Inventaris

Sint-Pieters-Voeren (Voeren)
De veekeringshagen van meidoorn staan op verschillende plaatsen in Sint-Pieters-Voeren. De geschoren hagen staan op de perceelsgrens van weilanden of hoogstamboomgaarden. De functie van de weerhagen is het vee op de weide houden.

Sint-Pieters-Voeren (Voeren)
De toegangsweg naar de Commanderie in Sint-Pieters-Voeren gaat voorbij de boomgaard en toegangsdreef van het kasteel over in een onverharde voetweg die verder zuidwaarts loopt. De weg loopt langs de grens van het kasteeldomein en tussen weilanden afgeboord met meidoornhagen. Van op de weg zijn er open zichten op de vallei en de Commanderie. Vervolgens krijgt de weg een meer ingesneden profiel en loopt tussen taluds met hakhout van hazelaar en es en opgaande eik. De weg slingert verder het plateau op en krijgt een meer open karakter met zichten op de omliggende akkers en weilanden. Uiteindelijk volgt de weg de bosrand van het Alsbos en eindigt als half verharde landbouwweg net voorbij Rullen. Deze voetweg loopt deels parallel met de hoofdbaan en vormt de historische verbinding tussen Sint-Pieters-Voeren en het Alsbos.

Teuven (Voeren)
De zware hakhoutstoof van zwarte els is aangeplant in de perceelshoek van een weiland in de Gulpvallei. De hakhoutstoof heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Teuven (Voeren)
De knotels staat als als hoekboom op de perceelsgrens van een weiland in de Gulpvallei. De boom met stamomtrek 257 cm heeft een mooie representatieve groeivorm en is een beeldbepalend object.

Teuven (Voeren)
De geschoren meidoornhagen zijn aangeplant als veekering bij weilanden en beweide hoogstamboomgaarden. Deze hagen langs perceelsgrenzen zijn op vele plaatsen in Teuven aanwezig. Ze hebben mooie representatieve groeivormen en zijn beeldbepalende objecten in het Voerense landschap.

Teuven (Voeren)
In het centrum van Nurop leidt een asfaltweg naar beneden naar de vallei van de Gulp. De weg steekt de beek over en slingert als onverharde weg omhoog naar de beboste Nuropperberg. Deze bosweg komt uit bij de Gieveldstraat vlakbij de gelijknamige Hoeve Gieveld. Deze weg vormt de historische verbinding tussen het gehucht Nurop en de ontginningshoeve Gieveld en passeerde via een voorde of doorwaadbare plaats de beek de Gulp.

Teuven (Voeren)
Net voorbij de toegangsdreef van de voormalige Abdij van Sinnich leidt een onverharde holle weg de flank van de Teuvenerberg op. De weg loopt door het bos en maakt een bocht om uit te komen aan de weg naar Gieveld. Oorspronkelijk liep het tracé rechtdoor tot aan de Hoeve Driesenhof, een voormalige ontginningshoeve van de abdij. Deze weg vormt de historische verbinding tussen de abdij en de bijhorende hoeve in het 'Bois de Sinnich' en sloot verder aan op de belangrijke noord-zuidas van Maastricht naar Hamburg.

Teuven (Voeren)
In de dorpskern van Teuven loopt tussen een woning en de pastorie een smal asfaltbaantje. Deze voetweg loopt parallel met de Dorpsstraat en doorkruist als onverhard pad de weilanden tot aan een aftakking van de Gulp. Oorspronkelijk liep deze voetweg tot aan de Hoofstraat en vervolgens verder rechtdoor over de weilanden tot in Nurop. Deze onverharde voetweg verbond de dorpskernen van Nurop en Teuven langs een alternatieve route dwars over de weilanden, zodat de verkeersdrukte van de hoofdbaan werd vermeden. In Nurop is de voetweg nog deels bewaard als perceelsgrens tussen een perceel akker- en weiland.

Teuven (Voeren)
In de Gieveldstraat leidt een onverharde weg zijwaarts de flank van de Teuvenerberg op. De weg is deels ingesneden en loopt langs een talud met gemengde houtkant. De deels holle weg vervolgt als boswegel die uitkomt op de noord-zuidweg richting Maastricht. Deze weg vormt een historische doorsteek tussen de hoofdweg die langs de heuvel afdaalt naar het centrum van Teuven en de parallelweg die over het plateau leidt. Er werd gekozen voor de kortste route die de heuvel dwarst en bijgevolg deels ingesneden is ten gevolge van erosie.

Teuven (Voeren)
De omvangrijke hakhoutstoof van gewone beuk staat bij een landmeterpunt en markeert dus vermoedelijk een kadastrale grens. De hakhoutstoof staat in de omgeving van een bospad dat loodrecht de valleihelling op gaat.