Inventaris

Achtermaal, Maleveld (Aalst)
Langs de losweg die uitkomt op Maleveld staat aansluitend op de hoeklinde een haagbeuken kaphaag van wel 90 m lang. De afsluitingshaag bakent de achtergelegen kavels af. Vermoedelijk is de huidige kaphaag ontstaan uit een scheerhaag die niet meer jaarlijks werd geschoren.

Blauwenbergstraat (Aalst)
Een kaphaag als perceelrandbeplanting bij een weide die achter het erf van een recent verdwenen hoeve was gelegen. Dergelijke hagen waren nuttig als afsluiting voor het vee, brandhoutproductie, loofvoedering, geriefhout en dergelijke.

Wortelenberg 8 (Beersel)
Langgestrekt hoevetje in vakwerkbouw met lemen vullingen, bakstenen voeting en een zadeldak, opklimmend tot de 18de eeuw. Goed bewaarde constructie in stijl- en regelwerk. Landelijke omgeving met weilanden en kaphaag langs de straatkant.

Hoogveldbaan (Bertem)
De holle weg, ten noorden van het dorpscentrum van Bertem, maakte vroeger deel uit van de verbinding tussen Leuven en Everberg. Langs de holle weg bevinden zich tientallen hakhoutstoven van diverse soorten, die een onderlinge samenhang vertonen en uit autochtoon genetisch materiaal bestaan. Vanuit de diepte van de holle weg vormen de hakhoutstoven, die een representatieve groeivorm hebben, een beeldbepalend object.

Hellestraat 89-91 (Boechout)
Ensemble van hoeven met losstaande bestanddelen, waarvan het erf wordt afgeschermd door een geschoren haag en kaphaag van beuk. De hoeve op nummer 91 bewaart een gekasseid erf en twee gebouwen parallel aan de straat: een woonstalhuis, vermoedelijk uit de tweede helft van de 18de eeuw, verbouwd in de 19de eeuw, en een dwarsschuur en wagenhuis aan noordzijde uit het vierde kwart van de 19de of het eerste kwart van de 20ste eeuw.

Elst, Nederbrakel, Opbrakel, Zegelsem (Brakel), Schorisse (Maarkedal)
Het heuvelig karakter van dit gebied wordt veroorzaakt door de sterke erosiewerking van talrijke kleine waterlopen. Dit gebied omvat de bronhoofden van drie parallel lopende zijbeken van de Zwalm, de Vaanbuikbeek, de Roosmeersbeek en de Slijpkotbeek. Tussen de valleitjes, die west-oostwaarts georiënteerd zijn, liggen hoge kouters van waar men een weids uitzicht heeft op een landschap met houtkanten en perceeslrandbegroeiing. In de buurt van de erven komen kaphagen voor met een erg kleine plantafstand. In de diepere delen van de valleien liggen unieke bronbossen met een waardevolle bronbosflora. Het indrukwekkende halfgesloten hoevecomplex van het Hof te Wolfskerke gaat terug tot de 12de eeuw en ligt ingeplant op een heuvelkam, omgeven door landbouwgronden. Het Mullenkasteel werd later gebouwd als eclectische woning bij de hoeve.

Bijstierstraat (Brakel)
Kaphagen van in hoofdzaak bestaande uit haagbeuk als perceelsrandbeplantingen. Ook es en esdoorn zijn hier vertegenwoordigd en worden traditioneel onderhouden in de kaphaag. Het is een mooi, representatief voorbeeld van een nog goed onderhouden kaphaag, een landschapselement dat hier in de streek werd geplant in functie van het produceren van brandhout, geriefhout en loofvoedering.

Bijstierstraat (Brakel)
Het weiland tegenover het erf aan de overkant (Bijstierstraat 6) is volledig afgeboord met een kaphaag die in hoofdzaak bestaat uit es en haagbeuk. Er staat ook een opgaande oude kloon van een Canadapopulier in de haag. Meidoorn, esdoorn en vlier staan er vermoedelijk ten gevolge van natuurlijke uitzaaiingen.

Bijstierstraat 6 (Brakel)
Een houtkant van 130 meter lang op een wegtalud bestaande uit meerdere soorten in een traditioneel hakhoutbeheer. Een oude uitgedunde kaphaag met es, els, haagbeuk en gladde iep; hakhout van gladde iep, hazelaar, els en els. Meidoorn, haagbeuk en eik staan er vermoedelijk ten gevolge van natuurlijke uitzaaiingen. Naast de houtopbrengst vervult de houtkant ook een belangrijke nevenfunctie, namelijk het vastleggen van het talud om erosie te voorkomen.

Borgveld 4 (Brakel)
Een oude kaphaag van in hoofdzaak fladderiep en es staat op de noord- en oostgrens van een erf bij een verbouwd hoevetje. De haag bestaat uit we aparte delen. Op de kadasterkaart van PC. Popp en de kaart van Van der Maelen is er langs de oostelijke haag een voetweg weergegeven, bovendien merken we dat er in de 19de eeuw hier geen gebouw aanwezig was. Op de Ferrariskaart (ca 1775) werd hier wel een hoevetje ingetekend en het erf was volledig afgeboord met een beplanting. In die tijd was het gebruikelijk om het erf af te boorden met houtkanten die nuttig waren als afsluiting, houtproducent (brand-, gerief-, constructiehout) en loofvoedering. Men gebruikte hiervoor een scheer- of kaphaag en hakhout. De nog aanwezige oude kaphaag van fladderiep is plaatselijk onderbroken en de vrijgekomen ruimte is opgevuld door een lijnaanplanting van drie opgaande lindebomen.