor. Heel het gebied werd ontbost in de 19de eeuw maar als snel vond een herbebossing plaats. Het huidige bos heeft een duidelijke gelaagdheid. De hoogste boometage bestaat uit Canadapopulier, de lage boometage en de struiketage bestaan uit gemengd loofhout, dat hier en daar als hakhout wordt geëxploiteerd. Binnen het bos komen een aantal bronnen en kwelzones voor.

Zoutleeuw (Zoutleeuw)
Het Vinne is een natuurlijke depressie, nagenoeg volledig omsloten door hellingen. Slechts op één plaats in het westen is de helling doorbroken en staat de Vinnedepressie via een smalle uitlaat in verbinding met de Getevallei. Op het breedste punt is het Vinne 1600m, op het smalste punt 900m. Een combinatie van de landbouwcrisis van de jaren 1840 en een negatieve perceptie ten aanzien van stilstaand water (mogelijke verzamelplaats van ziekteoverbrengende organismen) heeft ertoe geleid dat men in 1841 begon met de drooglegging van het enige natuurlijke meer van Vlaanderen. Er werd een pompgemaal aangelegd om het meer droog te leggen. In 2000 werd echter besloten het meer weer zijn “natuurlijke” aanzien terug te geven waardoor er nu terug een moerassig natuurgebied is.

Moen (Zwevegem)
Het gebied ligt rond een gedeelte van het kanaal Bossuit-Kortrijk dat gegraven werd tussen 1857 en 1860 en verbreed in de jaren zeventig van de 20ste eeuw. Het kanaal diende voor het transport van steenkool naar Kortrijk en omgeving. Het snijdt door de interfluviale kam tussen Schelde- en Leiebekken. Het Sint-Pietersbrugje is een oud en klein ophaalbrugje met een stalen bovenbouw als ophaalmechanisme. Ter hoogte van dit brugje ligt nog een segment van het 19de-eeuwse kanaal dat veel smaller was. Het Orveytbos (voorheen ook Kraaibos genoemd) bevindt zich op het kleiig materiaal dat uitgegraven werd gedurende de verbreding van het kanaal in de jaren zeventig van de 20ste eeuw. In het oosten loopt de plaatselijk ingesneden spoorwegbedding, een restant van de vroegere spoorlijn Kortrijk-Avelgem-Ronse. Er zijn enkele waardevolle hoeves in het gebied.