Inventaris

Wolfstraat (Beringen), Beringenbaan (Diest), Geeneindestraat, Langeheidestraat, Paalstraat, Venusbergstraat (Lummen)
De Venusberg is een Diestiaan getuigenheuvel die in het landschap uitsteekt boven de vallei van de Zwarte Beek (Demerbekken). De archeologische site is vooral gekend door oppervlakteprospecties die vondsten opleverden uit de steentijd (paleolithicum, mesolithicum en neolithicum).

Oostakker (Gent), Zaffelare (Lochristi), Eksaarde (Lokeren), Moerbeke (Moerbeke), Sinaai (Sint-Niklaas), Stekene (Stekene), Wachtebeke (Wachtebeke)
De archeologische zone omvat het gebied van de depressie van de Moervaart, een vroeger meer daterend uit het laatglaciaal, en de noordelijke rand van dit meer. Deze zone bevat talrijke archeologische vindplaatsen uit het finaalpaleolithicum en het mesolithicum.

Holsbeek, Kortrijk-Dutsel, Nieuwrode (Holsbeek), Wilsele (Leuven), Rotselaar, Wezemaal (Rotselaar)
De alluviale vlakte van de vallei van de Winge en diens zijlopen is bekend door talrijke vindplaatsen uit de prehistorie, meer specifiek het paleolithicum en het mesolithicum. Deze vindplaatsen zijn gekend uit oppervlakteprospecties en enkele opgravingen, en bestaan voornamelijk uit spreidingen van lithisch materiaal.

Bonastraat, Negenbunderweg (Linter)
De Negenbunderweg vormt samen met de Bonastraat en de Groeneweg een geheel van 20ste-eeuwse kasseiwegen in Wommersom. Vooral de Negenbunderweg heeft historische waarde omdat hij een onderdeel is van de historische route tussen Tienen en Zoutleeuw over het interfluvium tussen de Grote en de kleine Gete. De Bonastraat en Groenweg takken daar op aan.

Viskotstraat (Linter)
Deze kasseiwegen zijn een samenvoeging van drie buurtwegen, waaronder 1° de Viskotstraat (buurtweg nr. 15) die vrij homogeen in Tiense kwarsiet is gelegd, 2° de Viskotweg en 3° de Narbunderweg.

Muizen-Dorp (Mechelen)
Site van de voormalige Sint-Lambertuskerk, die in 1944 werd getroffen door een Duitse V1-bom en waarvan enkel de toren behouden bleef. De toren onderging ingrijpende herstellingen voltooid in 1625, maar gaat in kern terug tot een centraalbouw, waarvan de restanten bij archeologisch onderzoek in 1949 werden blootgelegd. Deze centraalbouw had een doorsnede van ongeveer 16 meter en een lengte van 23 meter. De bouw moet - op basis van recent archeologisch onderzoek - gedateerd worden in de laat-Ottoonse periode of de vroeg-romaanse periode, en zeker na 1020.

Zennegatvaart (Mechelen)
De site Zennegat omvat een prehistorische vindplaats, aan de rand van een vroegere meander van de Zenne/Dijle. De artefacten (voornamelijk vuursteen en aardewerk) duiden op een aanwezigheid vanaf het vroeg-/middenmesolithicum, met een zwaartepunt van de bewoning in het laatneolithicum tot de vroege bronstijd (circa 2500 tot circa 1800 voor Christus).

's Gravenvoeren (Voeren)
De verlaten silexgroeven komen op verschillende plaatsen op de helling van Schophemerheide voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Silex werd gebruikt in de woning- en wegenbouw.

Sint-Martens-Voeren (Voeren)
De verlaten silexgroeven komen op verschillende plaatsen op de bovenste helft van de helling van het Broekbos voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Silex werd gebruikt in de woning- en wegenbouw.

Teuven (Voeren)
De verlaten silexgroeven komen op verschillende plaatsen op de bovenste helft van de helling van de Nuropperberg en de Teuvenerberg voor. De groeven liggen voornamelijk in de omgeving van wegen. Ze zijn overgroeid met bosvegetatie, maar zijn wel in het reliëf herkenbaar als ontginningsplek. Silex werd gebruikt in de woning- en wegenbouw.