Inventaris

Vlimmeren (Beerse), Wechelderzande (Lille), Oostmalle (Malle), Vorselaar (Vorselaar), Pulderbos (Zandhoven), Zoersel (Zoersel)
Domein Blommerschot en Beulkbeemden is samengevat te omschrijven als een centraal gelegen bosgebied, het noordoost-zuidwest georiënteerde vliegveld en de landbouwenclave van Blommerschot, geflankeerd door een kleinschalig valleilandschap in het oosten (vallei van de Visbeek) en westen (vallei van de Molenbeek – Beulkloop).

Brecht (Brecht), Westmalle (Malle), Schilde (Schilde), Zoersel (Zoersel)
Het landschap rondom de abdij wordt gevormd door een historisch complex van landbouwgronden en bossen, doorkruist met dreven en afwateringsgrachten. In de 18de eeuw bestond het gebied echter nog uit heide met vennen. De stichting van het 'Klooster Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart' in 1794 door Franse cisterciënzers betekende een keerpunt in de geschiedenis van dit landschap. De priorij werd in begin van de 19de eeuw verheven tot abdij. Om inkomsten en daarmee ook het voortbestaan van de gemeenschap te verzekeren, kregen de monniken bosbouw en landbouw als hoofdtaak. In het midden van de 19de eeuw is de heide dan ook bijna volledig ontgonnen en omgezet naar naaldbos enerzijds en akkers of weiland - in de nabije omgeving van de abdij - anderzijds.

Oostmalle (Malle), Zoersel (Zoersel)
'Het Zalfens Gebroekt' is een uitgestrekt moerassig gebied met een centraal gelegen bos omgeven door een kleinschalig landbouwgebied rijk aan opgaande landschapselementen. Enkele beken doorsnijden het gebied, de grondwatertafel ligt niet diep en het gebied is dan ook vrij nat, dit verklaart de vele drainagegreppels. Op de Ferrariskaart (1771-1777) wordt het gebied afgebeeld als moerassig gebied, hoofdzakelijk bestaande uit natte graslanden met houtkanten en bomenrijen. In de loop van de eeuwen werden steeds meer percelen bebost. Vandaag bestaat het Zalfens Gebroekt uit een complex van zeer waardevolle, natte elzenbroeken, zure eikenbossen en populieraanplantingen omgeven door (soortenarme) graasweiden, ruigten en akkers met tal van kleine landschapselementen.

Oostmalle (Malle), Zoersel (Zoersel)
De geschiedenis van ’s Herenbos is verbonden met de ontwikkeling van het aanpalende kasteeldomein de Renesse, aansluitend bij het dorpscentrum van Oostmalle. Het vroegere Nonnenbosch evolueerde van een natuurlijk jachtbos, via een bos voor houtexploitatie tot een idyllisch bos, ingericht als romantisch buitenverblijf. De beekvallei bleef het meest intact en vertegenwoordigt vandaag nog steeds de rijkste flora van het gebied. Heihuizen is een voorbeeld van een typische heideontginning in de Kempen. Het bestaat uit een complex van voornamelijk Grove dennenbestanden, afgewisseld met grote percelen loofhout. Zomereik en beuk zijn de dominante boomsoorten. Het gehucht Zalven bestaat uit een aantal karakteristieke Kempische hoeven met bijgebouwen langs de Salphensebaan; de Sint-Antoniuskapel; graslanden, weilanden en akkers en niet verharde veldwegen.

Broechem, Oelegem (Ranst), Massenhoven, Zandhoven (Zandhoven), Halle (Zoersel)
De Tappelbeekvallei behoort tot de mooiste beekvalleien van de Kempen en heeft dankzij de aanwezigheid van verschillende vegetatietypes, met onder andere beekbegeleidende bossen, en de twee relatief gaaf bewaarde kasteelparken een belangrijke esthetische waarde. Bossen domineren dit gebied. Enkel in het centrale gedeelte van het landschap liggen er enkele weilanden en akkers. Er komen twee kasteeldomeinen voor: het Hof van Liere gaat terug tot een 15de eeuwse waterburcht. Vandaag is het een dubbel omgracht kasteel met dienstgebouwen. Kasteel Montens is een omgracht kasteel, dat in oorsprong teruggaat tot de middeleeuwen. Het huidige uitzicht van een classicistisch herenhuis kreeg het in de 18de eeuw. Naast de historische waarde heeft dit gebied ook een belangrijke archeologische waarde (grafveld uit de ijzertijd).

Zandhoven (Zandhoven), Halle, Zoersel (Zoersel)
Het Zoerselbos en Hooidonkse beemden is een weerspiegeling van een oud agrarisch-economisch concept dat deels teruggaat tot de 18de eeuw en met het Hooidonkbos, het beemdensysteem en de landbouwexploitatie deels tot in de Middeleeuwen. Het compartimentenlandschap en de vele sporen van het oorspronkelijke landbouwgebruik geven het gebied een typisch karakter. De vroegste verwijzing naar het gebied gaat terug tot 1233, toen de Hertog van Brabant het bos Hoodonc aan de Abdij van Villers schonk. Later kwam het gebied in handen van de Sint-Bernardsabdij van Bornem. Kenmerkend voor het gebied is het vloeibeemdensysteem. Ook werden er enkele visvijvers aangelegd. Met het kasteel ‘Zoerselhof’, enkele oude hoeves en kapellen omvat dit gebied tevens heel wat bouwkundig erfgoed. Het Boshuisje was een bron van inspiratie voor ‘De Loteling’ van Hendrik Conscience.

Zoersel (Antwerpen)
Op basis van onderzoek van het digitaal hoogtemodel en verder landschappelijk en archeologisch onderzoek is vastgesteld dat er zeker 49 meilers in het Zoerselbos liggen. Het gaat om de restanten van bovengrondse meilers ofwel koepelmeiler.

Antwerpsedreef, Boshuisweg, Monnikendreef, Schriekbos (Zoersel)
In de 18de eeuw werd het vloeibeemdensysteem hersteld door middel van houten spuien, die van 1730 tot circa 1760 door stenen spuien werden vervangen en aangevuld.

Berkemei 65 (Zoersel)
Kleine rechthoekige hoeve uit het vierde kwart van de 19de eeuw, en rechthoekige stalling aan zuidoostzijde.

Berkemei 67 (Zoersel)
Kleine hoeve uit het vierde kwart van de 19de eeuw, omhaagd en beboomd domein.