Inventaris

Uitkerke (Blankenberge), Brugge (Brugge), Zuienkerke (Zuienkerke)
Middeleeuwse binnendijk tussen Brugge en Uitkerke (Blankenberge), bijna 11 km lang. In de middeleeuwen stond de dijk bekend onder de benaming Gentele, later als Blankenbergse dijk. De dijk is een belangrijk landschapselement in de cultuurhistorie van dit gebied, omdat het samenhangt met de ingebruikname van de kustvlakte door de mens in de middeleeuwen.

Uitkerke (Blankenberge), Brugge (Brugge), Meetkerke, Zuienkerke (Zuienkerke)
Noord-zuid georiënteerd afwateringskanaal tussen Brugge en Blankenberge, middeleeuws van oorsprong.

Berentrodedreef (Bonheiden)
De Berentrodedreef is een historische dreef die het kasteel van Berentrode verbindt met de kerk van Bonheiden. De dreef bestaat uit verschillende segmenten en is hoofdzakelijk beplant met opgaande zomereiken.

Boortmeerbeek, Hever (Boortmeerbeek), Tildonk, Wespelaar (Haacht), Herent (Herent), Buken, Kampenhout (Kampenhout), Leuven, Wilsele (Leuven), Mechelen, Muizen (Mechelen), Hofstade (Zemst)
Het kanaal Leuven-Dijle verbindt het Brabantse hinterland met het Scheldebekken. Het kanaal werd aangelegd in 1752 en kende enkele aanpassingen in de jaren erna om ze bevaarbaar te houden. Ze heeft een totale lengte van 30 kilometer, het tracé werd in de loop van de tijd niet aangepast. Ook de vijf sluizen dateren allen uit deze aanlegperiode: Tildonk, Kampenhout, Boortmeerbeek, Battel en Zennegat. Langs weerzijden liggen op de meeste plaatsen dijken om het water op het juiste niveau te houden. Jaagpaden, nu veelal behouden als fietspad liggen langs het volledige traject. In Leuven komt het kanaal in de stad in de Kanaalkom.

Tilburgbaan (Brecht)
De Tilburgbaan loopt van in Sint-Job-in-'t Goor oostwaarts tot net voorbij de Sint-Theobalduskapel in het gehucht Locht. Het betreft een kaarsrecht tracé dat parallel loopt met het kanaal Dessel-Schoten. Waar de Tilburglaan door bosgebied en tussen landbouwgrond loopt, is het wegdek onverhard en zijn de langsgrachten bewaard. Langs een deel van het tracé staan opgaande eiken als wegbeplanting.

Bredene (Bredene), Klemskerke, Vlissegem (De Haan), Houtave, Zuienkerke (Zuienkerke)
De Noordede is één van de centrale afwateringskanalen in de watering van Blankenberge. Zijn ontstaan dateert uit de beginperiode van de indijking van de kustvlakte rond de 10de-11de eeuw. Inpoldering, bedijking en afwateringskanalen vormen een samenhangend geheel, want zonder indijking kon de mens het op zee gewonnen land niet intensief gaan bewerken en zonder een goed doordacht stelsel van afwateringskanalen kon hij het land niet tegen afstromend regenwater beschermen. Met een goede waterbeheersing stond of viel de landbouw in dit laag gelegen, natte poldergebied. Naast de Blankenbergse vaart vormde de Noordede de hoofdas in het afwateringssysteem. Een netwerk van kleinere waterwegen sloot erop aan. De hoofdwaterwegen zorgden voor de afvoer van het overtollige water naar zee (via de Blankenbergse vaart) of naar de getijdegeulen in Oostende in het geval van de Noordede.

Brugge, Jabbeke, Oudenburg (West-Vlaanderen)
De Oostendse vaart is een in hoofdzaak tijdens de eerste helft van de 17de eeuw gegraven kanaal tussen Brugge en Oostende. Het segment tussen Brugge en Plassendale werd gegraven in de bochtige bedding van de Ieperlee(t), een middeleeuwse scheepvaartverbinding tussen Ieper en Brugge. Op het kanaalsegment liggen meerdere vaartgehuchten. De vaartdijken zijn nog grotendeels beplant met opgaande bomenrijen van populier.

Gemeenteplein (Dilbeek)
Tegenover het gemeentehuis van Dilbeek staat een imposante treurbeuk met een omtrek van meer dan 4 m. Deze is een relict van de 19de-eeuwse parkaanleg rondom het kasteel.

Halen (Halen), Donk, Herk-de-Stad (Herk-de-Stad)
Tussen Herk-de-Stad (Spekbrug) en de Demer ten noorden van Halen ligt het 18de-eeuwse afleidingskanaal van de Herk. Het afleidingskanaal was deel van de oplossing die de centrale overheid rond 1760 bedacht om aan de veelvuldige overstromingen in de depressie van Halen-Schulen het hoofd te bieden.

Hamme (Oost-Vlaanderen)
De bedijking van de polders in Moerzeke is een voorbeeld van hoe de mens de Schelde in een steeds nauwere ruimte van de vallei terug drong. De oudste bedijkingswerken gebeurden rond het midden van de 13de eeuw en in de daaropvolgende eeuwen breidden die steeds verder uit. Nieuwe stukken van de riviervallei werden ingepolderd, een proces dat tot in de 17de eeuw doorging.