Inventaris

Kwinten (Voeren)
De houtkant ligt op het talud van de holle weg 'Waterwegske', een holle weg die van Kwinten langs het Broekbos richting Mosdelle gaat. De soortensamenstelling bestaat uit opgaande en knotbomen van gewone es, gewone haagbeuk, meidoorn, rode kornoelje, een zeer zware stoof van veldesdoorn met omtrek 450 cm, opgaande bomen van veldesdoorn, hakhout van gewone hazelaar, opgaande bomen van zoete kers en witte paardenkastanje.

Mabrouck (Voeren)
De houtkant staat op het talud van de weg Mabrouck. Deze weg is opgehoogd met aan beide zijden steil naar beneden hellende taluds. Enkele tientallen meters meer zuidelijk loopt langs het oude wegtracé, nu gemarkeerd door een meidoornhaag, de grenslijn tussen Vlaanderen en Wallonië. Het oude wegtracé werd vermoedelijk eind de 19de eeuw noordwaarts verschoven bij de aanleg van spoorlijn 38. Aan beide zijden van de weg komen hakhoutstoven voor. De meest voorkomende soorten in deze houtkant zijn gewone hazelaar, meidoorn, hakhout van gewone es en zoete kers en zomereik.

Mabrouck (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op de bermen van de weg Mabrouck. Hakhout van gewone es en zoete kers komen voor samen met onder andere gewone hazelaar, boswilg, meidoorn en roos. Het wegtracé met taluds staat reeds op de Kabinetskaart van de Ferraris ingetekend. Bepaalde delen werden later rechtgetrokken. De steile wegtaluds werden beplant in functie van erosiebestrijding. De houtkanten dienden tevens als brand-, ambachts-, bouw-, geriefhout of loofvoedering.

Magis, Strouvenbos (Voeren)
De kaphaag van gewone haagbeuk staat in de bosrand van het Vrouwenbos/ Strouvenbos. Behalve knotbomen van haagbeuk komen ook knotbomen van zomereik, eenstijlige meidoorn, zoete kers en hulst voor.

Mennekesput (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud langs de holle weg. De soorten bestaan uit hakhout van gewone hazelaar, hakhout van gewone esdoorn, opgaande bomen en hakhout van gewone robinia, opgaande bomen en hakhout van gewone es, knotbomen van gewone haagbeuk, zomereik, opgaande bomen van Canadapopulier, kruisbes, rode kornoelje, iep, zoete kers en Amerikaanse vogelkers. Er staan restanten van een geschoren meidoornhaag op de kop van het talud. Deze veekeringshaag heeft sporen van vlechtwerk.

Middelhof, Obsinnich (Voeren)
Ten westen van de watermolen van Obsinnich bevindt zich in de vallei van de Remersdaalbeek een stelsel van relicten van vijvermolens. De Remersdaalbeek is een zijbeek van de Gulp die in Remerdaal ontspringt. De meest oostelijke spaarvijver is de grootste, de meest westelijke de kleinste. De kleinste vijver had een verbinding met de Remersdaalbeek. De oostelijk vijvers werd gehalveerd bij de bouw van het 45 km lang spoorlijntracé tussen Antwerpen-Tongeren-Visé-Aken, door de Duitsers gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog. De Remerdaalbeek loopt ten noordwesten van het vijvercomplex. Vanaf de Kabinetskaart van de Ferraris zijn de spaarvijvers steeds op de verschillende kaarten aanwezig tot en met de topografische kaart van 1969. Op de kaart van 1981 zijn de vijvers aan het verlanden. Bij en in het stelsel van spaarvijvers staan beplantingen en rietlanden.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant bevindt zich op het talud van een holle weg langs een akker. Er is een restant van een scheerhaag van eenstijlige meidoorn aanwezig en verschillende soorten hakhout, knotbomen en opgaande bomen.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant, ten noorden van de Kapel Trichterbeeldje gelegen, ligt op een talud langs de weg. Het is een beeldbepalend object dat getuigt van een welbepaalde beheersvorm uit het verleden waarbij de beplantingen werden gekapt. De gemende houtkant bestaat uit hakhout van gewone es. Andere soorten zijn zomereik, zoete kers, gladde iep en boswilg.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op de perceelsgrens van twee graslanden. Hij bestaat uit eenstijlige meidoorn, gewone hazelaar, sleedoorn, zoete kers, gewone robinia en roos. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van taluds. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.

Moleke (Voeren)
De gemengde houtkant staat op een talud op de perceelsgrens tussen weiland, en deels langs een wandelpad op de valleihelling. De samenstelling ervan bestaat uit roos, opgaande zoete kers, eenstijlige meidoorn, sleedoorn en zomereik. De houtkant vormt een historische eenheid met een landschappelijke structuur, namelijk een talud. De houtkant werd aangeplant met een welbepaalde functie, namelijk het voorkomen van erosie en het vastleggen van taluds. Een andere functie van de houtkant was het gebruik van het hout als brand-, ambachts-, bouw- of geriefhout en loofvoedering. Het hakhoutbeheer is een bepaalde beheervorm uit het verleden waarbij beplantingen werden gekapt of geknot.