Inventaris

Grootloonstraat, Kleine Veldsteeg (Tongeren-Borgloon)
De omgeving van Groot-Loon wordt gekenmerkt door de grote dichtheid aan hoogstamboomgaarden. Reeds op de kabinetskaart van de Ferraris (1771-1778) is te zien dat de percelen rond de bebouwing allemaal ingenomen zijn door boomgaarden. Zo ook dit perceel. In de tussentijd is deze boomgaard altijd in gebruik gebleven, hoewel steeds vervangen door jonge bomen. De huidige bomen zijn jonger dan 20 jaar, maar kennen een gaaf en volledig plantverband en een actief gebruik. Langs de Kleine Veldsteeg is de boomgaard afgesloten met een meidoornhaag.

Grootloonstraat (Tongeren-Borgloon)
Grootloon en omgeving wordt gekenmerkt door de grote dichtheid aan hoogstamboomgaarden. Reeds op de kabinetskaart van de Ferraris (1771-1778) is te zien dat de percelen rond de bebouwing allemaal ingenomen zijn door boomgaarden. Zo ook deze boomgaard aan de Grootloonstraat. Deze boomgaarden waren gericht op productie voor de bewoners en niet voor de verkoop of handel. Deze boomgaarden werden gegraasd door vee. Ook op de latere topografische kaarten zijn deze boomgaarden afgebeeld. Deze boomgaard is iets hoger gelegen ten opzichte van de weg en bestaat uit pere- en appelaars. De boomgaard wordt nog altijd begraasd.

Grootloonstraat (Tongeren-Borgloon)
Bij het kerkje van Grootloon zijn ook reeds op de Ferrariskaart hoogstamboomgaarden afgebeeld. Enkel direct rond de kerk. In de loop van de 19de en 20ste eeuw zal het areaal verder uitbreiden naar het westen. De boomgaarden bestaan uit verschillende fruitsoorten en zijn gemengd van ouderdom.

Grootloonstraat 101 (Tongeren-Borgloon)
Gesloten hoeve van baksteen, onder zadeldaken; gebouwen gegroepeerd rond een trapeziumvormig erf. In de zuidwestelijke straatgevel inrijpoort onder afzonderlijk, lager dak (Vlaamse pannen). Rond de hoeve zijn hoogstamboomgaarden aanwezig met meidoornhagen.

Grootloonstraat 101 (Tongeren-Borgloon)
Reeds op de kabinetskaart van de Ferraris (1771-1778) is te zien dat de percelen rond de Servaeshoeve ingenomen zijn door boomgaarden. Deze boomgaarden waren gericht op productie voor de bewoners en niet voor de verkoop of handel. Deze boomgaarden werden begraasd door vee. Dit is hier nog steeds het geval. De sterke visuele relatie tussen de boomgaarden en het bouwkundig erfgoed geeft een belangrijke esthetische waarde aan het geheel. De samenhang tussen de (historische) hoeves en de boomgaarden is duidelijk afleesbaar in het landschap. Ook zijn er verschillende meidoornhagen en toegangshekken aanwezig die een sterke ensemblewaarde hebben met de boomgaarden.

Guldenstraat (Tongeren-Borgloon)
Smeedijzeren kruis op kalkstenen sokkel met gotisch opschrift, thans vrijwel onleesbaar. Volgens J. Frère fungeerde het als basis voor de galg, die zich op de Pullenberg bevond, vlakbij de Romeinse heirbaan (Oude Kassei). Aan beide kanten van het kruis staat een snoeivormen van taxus en achter het kruis staat een plataan.

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
Op één van de hoogste punten van de Heirbaan is aan de rand van een hoogstamboomgaard een perenboom gelegen die over de weg hangt. Deze boom heeft een zeer mooie groeivorm en is beeldbepalend langs deze weg.

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
Op een talud op één van de hoogste punten langs de Heirbaan ligt een geriefhoutbosje. Er zijn onder andere een robinia en een tweetal bindwilgen aanwezig.

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
Langs een onverharde weg uitgevend op de Heirbaan, is een houtkant met zeker vier oude hakhoutstoven van es gelegen. De bomen bevinden zich tegen een talud. Het hout van deze bomen werd zoals gebruikelijk was, gebruikt voor geriefhout.

Heirbaan (Tongeren-Borgloon)
De Romeinse weg van Tongeren naar Sint-Truiden doorsnijdt hier de heuvelrug die het interfluvium vormt tussen de vallei van de Herk en de vallei van de Mombeek. Op deze plek is de Romeinse weg wisselend ingesneden als holle weg en aan weerszijden takken verschillende andere wegen en paden hierop aan en doorkruisen ze de Romeinse weg. Het ontstaan van deze holle wegen hangt samen met de fysische gesteldheid van het terrein (erosiegevoeligheid en aanwezige relief) en de invloed van de mens.