Inventaris

Abdij Vlierbeek 2-13, 14 (Leuven)
Kloostergebouwen door de benedictijnen van Affligem opgericht vanaf 1158. De abdij werd deels verwoest in 1572, geleidelijke wederopbouw gedurende de 17de en 18de eeuw. De site omvat het oude abtskwartier met 16de-eeuwse kern en 18de-eeuwse poort, de 16de-eeuwse westerpoort en portierswoning en 17de-eeuwse hoevegebouwen in traditionele bak- en zandsteenstijl, de 17de-eeuwse noordelijke toegangspoort, de kloostergang heropgebouwd in de 17de eeuw, het hoofdgebouw van 1642 volgens classicistisch getint barokschema, een 17de-eeuws prieel in de moestuin, het wagenhuis van 1761, traditioneel opgevatte aanhorigheden uit tweede helft van de 18de eeuw, de abdijkerk en het abtskwartier in classicistische stijl naar ontwerp van architect L.B. Dewez (1776-1783). Binnen de site bevindt zich ook het 19de-eeuws kerkhof van de parochie Vlierbeek met uitzonderlijke graftekens.

Pastoor Legrandstraat (Leuven)
De parochiekerk Sint-Martinus, ingewijd in 1777 werd gebouwd in classicistische stijl. De kerk wordt omgeven door een kerkhof en een bakstenen ommuring in de noordelijke, oostelijke en westelijke zijde. De kerk staat in nauwe verbinding met de pastorie die deel uitmaakt van dezelfde ommuurde site. Het geheel van kerk, pastorie, kerkhof en kerk(hof)muur vormt een beeldbepalend ensemble in Wilsele-Dorp. Waardevolle graven en een waardevol kerkinterieur ondersteunen de architecturale, historische en artistieke erfgoedwaarde van het geheel.

Oostwinkeldorp (Lievegem)
Georiënteerde dorpskerk met omringend kerkhof gelegen achter de onpare huizenrij. IJzeren toegangshek tot het kerkhof in de as van de westgevel van de kerk, aan vier slanke ijzeren hekpijlers. Huidige driebeukige hallenkerk met vierkante westelijke toren resulterend uit een diverse malen verbouwde gotische kerk waarvan aangenomen wordt dat zij voor een groot deel zou opgericht zijn in de 15de eeuw. Op het kerkhof een collectie graftekens voornamelijk daterende uit het interbellum en later.

Zeveneken-Dorp 8 (Lochristi)
Georiënteerde kerk met grotendeels ommuurd omringend kerkhof, aan de straatkant echter afgesloten door een decoratief ijzeren hek op hardstenen dorpel en met twee toegangshekken aan gewitte vierkante bakstenen hekpijlers met siervaas. Heden een driebeukige transeptloze hallenkerk van vijf traveeën onder drie parallelle zadeldaken met complexe bouwhistoriek met ingebouwde westtoren, opklimmend tot de 14de-16de eeuw. Op het kerkhof een collectie aan kindergraven met houten kruisjes, een veld voor oud-strijders en grotendeels naoorlogse modernistische graftekens.

Kruisstraat 41 (Lokeren)
Georiënteerde driebeukige basilicale kerk in neogotische baksteenbouw van 1908 naar ontwerp van architect A. De Pauw. Rond aangelegd plantsoen vooraan met ommegang van de zeven blijde en droevige mysteries van Onze-Lieve-Vrouw, uit het tweede kwart van de 20ste eeuw. Zeven bakstenen sokkelkapelletjes met neogotische inslag. Vroeg 20ste-eeuws kerkhof aansluitend bij het koor van de kerk. Op het kerkhof staat een calvarie, lijkenhuis, een collectie van kindergraven en verder voornamelijk naoorlogse graftekens.

Hamontweg 112B (Maaseik)
De huidige parochiekerk is de oorspronkelijke munsterkerk van het kapittel van Aldeneik, oorspronkelijk toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw, gebouwd op de plaats van de kloosterkerk van Harlindis en Relindis. In het plantsoen ten noordoosten twee verplaatste grafkruisen.

Heppeneert (Maaseik)
Kleine, neoromaanse zaalkerk van 1871-1886 naar ontwerp van archictect H. Jaminé, die de oudere kerk van Heppeneert vervangt, met omliggend kerkhof.

St.-Lambertuskerkstraat (Maaseik)
De kerk is gelegen binnen de ommuring van het voormalige kerkhof. Kruisbasiliek met gedeeltelijk ingebouwde westtoren, een driebeukig schip, een transept, een koor en twee sacristieën, een neogotische en een recente.

Dorpsstraat 22C (Maasmechelen)
Neoclassicistische zaalkerk van 1840-1842. Op het kerkhof drie natuurstenen grafkruisen.

Dreef (Maasmechelen)
Kerkhof, op de plaats van de oorspronkelijke parochiekerk, waarvan de funderingen bewaard bleven. Het kerkhof is ommuurd en aan de noordzijde afgesloten met gietijzeren hekwerk. Op het kerkhof staan enkele snoeivormen van taxus en bleven graftekens van de 17de eeuw tot de jaren 1960 bewaard.