Inventaris

Urselweg (Maldegem)
De verering van Onze-Lieve-Vrouw in de wijk den Doorn gaat terug tot midden 18de eeuw. Een eerste bakstenen kapel werd gebouwd in 1815-1818 nabij de hoeve Foquart. In 1890 werd een nieuwe, grotere kapel gebouwd. In 1929 werd de kapel uitgebreid met een apsis met een altaar. De kapel is ingeplant op een met liguster omhaagd perceel, ervoor staan twee lindebomen.

Urselweg 83-87 (Maldegem)
Mooi domein met landhuis, park, moestuin, hoeve, conciërgerie, paardenstallen en serres, aangelegd in het vroegere Maldegemveld. Achterin gelegen landhuis toegankelijk via een imposant ijzeren hek aan vierkante bak- en hardstenen pijlers met siervaasbekroning en gekasseide oprit vanaf Urselweg. Het huidige landhuis dateert van 1856. Deze herbouwing in Vlaamse stijl zou gebeurd zijn naar plannen van architect Viérin van Brugge.

Warmestraat 38 (Maldegem)
Hoeve uit het eerste kwart van de 19de eeuw, ter vervanging van een oudere hoeve. Het woonhuis en de schuur staan naast elkaar ten noorden van het erf; voor de boerenwoning staan zes geleide lindebomen. Het met gras begroeid erf is beplant met fruitbomen en voorzien van een hulsthaag.

Westeindestraat 1 (Maldegem)
Huidige vrijstaand kasteeltje van circa 1860, ingeplant op de rooilijn en links en rechts geflankeerd door imposante ijzeren hekken tussen zware achtzijdige pijlers. Rechts van het hek, ijzeren afsluiting op bakstenen voet als grens tussen het park in Engelse landschapsstijl en de Ede. Landhuis in neoclassicistische stijl met bepleisterde en geschilderde lijstgevels. Achter het kasteel, aangepast voormalig koetshuis en paardenstallen.

Oostmalle (Malle)
Domein de Renesse ligt op het zachthellende cuestafront van de Kempische microcuesta. De hoogte van deze cuestarug reikt to ca. 30 meter in het westen en 40 m in het oosten. Domein de Renesse ligt op ongeveer 23 m hoogte. Het reliëf binnen het gebied is dus vrij vlak. Domein de Renesse bestaat uit het eigenlijke kasteelpark rond het kasteel met bijgebouwen, grasperken, vijvers, dreven, het parkbos Wolfschot en de akkers en weilanden met dreven in het westen.

Oostmalle (Malle), Zoersel (Zoersel)
'Het Zalfens Gebroekt' is een uitgestrekt moerassig gebied met een centraal gelegen bos omgeven door een kleinschalig landbouwgebied rijk aan opgaande landschapselementen. Enkele beken doorsnijden het gebied, de grondwatertafel ligt niet diep en het gebied is dan ook vrij nat, dit verklaart de vele drainagegreppels. Op de Ferrariskaart (1771-1777) wordt het gebied afgebeeld als moerassig gebied, hoofdzakelijk bestaande uit natte graslanden met houtkanten en bomenrijen. In de loop van de eeuwen werden steeds meer percelen bebost. Vandaag bestaat het Zalfens Gebroekt uit een complex van zeer waardevolle, natte elzenbroeken, zure eikenbossen en populieraanplantingen omgeven door (soortenarme) graasweiden, ruigten en akkers met tal van kleine landschapselementen.

Oostmalle (Malle), Zoersel (Zoersel)
De geschiedenis van ’s Herenbos is verbonden met de ontwikkeling van het aanpalende kasteeldomein de Renesse, aansluitend bij het dorpscentrum van Oostmalle. Het vroegere Nonnenbosch evolueerde van een natuurlijk jachtbos, via een bos voor houtexploitatie tot een idyllisch bos, ingericht als romantisch buitenverblijf. De beekvallei bleef het meest intact en vertegenwoordigt vandaag nog steeds de rijkste flora van het gebied. Heihuizen is een voorbeeld van een typische heideontginning in de Kempen. Het bestaat uit een complex van voornamelijk Grove dennenbestanden, afgewisseld met grote percelen loofhout. Zomereik en beuk zijn de dominante boomsoorten. Het gehucht Zalven bestaat uit een aantal karakteristieke Kempische hoeven met bijgebouwen langs de Salphensebaan; de Sint-Antoniuskapel; graslanden, weilanden en akkers en niet verharde veldwegen.

Westmalle (Malle)
Het kasteel met kasteelpark en aanpalende landerijen, waardevolle bossen en oude dreven vormen samen met de Sint-Martinuskerk en de verbindingsdreef tussen kasteel en kerk een landschap met een landelijk en uitzonderlijk historisch karakter. De oorsprong van het kasteel van Westmalle gaat terug tot de 12de eeuw. De laatste grote aanpassingen gebeurden in de 19de eeuw. Opmerkelijk en zeldzaam is het 19de eeuwse cirkelvormige dienstgebouw. Ten westen van het kasteel bevindt er zich een gaaf bewaarde ijskelder. De esthetische- en belevingswaarde van het geheel is zeer hoog.

Westmalle (Malle)
De Abdij van Westmalle is toegankelijk via een dreef met hekpijlers die uitkomt op de Antwerpsesteenweg. De weg is aangelegd in betontegels van 14 x 34cm in halfsteensverband en met zand gevoegd. De weg is 3m breed inclusief de boordstenen en heeft een licht bolrond profiel in functie van de afwatering. De wegbeplanting bestaat uit een bijna volledige en gelijkjarige rij van zomereik (Quercus robur) met stamomtrekken van 200-300cm.

Berckhovenstraat 11 (Malle)
Pastorie met omhaagde tuin met groepen opgaande bomen, gebouwd in 1777 door de paters bernardijnen van Hemiksem, verscheidene malen hersteld in de 19de en de 20ste eeuw.