Inventaris

Stationsstraat 150 (Waregem)
Neoclassicistische rijwoning van 1892 (registratie in 1893) samen met een woning (in spiegelbeeld?) gebouwd voor koperslager Hendrik Desmet. Bepleisterde en wit beschilderde lijstgevel op arduinen plint.

Stationsstraat 154 (Waregem)
Herenhuis in traditionele baksteenstijl van 1893 gebouwd voor fabrikant Adolphe Vindevogel.

Stationsstraat 155-157 (Waregem)
Neoclassicistisch burgerhuis van 1864 gebouwd in opdracht van Pieter Dufaux als woning geflankeerd door twee lagere magazijnen aan de straatkant en daarachter telkens een tweede, vrijstaand magazijn.

Stationsstraat 158 (Waregem)
Woonhuis van 1908, volgens het kadaster gebouwd door de familie Desmet samen met een achteraan gelegen magazijn. Rijwoning onder zadeldak met rode Vlaamse pannen.

Stationsstraat 164-166 (Waregem)
Burgerhuizen onder gemansardeerd (nummer 166) of gewoon zadeldak, deels voorzien van leien (nummer 166) of Vlaamse pannen (nummer 164).

Stationsstraat 169-173 (Waregem)
19de-eeuws breedhuis, samen met nummer 175 gebouwd doch heden opgesplitst. Bruine baksteenbouw onder zadeldak met mechanische pannen.

Stationsstraat 170 (Waregem)
19de-eeuws breedhuis afgewerkt met typerende vingerberaping op de gevel. Verankerd breedhuis onder pannen zadeldak.

Stationsstraat 185-187 (Waregem)
Vrij imposante, neoclassicistische burgerhuizen opgetrokken in 1868 voor fabrikant Adolphe Vindevogel omschreven door het kadaster als huis (nummer 187) en magazijn (nummer 185).

Stationsstraat 197 (Waregem)
Hoekwoning gebouwd circa 1900 in opdracht van de volgens het kadaster omschreven hotelhouder Jules Vanpoucke in de onmiddellijke nabijheid van het treinstation van Waregem.

Stationsstraat 34 (Waregem)
Neoclassicistisch landhuis, in oorsprong daterend van circa 1852 en vrij grondig uitgebreid in 1921, en koetshuis, eveneens van circa 1852 met oranjeriegedeelte links en in 1904 aangebouwde hondenkennel. Gelegen in een kasteelpark vermoedelijk daterend van circa 1872 en ontworpen in Engelse landschapsstijl met romantiserende invloed, voorzien van siervijvers, brugjes en een ijskelder. In het park bevindt zich ook het laatste overblijvend exemplaar van een 19de-eeuws pompmolentje in Vlaanderen, gebouwd tussen 1872 en 1883. Aan de Stationsstraat is het park afgesloten door een laag gecementeerd muurtje, waarboven een ijzeren hekwerk; de toegang wordt gemarkeerd door vierkante, gecementeerde pijlers met vaasbekroning.