Inventaris

Natiënlaan 19-21, 19A (Damme)
De molen van Hoeke is een stenen bergmolen, opgetrokken in 1840 op een historische molensite ter hoogte van Hoekebrug. Ten oosten van de molen ligt een mechanische maalderij uit 1923 met ingewerkte nis met Mariabeeldje, met daarachter bebouwing dat gegroeid is uit en rond de voormalige molenaarswoning.

Nieuwe Weg 4 (Damme)
Romp van de Dorpsmolen, ook Molen Lievens genaamd naar de laatste molenaarsfamilie. Dit was een bakstenen bergmolen die in 1820 op de plaats van een houten staakmolen werd opgericht als koren- en oliemolen. In de jaren 1990 werd de molen gerenoveerd, herbestemd tot woonhuis en geïntegreerd in een recent wooncomplex. De gerenoveerde molenromp bestaat uit een witgeschilderde baksteenbouw op gepekte plint onder overkragend mansardedak (leien) als imitatiemolenkap.

Zuidbroekstraat (Damme)
Romp van een bakstenen grondzeiler, opgetrokken in 1854 als graan- en oliewindmolen. De molenromp speelt een prominente rol in het ontwerp dat de Nederlandse tuinontwerpster Mien Ruys maakte voor de tuin van het Kasteel van Oostkerke.

Dorpsstraat 1A (De Haan)
De molen is naar vroegere molenaars bekend als Lievensmolen en Geersensmolen. De namen Dorpsmolen of Zuidmolen zijn dan weer topografische aanduidingen. De houten staakmolen, opgericht in 1693, markeert de zuidrand van het polderdorp Klemskerke. De vier bakstenen teerlingen van de open molenvoet zijn ingeplant op een molenberg aan de oostzijde van de Dorpsstraat. Bij de restauratie in 2012-2014 werd de molen, omwille van de windvang, ongeveer 100 meter zuidelijker in een weide heropgebouwd op een nieuw aangelegde molenberg. De historische molenberg ten noorden bleef bewaard.

Ringlaan (De Haan)
De Hubertmolen is een houten windmolen met gesloten voet, die typologisch afwijkt van de gewone standaardmolen en aanleunt bij de Hollandse wipmolens. Functioneel betreft de molen, die ook maar één zolder telt, een korenmolen. Samen met het molenaarshuis en de tot vakantiewoning verbouwde mechanische maalderij heeft de molen een beeldbepalend ligging aan de Ringlaan.

Waregemstraat 476 (Deerlijk)
Molenerf bepaald door de bakstenen stellingmolen van 1888, de maalderij met stoommachine en schoorsteen van 1898 en de kleine dwarsschuur met wagenhuis. De stenen molen vervangt een in 1888 afgebrande staakmolen. De naam Ter Geest en Te Zande voor de olie- en graanwindmolen is de samenstelling van "Molen Te Zande" – een rond 1888 verdwenen staakmolen, verder naar het westen - en de heerlijkheid "Ter Geest", waaronder de voorganger van de huidige molen ressorteerde. Deze toponiemen verwijzen naar de zandige heuvelrug waarop beide molens gebouwd werden. De volkse benaming Klerksken molen verwijst naar de molenaarsfamilie Declercq die nog steeds eigenaar is. Ter Geest en Te Zande is de laatste van zeven windmolens die rond 1850 in Deerlijk draaiden. De molen en de hoge schoorsteen van de maalderij vormen een baken in het intussen grotendeels verstedelijkt landschap aan de dorpsrand.

Veldestraat 132 (Deinze)
De Steyaertmolen is een stenen koren- en oliewindmolen van het type bovenkruier (bergmolen), gebouwd in 1843 op de zogenaamde "molenkouter" door de lokale molenaar Karel Steyaert-Martens.

Bookmolenstraat 102 (Dendermonde)
Romp van een stenen korenwindmolen van het type bovenkruier uit 1889, ter verbouwing van een oudere molen van 1855. Verhard voorerf aan de straat afgesloten door een ijzeren hek tussen afsluiting van betonplaten. Ten noorden haaks op de straat ingeplant eenvoudig molenaarshuis van twee bouwlagen, met een plat dak en een gecementeerde lijstgevel met rechthoekige muuropeningen. Achterin gelegen en parallel aan de straat bevinden zich een magazijn en stal.

Bookmolenstraat 162 (Dendermonde)
Voormalige stenen korenwindmolen van het type bovenkruier uit het begin van de 19de eeuw, met een kasseiweg die ook toegang verleent tot een maalderij uit circa 1871 en een 19de-eeuwse hoeve met stallen en schuren.

Broekkouter 131 (Dendermonde)
Romp van de voormalige Heirbaanmolen, een stenen korenwindmolen van het type bovenkruier die gebouwd werd tussen 1770 en 1818. Naast de voormalige molen bevindt zich een kleine Onze-Lieve-Vrouwegrot.