Inventaris

Sint Kamielstraat (Aalst)
Tegen de tuinmuur, die het domein Schelfhout afsluit van de Sint-Kamielstraat, staat een flink uit de kluiten gewassen gele kornoelje. Deze struik dateert uit de periode van de tuinaanleg (begin 20ste eeuw).

Sint Vincentiusstraat (Aalst)
De tuin bevat een uitgebreide collectie van moerbeibomen. Twee oude zwarte moerbeibomen (circa 100 jaar) zijn hier opgenomen in de erfgoedinventaris. De bomen hebben stamomtrekken van respectievelijk 195 cm op een hoogte van 100 cm gemeten en 185 cm op een hoogte van 20 cm. De totale hoogte bedraagt 7,5 en 7 meter, de kruindoormeter bedraagt 8 en 10 meter. Beide bomen vertonen de typische groeivorm van oude moerbeien met gestutte en afgelegde takken die soms de grond raken.

Sint-Amandstraat (Aalst)
De Sint-Amanduskapel uit 1636 is gelegen in de bosrijke omgeving van de Kapellemeersen en wordt samen met het Sint-Amandsputteken al vermeld sinds de 14de eeuw. De kapel, die de Dendervallei beheerst en waarvan de bijhorende grond rechts met een haagbeukhaag van de straat is afgesloten, is een éénbeukige ruimte onder zadeldak, vooraan bekroond met een houten klokkenruitertje en achtzijdige spits.

St. Rochusstraat (Aalst)
De haag van zware voormalig geschoren haagbeuk en meidoorn staat langs een historische voetweg. De voormalige scheerhaag omzoomt een oud grasland. Langs de oostzijde staan de zwaarste exemplaren. In het noordelijk deel vooral meidoorn, zuidelijker vooral haagbeuk.

Termurenlaan 2 (Aalst)
De pastorie werd opgericht in 1770 en het interieur is uitgevoerd in rococostijl. De pastorie is een dubbelhuis bestaande uit vijf traveeën en twee bouwlagen onder een zadeldak, alle muuropeningen zijn segmentboogvormig. Een kroonlijst met fries sluit de gevel af.

Vereeckenstraat 46 (Aalst)
De pastorie bestaat uit een mogelijk 17de-eeuws bijgebouw in traditionele bak- en zandsteenstijl, een hoofdvolume uit de 18de eeuw dat in het begin van de 19de eeuw werd verhoogd en aangepast, een 19de-eeuwse toegangspoort en een ruime pastorietuin.

Vlaamsegaaistraat 1 (Aalst)
Het dubbelhuis uit 1767 van vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak werd ingeplant in een grote pastorietuin. Links en rechts werden twee aanbouwsels van één travee en één bouwlaag onder een lessenaarsdak verwezenlijkt. De gevelaankleding is 19de-eeuws. Het dak wordt bekroond door een klokkenruitertje.

Waterkasteel 1, 5 (Aalst)
Renaissancistisch waterslot met neerhof, gelegen in een ommuurd park in landschappelijke stijl op de zuidelijke flank van de Eksterenberg, door middel van rechte dreven verbonden met de Opwijksesteenweg en het dorp. Het waterkasteel werd gebouwd tussen 1521-1526 als slot van de heerlijkheid Moorsel, in opdracht van Carolus van Croy, abt van Affligem en later bisschop van Doornik. Het onderging meerdere restauratiecampagnes en sommige onderdelen werden heropgebouwd omstreeks 1908, bijvoorbeeld de westvleugel.

Zwarte Zustersstraat 10 (Aalst)
Een opgaande Ginkgo biloba, reeds geklasseerd in 1962, maakte deel uit van het ‘Huis van Langenhove’ en is nu een onderdeel van het stadhuis van Aalst. De boom dateert uit de periode dat het huis nog eigendom was van de familie (1771 en 1896). De Japanse notenboom van Aalst is een vrouwelijke boom. De soort is tweehuizig, de bloemen eenslachtig. Mannelijke en vrouwelijke bloemen groeien niet op dezelfde boom. Omwille van de geur van de vruchten wordt hij al eens de stinkpruim van het stadhuis genoemd.

Aalter (Aalter), Ruiselede (Wingene)
Dit gebied strekt zich uit langs de Wantebeek op grondgebied van de gemeenten Ruiselede (West-Vlaanderen) en Aalter (Oost-Vlaanderen). Ze loopt van gehucht Doomkerke (Ruiselede) tot vóór de kaarsrechte weg tussen Ruiselede en Aalter. Het is een gevarieerd gebied gelegen op een cuesta. Er liggen zowel landbouwgronden als historische bossen. In de vallei van de Wantebeek zijn de gronden voornamelijk als weiland in gebruik. Centraal ligt het Schoonbergbos-Slangenbos, dit was in de 17de eeuw - na een eerste ontginning vóór de 12de eeuw - als bos in gebruik. Het rechthoekige ontginningspatroon van de daaropvolgende ontginning is bewaard gebleven. Ten zuiden van het bos bevindt zich een (mogelijk 12de-eeuwse) boswal. Het gebied wordt gekenmerkt door typische graslanden langs de Wantebeek in het zuiden en door natte en droge bossen en akkerlanden binnen het historisch drevenpatroon in het noorden.