Inventaris

Grote Molenweg 73 (Herent)
De villa werd gebouwd in de jaren 1962-1965 en ontworpen door Jacques Dupuis in samenwerking met Albert Bontridder. Lou Bertot assisteerde bij de inrichting.

Leuvenstraat 53-63 (Herent)
De watermolen is een 17de-eeuws gebouw met 17de-eeuwse en 19de- eeuwse uitbreiding. Het maalwerk is van de tweede helft van de 19de eeuw. Evenwijdig met dit volume en verbonden met een houten gesloten brug, zijn er een hooischuur en stallen.

Begijnenvest, Nonnenvest (Herentals)
De Begijnenvest en de Nonnenvest vormen samen de laatste restanten van de middeleeuwse, volledig beplante, aarden stadsomwalling. Het is één van de weinig resterende voorbeelden van een dergelijk verdedigingsstelsel. Deels overgeleverd als dreef met opgaande eiken, deels als beplante wal.

Amandinaweg 169 (Herk-de-Stad)
De L-vormige vakwerkschuur maakt deel uit van een historisch gegroeid hoevecomplex, waarvan reeds twee losstaande volumes zichtbaar zijn op de kadasterschets van 1907.

Schoolstraat 120 (Herk-de-Stad)
Vakwerkhoeve, voor de eerste maal kadastraal geregistreerd in 1852 naast een bestaand langwerpig volume. Dit bestaande volume dateert ten laatste van 1851 en kent omstreeks 1852 een vergroting.

Wijerstraat 34 (Herk-de-Stad)
Vakwerkhoeve met losstaande bestanddelen geschikt rondom een rechthoekig erf.

Stationsstraat 115 (Herne)
Het betreft een typologisch uitzonderlijk goed bewaard station, inclusief het oorspronkelijke interieur en de glazen luifel; voorbeeld van een landelijk station, gebouwd in 1871.

Gentweg 76 (Herzele)
Maalderij, deel van langgestrekt gebouw uit de tweede helft 19de eeuw, naast molenaarswoning en met machinekamer in het poortgedeelte. Vóór 1930 hoeve en smidse.

Kasteeldreef 3 (Herzele)
Dit eenvoudig woonhuis van anderhalve bouwlaag en vier traveeën onder pannen zadeldak staat met zijn voorgevel evenwijdig aan de Dreef.

Kauwstraat (Herzele)
Op de hoek tussen Doorn- en Kauwstraat, staat tussen taxusbomen, op een natuurstenen sokkel, een gietijzeren kruis opgesteld. Vermoedelijk gaat het hier om een laat-19de-eeuwse constructie. Het kruis kreeg een neogotische vormgeving met een ijzeren sokkel gedecoreerd met vierlobbige bloemen en verdiepte nissen.