Inventaris

Cederdreef 9 (Wetteren)
Meergezinswoning De Oranjerie, voorheen oranjerie van kasteel van Gransvelde in landschapstuin naar een ontwerp van Fuchs van 1870. Naast de oranjerie uit het begin van de 19de eeuw rest nog de vroegere hovenierswoning. Ook de vroegere toegang tot het kasteeldomein, aan de Parklaan, bleef behouden. Een vaste brug, voorafgegaan door vier schamppalen, aan weerszij met gesmeed hekwerk met dezelfde rocaillemotieven als in de poort met 19de-eeuws voorkomen.

Cooppallaan 128 (Wetteren)
Scheppersinstituut, voorheen gekend als Sint-Barbaragesticht. A. Verhaegen voorzag in zijn ontwerp uit 1876 van het gesticht een typisch middeleeuwse kloosterplattegrond met gesloten vierkante aanleg. In werkelijkheid werd het Sint-Barbaraweeshuis in U-vorm gefaseerd gerealiseerd rondom een vierkante binnenplaats. De semipublieke kapel aan de straatzijde werd als zuidvleugel opgevat. De aansluitende volumes van west- en noordvleugel met toepassing van steile zadeldaken en de sobere neogotische stijleenheid in de geveluitwerking in de geest van de Sint-Lucasneogotiek, getuigen van een visie beantwoordend aan een totaalconcept.

Cooppallaan 130 (Wetteren)
Grote villa in cottagestijl of Normandische stijl ingeplant in een grote omringende tuin met bijhorend wagenhuis en conciërgewoning, in dezelfde bouwstijl. Onderkelderde bakstenen villa uit 1922 met verspringende volumes van twee bouwlagen onder steile snijdende en overstekende schild- en zadeldaken.

Cooppallaan 156 (Wetteren)
De eclectische villa werd opgericht in 1887 door Jean-Baptiste Van de Velde, als bediende-werknemer van de nabijgelegen toenmalige Koninklijke buskruitfabriek Cooppal van Wetteren, naar ontwerp van Joseph De Bosscher. Het interieur bewaart een decoratief uitgewerkt salon in neo-Vlaamserenaissance-stijl, naar verluidt uitgevoerd door de Wetterse kunstenaar Séraphin De Maertelaere. De omringende tuin is deels omsloten door een bakstenen tuinmuur geleed door lisenen. Tegen de tuinmuur leunen twee kleine bijgebouwen aan, namelijk een vermoedelijk eind-19de-eeuws koetshuis en een serre.

Cooppallaan 162 (Wetteren)
Bakstenen dubbelhuis van twee bouwlagen, waarvan drie traveeën brede puntgevel onder pannen zadeldak, gebouwd in 1892, door de Koninklijke buskruitfabriek Cooppal. Transformatie van de villa waarbij de twee rechter venstertraveeën met bovenverdieping onder plat dak werden verhoogd, volgens bewaard bouwplan van 1926 naar ontwerp van J. De Bosscher.

Cooppallaan 91 (Wetteren)
In opdracht van de bedrijfseigenaar Theodoor Teichmann werd in 1869-1870 op de vrij gebleven percelen ten zuiden van de Cooppalfabriek naast de Schelde een fabrieksdirecteurswoning gebouwd. Onder de volgende directeur Charles Libbrecht werd de fabrieksdirecteurswoning in 1894-1895 uitgebreid. Door aan weerszij een hoger opgaand volume in dezelfde stijl aan te bouwen met het voorkomen van gelijke zijtorens verkreeg de woning ook een grotere kasteelallure. Het kasteel en bijhorend kasteelpark met ijskelder, boogbrug, hekwerk, parkmuur, portiersloge, zijn beschermd als monument.

Dendermondesteenweg 50, Veldwegel (Wetteren)
Houten beglaasd boomkapelletje aan gekandelaarde linde in omhaagde voortuin van een villa, wellicht uit derde kwart 20ste eeuw.

Diepenbroekstraat 73 (Wetteren)
Opgetekend op een kaart in 1751 en 1794 als een omgrachte hoeve met bijgebouwen opgesteld in U-vorm, naast een omgracht perceel met bomen; de site is nu gereduceerd tot een deels omgracht erf, met achterin gelegen woonhuis van zeven traveeën en stal, in kern opklimmend tot begin 19de eeuw. Verder, vroegere paardenstallen, met gemetste voederbak en ruif.

Dompelhoekstraat 7 (Wetteren)
Achterin gelegen hoeve met losse bestanddelen op met gras begroeid en beboomd erf met gekasseide paden, aan de straat afgesloten met ijzeren hek tussen versierde witgeschilderde hekpijlers met arduinen sokkel en dekplaat. Huidige hoevegebouwen volgens het kadasterarchief in 1900 op de plaats van ouder huis gebouwd.

Dorpsplein (Wetteren)
De bouw van de oudste onderdelen van de huidige kerk, de gotische toren en het koor, wordt in de literatuur doorgaans geplaatst in de 16de eeuw, doch de toren klimt waarschijnlijk op tot de 15de eeuw. Wellicht vonden er herhaaldelijke verbouwingen plaats. Eind jaren 1880 was de kerk in slechte staat. De plannen voor een volledig herstel en uitbreiding van de kerk werden in 1892-1893 opgemaakt door architect Henri Vaerwyck.