Inventaris

Marcel Habetslaan 58 (Genk)
De directeurswoning is gelegen in een door een hoge haag omzoomd park; monumentaal gebouw van twee bouwlagen onder schilddak in neotraditionele-stijl, van 1910 en 1920. Voortuin met restanten van de oorspronkelijke beplanting.

Margarethalaan (Genk)
Mijncité in meerdere campagnes aangelegd van 1913 tot 1948, met als hoofdas een brede, beboomde laan met grasveld en een plein waarrond de gemeenschapsgebouwen.

Meilweg (Genk)
In de Meilweg staan vier uitzonderlijk dikke hulsten: ze hebben omtrekken van 176 cm, 169 cm, 184 cm en 148 cm. Vermoedelijk is deze rij een relict van een vroegere haag, die uitgegroeid is.

Molenstraat 2C (Genk)
Pastorie van de Sint-Martinuskerk, door het kadaster geregistreerd in 1960, zeven jaar na de bouw van de kerk. Bouwheer was de gemeente Genk.

Molenstraat 80 (Genk)
Villa Maison Blanche, gebouwd in eclectische stijl rond 1912 in de villawijk rond de Molenvijver, die toen volop in ontwikkeling was. In het begin van de 20ste eeuw zochten kunstenaars, en in hun kielzog rijke burgers, hier de rust van de landelijke omgeving op.

Molenstraat 81 (Genk)
Alleenstaand diephuis van drie traveeën en één bouwlaag onder zadeldak met wolfseinden, uit de eerste helft van de 19de eeuw.

Molenstraat 82 (Genk)
Villa Les Sapins, gebouwd rond 1911 in cottagestijl in de villawijk rond de Molenvijver, die toen volop in ontwikkeling was. In het begin van de 20ste eeuw zochten kunstenaars, en in hun kielzog rijke burgers, hier de rust van de landelijke omgeving op.

Molenstraat 86 (Genk)
Villa Les Chênes in cottagestijl werd rond 1909-1912 gebouwd in de villawijk rond de Molenvijver, een wijk die toen volop in ontwikkeling was.

Neerzijstraat (Genk)
Octogonale bakstenen kapel uit begin 20ste eeuw, onder piramidale bedaking met dakruiter, met twee mooie linden in de onmiddellijke omgeving.

Opglabbekerzavel (Genk)
De hakhoutstoven van wintereik op de Klaverberg zijn uitzonderlijk omdat het om autochtoon plantmateriaal gaat. Deze enorme hakhoutstoven zijn naar schatting 800 jaar en hebben dus de Kleine Ijstijd (15de - 19de eeuw) overleefd. Dat net wintereiken tot deze enorme hakhoutstoven zijn uitgegroeid en niet zomereiken is te danken aan de oude boeren die handelden volgens het principe "Wintereiken geven minder eikels dus zomereiken sparen en wintereiken kappen". Met stamomtrekken gaande tot 17 meter behoren deze hakhoutstoven tot de grootste van Limburg. Dit exemplaar heeft een stamomtrek van net geen 8,5 meter.