Inventaris

Beernem (Beernem), Hertsberge (Oostkamp), Ruiselede (Ruiselede), Wingene (Wingene)
Het provinciaal domein Bulskampveld verwijst in zijn benaming naar een (nu verdwenen) uitgestrekt middeleeuws heidegebied ten zuiden van Brugge in zandig Binnen-Vlaanderen. Voor wie er nu rondloopt, vallen de bossen en de statige dreven op, die in een strak dambordvormig patroon liggen. Maar zo is het niet altijd geweest. De geometrisch aangelegde drevenstructuren zijn het resultaat van een volledig make-over van het heidelandschap met veldvijvers uit het einde van de 18de en het begin van de 19de eeuw. In die periode verschenen ook verschillende kasteeldomeinen in het gebied, waaronder het kasteeldomein Bulskampveld/Lippensgoed het belangrijkste is.

Beerse (Beerse), Lille, Wechelderzande (Lille)
De Visbeekvallei is een mooi en authentiek restant van een valleigebied met een gesloten karakter. De repelpercelering is nog duidelijk herkenbaar en de aanwezigheid van veel lijnvormige landschapselementen als bomenrijen en houtkanten benadrukken de kleinschaligheid van het gebied. Van de vroegere heide op de hogere delen van het landschap zijn nog een paar restanten over. De rest is omgezet in akker- en weiland. De aaneenschakeling van verschillende biotooptypen te midden van kleinschalig landbouwland, aansluitend op het uitgestrekt gemeentelijk bosgebied, geven het gebied een gevarieerd en aantrekkelijk karakter.

Dessel (Dessel), Mol (Mol)
Dit gebied, gelegen ten oosten van Mol, op de noordwestelijke flank van het Kempisch plateau en wordt gekenmerkt door een uniek gradiëntmilieu met daaraan gekoppelde vegetatie. Deze natte beemdgronden aan de Vlemincksloop zijn voormalige weilanden en heidegronden van het gehucht Sluis die na de aanleg van kanalen en bevloeiingssystemen in cultuur werden gebracht. Er werd ook zand gewonnen, waardoor op verschillende plaatsen in het landschap zandwinningputten ontstonden. Ter hoogte van het Buitengoor en Meergoor resulteert het deels beboste, deels open landschap met geleidelijke overgang van heide naar gagelstruweel, van drogere bulten naar vochtiger slenken en van broekbos naar beemden in een aantrekkelijk compartimentenlandschap. Samen met het kleinschalige coulisselandschap van de Broekbeemden met talrijke houtkanten, zorgt dit voor een hoge belevingswaarde van het gebied.

Aaigem, Mere (Erpe-Mere), Haaltert, Heldergem, Kerksken (Haaltert), Herzele, Ressegem, Woubrechtegem (Herzele)
De vallei van de Molenbeek tussen Herzele en Mere heeft een heuvelig karakter doordat de vallei zich in de onderliggende Tertiaire afzettingen heeft ingesneden. Op de Molenbeek komen verschillende boven- en onderslagmolens uit de 18de eeuw voor zoals de Ratmolen met molenaarshuis en de Engelsmolen. In de vallei komen weilanden voor met perceelsrandbegroeiing maar ook bospercelen en bronbosjes die zorgen voor een gesloten karakter. Te Herzele is de vallei van de Molenbeek relatief breed met veel bocage. Hier ligt het kasteel van Herzele in een omringend park met lange eikendreef. De historische continuïteit van bepaalde delen van de Blauwbossen gaat minstens terug tot de 18de eeuw.

Geel (Geel), Mol (Mol)
Dit gebied is gelegen net ten oosten van Geel. De vallei van de nog sterk meanderende Molse Nete kent een gaaf bewaard beemdenlandschap dat wordt gekenmerkt door weilanden opgedeeld in langwerpige percelen, die nog grotendeels begrensd zijn door lijnvormige aanplantingen die het geheel een eerder gesloten karakter geven. Langs de noordelijke oever komen talrijke plassen en vijvers voor, ontstaan door de ontginning van veen en turf in de tweede helft van de 19de eeuw. Ook het wegenpatroon bleef mooi bewaard. In de iets hoger gelegen noordwestelijk hoek is er een duidelijke overgang naar grootschaliger landbouwgebied. De afwisseling in vegetatiestructuur, gecombineerd met talrijke overgangssituaties van nat naar droog, resulteert in een rijke flora. De talrijke open waters maken het gebied ook interessant voor aan water gebonden fauna.

Herenthout (Herenthout), Bevel, Nijlen (Nijlen)
De ‘Merodese Bossen’ is gelegen in de gemeenten Herenthout en Bevel, net ten noorden van de vallei van de Grote Nete in de Zuiderkempen. De ankerplaats wordt gedomineerd door dichte bebossing ontstaan in de 19de eeuw en staat zo in schril contrast met het omgevende zo goed als open landschap. Indrukwekkend zijn de oude dreven en rijen van boomgroepen die het landschap doorkruisen. Samen met het kasteel ‘Steyenhof’ en omgevend domein, vormt dit boscomplex een esthetisch aantrekkelijk geheel. Ten noorden van het kasteel herinneren heiderelicten en restanten van vroegere vennen aan het heidelandschap dat het gebied voorheen bedekte.

Dranouter, Kemmel, Loker, Nieuwkerke, Westouter, Wulvergem (Heuvelland), Dikkebus, Vlamertinge, Voormezele (Ieper), Reningelst (Poperinge)
Dit gebied omvat de beboste heuvelrij van Vidaigneberg, Rodeberg, Scherpenberg en Monteberg-Kemmelberg en een aansluitend deel van de Douvebeekvallei alsook (delen van) de dorpen Reningelst, Westouter, Dikkebus, Kemmel, Dranouter, Nieuwkerke en Wulvergem. Nabij de heuveltoppen komen brongebieden en holle wegen voor. Vroege nederzettingen, waaronder een heuvelfort uit de Ijzertijd op de Kemmelberg en driesvormige pleinen, wijzen op een langdurige bewoning. De Dikkebusvijver op de afgedamde Kemmelbeek is een middeleeuws waterbevoorradingsbekken voor de stad Ieper. Een groot deel van dit gebied behoorde tot het frontgebied van de Eerste Wereldoorlog, waardoor dorpen en hoeven vaak bestaan uit wederopbouwarchitectuur. Er komen talrijke oorlogsgedenktekens, militaire begraafplaatsen en bunkers voor. Vanop de heuvelrij zijn er talrijke vergezichten.

Gierle (Lille), Vosselaar (Vosselaar)
Het Grotenhoutbos is een relict van het domaniaal bos dat als jachtgebied diende voor de hertogen van Brabant. Dit bosdomein is nu een uitgstrekt, aaneengesloten, door indrukwekkende dreven doorsneden, bosrijk gebied in een gaaf en open landbouwgebied. Het is het enige oud boscomplex van die grootteorde in de Kempen dat minstens sinds de middeleeuwen aanwezig is gebleven. In de 17de eeuw werd in het Grotenhoustbos, als één van de eerste gebieden in de zuidelijke Nederlanden, gestart met het zaaien van grove dennen.

Poppel (Ravels)
Molenheide betreft een gaaf boscomplex met een goed bewaarde ontginningsstructuur in dambordpatroon: rond 1900 werden de eerste stukken heide en duinen blokvormig verkaveld en ontgonnen tot naaldbos. De huidige bossen geven dit gebied een gesloten indruk. Enkele landbouwkavels, heiderelicten en vennen zorgen voor afwisseling. De Rovertkapel werd in 1735 gebouwd. Belangrijk zijn de geomorfologische en hydrologische kenmerken van het gebied. De uitgestrektheid en de rust van dit gebied dragen bij tot de hoge belevingswaarde.

Ravels (Ravels)
In 1903-1904 werd het gebied aangekocht door de Belgische staat om er bossen aan te planten. Sinds 1906 werd gestart met de bebossing. De landschappelijke structuur en het uitzicht met rechthoekige blokken, van elkaar gescheiden door dreven en aarden wegen, zijn tot vandaag nagenoeg onveranderd gebleven. De afwisseling in zowel loof- als naaldhout hangt samen met de aanwezigheid van bosbouwkundige proefzones. Binnen de dichte boscomplexen verwijzen diverse vennen en heiderelicten nog naar het landschap uit de 18de en 19de eeuw. Het Kijkverdriet, aan de zuidkant van het boscomplex, werd in de 20ste eeuw ontgonnen uit heide. De landbouwpercelen vertonen er een regelmatig patroon. Bijzonder aan het kijkverdriet is ook het opkwellende grondwater en de bijhorende botanische rijkdom. De uitgestrektheid, de rust en de afwisseling geven dit gebied een grote belevings- en esthetische waarde.