Inventaris

Oostkamp (Oostkamp)
Naast de Hoeve 't Leitje en tegenover een tweede hoeve die langs het St.-Trudoledeke zijn ingeplant, leidt een rechte dreef naar een blok akkerland in de Chartreuzemeers. Het betreft een onverharde dreef waar langs weerszijden recent een rij opgaande jonge eiken werd geplant.

Gorsem (Sint-Truiden)
In het centrum van Gorsem leidt van op de hoofdweg een smal verhard pad naar de parochiekerk. De voetweg loopt op de grens van twee voortuinen tussen hagen en komt uit aan de zijkant van de kerk op het kerkhof. Dit paadje vormt een alternatieve toegang tot de kerk, parallel met de hoofdtoegangsweg. Op historische kaarten is te zien dat de parochiekerk ingeplant is op enige afstand van de dorpsstraat en dat de tussenliggende ruimte met de straatkant ingevuld wordt door een tweetal huizen. De kerk was dus niet direct bereikbaar van op de straat. De kerkwegel werd vermoedelijk aangelegd om een tweede, rechtstreekse toegang tot het kerkhof te hebben.

Runkelen (Sint-Truiden)
Op de hoofdbaan van Duras naar Runkelen, ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouw van de Koorts wegkapel, leidt een kasseiweg naar het noordwesten. Deze weg loopt tussen percelen weiland en akker en deels langs het Zwartaardebos en sluit aan op de Ossenwegstraat die tot in Runkelen dorp loopt. De kasseiweg maakt deel uit van het netwerk van veldwegen dat de landbouwgronden rondom Runkelen toegankelijk maakte. Deze weg bood ook verder aansluiting naar het westen via de weg naar het gehucht Ossenweg.

Runkelen (Sint-Truiden)
Van in het gehucht Ossenweg slingert een smalle asfaltweg zich langs de Onze-Lieve-Vrouwkapel. De weg loopt langs de flank van de Muggenberg en is deels ingesneden tussen taluds met onder andere hakhout van eik en es. De weg loopt verder tussen weilanden en populierbosjes tot aan een splitsing met een kasseiweg naar Runkelen dorp. Deze deels holle weg vormt de historische verbinding tussen het bedevaartscomplex van de Onze-Lieve-Vrouwkapel in Ossenweg en de gehuchten ten oosten en ten zuiden van het meer het Vinne zoals Runkelen en Duras.

Duraslaan (Sint-Truiden)
De Duraslaan vormt de rechte verbindingsweg tussen de dorpscentra van Duras en Gorsem die de kasteeldreef van het Kasteel Duras kruist. Deze laan werd ca. 1828 aangelegd om een vlotte rechtstreekse verbinding te maken met Gorsem. Vermits tegelijk ook de Kasteeldreef werd heraangelegd, gebeurde de aanleg van de Duraslaan vermoedelijk onder invloed van de kasteelheer. Langs een deel van de Duraslaan staat nog een dubbele beukenrij als restant van de oorspronkelijke aanleg.

Grevensmolenweg (Sint-Truiden)
De Grevensmolenweg geeft toegang tot de gelijknamige watermolen op de Molenbeek. Een half verharde zijweg passeert langs de molen en leidt rechtstreeks naar de beek waar de weg overgaat in een onverharde landbouwweg. Deze weg loopt naar het westen maar loopt dood op een akker. Oorspronkelijk vormde deze weg de toegang tot de nu verdwenen 'Ferme de Stapelbeek' die ingeplant was vlakbij de Molenbeek. De toegangsweg tot de hoeve liep verder door over de akkers tot aan het kruispunt van voetwegen bij de Belkens Boom Kapel. Via dit kruispunt was deze weg een van de mogelijke routes tussen Duras en Sint-Truiden.

Kasteellaan (Sint-Truiden)
De Kasteellaan is een rechte landbouwweg aangelegd met betonplaten. De weg verbindt de gehuchten Wilderen en Duras dwars over de uitgestrekte akkers van de Galgenberg. De weg biedt open zichten op de omliggende akkers en laagstamboomgaarden en op de kerktorens van Gorsem en Duras. Aan de rand van de weg staat een solitaire treurwilg. Langs de tweede helft van de weg, richting Duras, werd langs weerszijden een rij populieren aangeplant. Het vervolg van de rij werd recent aangeplant met afwisselend rode en gewone beuk en sporadisch een zomereik. De weg komt uit bij een driehoekig pleintje aan de Duraslaan met zicht op de dreef van het Kasteel van Duras. Deze rechte 'laan' vervangt een ouder en minder strak tracé dat Duras en Wilderen met elkaar verbond, dwars over de uitgestrekte dorpsakkers en langs een kruispunt van veldwegen gemarkeerd door de 'Belkens Boom' Kapel.

Ossenwegstraat (Sint-Truiden)
Op de hoofdbaan van Runkelen naar Ossenweg leidt een zijweg naar het zuidwesten. De aanvankelijk verharde weg gaat voorbij de bebouwing over in een zandweg die tussen weilanden, akkers en tuinpercelen slingert. Het vervolg van de weg is vanaf de splitsing met een kasseiweg die naar de Onze-Lieve-Vrouwkapel aan de Herestraat leidt, eveneens uitgevoerd in kasseien. Deze kasseiweg volgt de rand van het Zwartaardebos met opgaande robinia en es en sluit tenslotte aan op de weg naar de Onze-Lieve-Vrouwkapel van Ossenweg. Deze weg verbond het dorp van Runkelen met de bedevaartsweg naar de kapel van Ossenweg en sloot ook aan op de parallelweg naar het zuiden, richting de gehuchten Het Venne en Booienhoven die tussen het Parkbos en het meer Het Vinne liep.

Park (Sint-Truiden)
Van op de Galgestraat, de hoofdbaan naar Duras, leidt een zijwaartse dreef naar het Kasteel van Duras. De dreef is opgebouwd uit twee delen en wordt centraal doorsneden door de Duraslaan. In het zuidwesten bestaat de dreef uit twee rijen van opgaande zomerlinde. In het noordoosten, dichter bij het kasteel, is de dreef smaller en aangeplant met een enkele rij platanen. Ter hoogte van de splitsing markeert een wegkruis het kruispunt van de kasteeldreef, de Duraslaan en de Kasteellaan. Oorspronkelijk was het kasteel verbonden met Duras door een landweg die uitkwam net ten zuiden van de huidige splitsing van de Herestraat met de grote Vinnestraat. In de 19de eeuw werd de huidige kasteeldreef aangelegd en tegelijk een nieuwe rechte verbindingsweg tussen Duras en Gorsem.

's Gravenvoeren (Voeren)
Vanaf het kruispunt bij het Kruis van de Dries slingert een holle weg zich noordwaarts richting het plateau. De weg kruist een tweede holle weg, passeert de Kapel Tricherbeeldje en vervolgt zijn slingerend patroon tot voorbij de Kruisgraaf en verder richting Nederland. Het betreft een diep ingesneden aardeweg met steenslag die werd aangevoerd om erosie te vermijden. De steile taluds zijn beplant met hakhout van voornamelijk gewone es. Hoger op het plateau is de weg minder sterk ingesneden en zijn langs weerszijden meidoornhagen aangeplant op de perceelsgrens van de aangrenzende weilanden en laagstamboomgaarden. Deze holle weg vormt de historische verbinding tussen het dorp en de hoger gelegen landbouwgronden op de noordelijke helling.