Inventaris

Lindestraat 41 (Landen)
Sterk beeldbepalende, minstens tot 1741 opklimmende grote gesloten bakstenen hoeve met pannen zadeldaken, dominant ingeplant ten zuidoosten van de dorpskerk.

Naamsesteenweg 180 (Leuven)
Baksteenbouw bestaande uit een hoger centraal gedeelte van drie traveeën en twee bouwlagen, aan beide zijden geflankeerd door een aanbouw van één bouwlaag, gebouwd rond 1904.

Antwerpsesteenweg 365 (Lier)
Aan het drukke kruispunt van de Antwerpsesteenweg met de ring rond Lier, is tussen de grote bedrijfsgebouwen een art-decorijwoning bewaard.

Dorp-West 73 (Lochristi)
Herenhuis in neo-Lodewijk XVI-stijl met omringende tuin, daterend van voor 1830 en twee keer uitgebreid: op het einde van de 19de eeuw met een massieve vierkante toren links en op het einde van de jaren 1940. Achter de woning bewaarde schuur in 1887 in het kadaster geregistreerd.

Brusselsestraat 57 (Londerzeel)
Eclectisch breedhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder schilddak, opvallend coloriet met combinatie van blauwe hardsteen, zandsteen en gecementeerde gevelvlakken met rode schijnvoegen, kadastraal geregistreerd in 1919.

Broekstraat 29 (Lubbeek)
De Sint-Martensmolen of Molen Moiné, gebouwd in het derde kwart van de 19de eeuw, is een bewaarde molenromp die teruggaat op een korenmolen, van het type bovenkruier, stenen bergmolen (beltmolen). De huidige molenaarswoning werd opgetrokken in 1937 naar ontwerp van architect T. Herroelen.

Geestbeek 9A (Lubbeek)
De Sint-Bernardusmolen, gebouwd in 1869-1870, is een bewaarde molenromp die teruggaat op een korenmolen, van het type bovenkruier, stenen bergmolen (beltmolen).

H. Vrankenstraat (Maasmechelen)
IJzeren maaskruis gelegen in een veld aan de westelijke oever van de Maas op de grens tussen de deelgemeentes Vucht en Mechelen-aan-de-Maas.

Bogaardenstraat 36 (Oud-Heverlee)
Eenvoudig stationsgebouw uit het einde van de 19de eeuw, zeer functioneel opgevat met centraal een onderkomen voor de stationschef en aan beide zijden hiervan dienstruimtes.

Schransdreef 133, 133A-D (Overijse)
In oorsprong quasi gesloten hoeve uit midden 19de eeuw, witgeschilderde verankerde bakstenen vleugels op gepikte plint, geschikt rond gekasseid erf met centrale met gras begroeide zone en oostelijke hoek afgesloten met muur.