Inventaris

Zwadderkotstraat 2 (Oudenaarde)
Gelegen naast de Oossebeek; vroegere cirkelvormige spaarvijver ten zuiden opgevuld en nu begroeid met bomen. In oorsprong zeer oude molen. Sinds begin 19de eeuw korenwatermolen en waarschijnlijk toen aangepast. Vernieuwd in 1868 en gedeeltelijke afbraak in 1882. Alleenstaand molengebouw van gewitte baksteen onder zadeldak, aangepast aan zijn nieuwe bestemming. Beboste beekvallei met rondom open akkers en weilanden.

Zwadderkotstraat 2 (Oudenaarde)
Een hakhoutstoof van linde is aangeplant als zonnescherm bij de watermolen. Dit gebruik dateert uit de periode dat het rad en het sluiswerk nog uit hout werden geconstrueerd en tegen het zonnelicht dienden beschermd te worden. De duurzaamheid van onder andere het rad wordt negatief beïnvloed bij plotse schommelingen tussen nat en droog.

Zwijndries (Oudenaarde)
Deze kasseiweg getuigt van een bepaalde, uiterst belangrijke en langdurige fase in de evolutie van infrastructuurwerken in casu de wegenbouw. Om industrieel-archeologische redenen zijn de technische kenmerken van langs- en dwarsprofielen, de fundering en afboording van belang.

Oude Gistelseweg 29-33 (Oudenburg)
Toegang via deels gekasseide dreef met paardenkastanjes. Kleine bakstenen pijlers aan de toegang, rechts met naastgelegen schuin aflopend bakstenen muurtje en naambord. Complex bestaande uit landhuis met voorliggende tuin met waterputten, hovenierswoningen. Ten noorden klein parkje in landschappelijke stijl met vijver, tuinbrug en kunstmatig heuveltje, in gebruik als reigerreservaat. Verschillende oude parkbomen. Ten oosten hoeve met boerenhuis, wagenhuis- en stalvleugel, zomerhuis met bakhuis en losstaande schuur en hangar. Erf afgesloten door hek met gecementeerde hekpijlers Moestuin met koude bakken, boomgaard met fruitmuur en afsluitingshaag. Duiven- en hondenhokken.

Pardoenstraat 12 (Oudenburg)
Nog steeds bedrijvige pachthoeve zogenaamd " 't Klokhof", zie bord bij erfingang, genoemd naar de klok op het dak van het boerenhuis. Historische polderhoeve waarvan de oudste vermelding teruggaat tot een ommeloper van 1697: "hofstede (...) met de mote ende wallen ende syngelen rontomme". Typische polderhoeve voor landbouw en veeteelt, met losstaande grote gebouwen, in U-vorm opgesteld rondom het begraasde erf met een aantal bomen. Tussen het erf en de Pardoenstraat, begraasd weiland.

Stationsstraat 103 (Oudenburg)
Het neoclassicistisch landhuis met ommuurde tuin dateert van 1909 en werd vergroot in 1914. Het werd gebouwd als buitenverblijf voor de Oostendse vishandelaar C. Willems, die in 1907 eigenaar werd van de tot dan toe onbebouwde grond.

Gruitrode (Oudsbergen)
De Kruisberg (Kijktorenberg) is een landduin gelegen op de grens tussen Meeuwen en Opglabbeek. De wintereiken hakhoutstoven zijn markante elementen in het landschap. Het betreft hier een autochtone populatie van wintereik (Quercus petraea) waardoor het gebied vanzelfsprekend een grote dendrologische waarde heeft. Deze wintereiken hakhoutstoven, in de volksmond ook 'winterstoven' of 'strubben' genoemd, zouden zijn aangeplant om het stuiven van het zand tegen te beperken.

Breekiezel (Oudsbergen)
Hoekboom bij een splitsing van wegen. Deze robuuste eik markeert een wegsplitsing tussen de huidige N730 en Breekiezel in Meeuwen-Gruitrode. Volgens de Atlas der Buurtwegen (1841) (dus vóór de aanleg van de Gewestweg) was de plaats waar nu de knoteik staat een groot perceel dat toen met dennen was bebost en gelegen langs buurtweg 61 in Gruitrode. Mogelijk is de boom geplant naar aanleiding van de aanleg van de verbindingsweg met Bree en markeert hij er, bij het kruispunt, een hoek van een kadastraal perceel.

Donderslagweg (Oudsbergen)
Donderslag is een middeleeuwse landbouwuitbating van de cisterciënzerinnenabdij Herkenrode (Kuringen). Herkenrode bezat een uitgebreid patrimonium. In een agrarische samenleving vormde het grondbezit de economische grondslag voor het voortbestaan van de abdij. Sinds haar stichting op het einde van de 12de eeuw verwierf Herkenrode niet minder dan 13 landbouwbedrijven en bezat ze eind 17de eeuw ongeveer 2800 ha grond. Donderslag vormde het meest noordelijk gelegen landbouwdomein. Samen met Bokrijk in Genk en het Olmenhof in Stokrooi was het een veeteeltbedrijf, dat uitgebreide graasgronden in de gemeenschappelijke heide vond.

Dorpermolenstraat 5 (Oudsbergen)
Voormalige watergraanmolen op de Abeek, voor het eerst vermeld in 1757. De L-vormige kern bleef behouden in het huidige gebouw, doch de ordonnantie werd grondig gewijzigd voor de huidige horecafunctie. Tegen de rechter zijgevel het houten molenrad met metalen schoepen, van het onderslagtype. De omgeving van de molen bestaat uit percelen weiland en loofbos.