Inventaris

Hever (Boortmeerbeek), Berg, Kampenhout (Kampenhout), Elewijt, Hofstade (Zemst)
Het kasteel van Schiplaken ligt in Hever (Boortmeerbeek) nabij de grens met Elewijt (Zemst) in de vallei van de Zwarte beek, de Bergbeek en de Keizerikbeek, die beide behoren tot het bekken van de Dijle. Het is een van oudsher bosrijk gebied. Daarvan getuigen nog Schiplakenbos en Steentjesbos. Het zijn gemengde loof- en naaldhoutbossen met enkele mooie dreven. In het noordelijk deel van het gebied liggen nog het landhuis Het Lant en het domein Gottendijs.

Kasteeldreef 5-6 (Boortmeerbeek)
Landhuis uit de wederopbouwperiode, heropgebouwd na de Eerste Wereldoorlog naar model van het voormalige neoclassicistisch landhuis uit circa 1820; heropgebouwd landhuis met oudere dienstgebouwen uit de 18de en 19de eeuw, omgeven door landschappelijk park; kasteeldomein teruggaand op oudere kasteelsite in oorsprong een middeleeuwse kasteelmotte, tijdens de 17de eeuw omgebouwd tot barokke waterburcht met parterretuin, oranjerie en sterrenbos; circa 1820 heraangelegd als romantisch 'rivierlandschap' uitlopend in bos van circa 100 hectare.

Bornem (Bornem)
Langs de Scheldedijk ligt een schorrengebied dat in de 19de en 20ste eeuw gebruikt werd voor de wijmen- of wissenteelt. De voormalige grienden zijn verbost maar de aanwezigheid van soorten zoals schietwilg, gele bindwilg, katwilg en amandelwilg wijst nog op het vroeger gebruik en beheer als hakhout.

Bornem, Hingene (Bornem), Puurs (Puurs-Sint-Amands)
Het Moer, gelegen tussen de dorpskernen van Bornem, Hingene, Wintham, Eikevliet en Puurs, betreft een centraal gelegen vochtig bos- en moerasgebied, omgeven door kleinschalig cultuurland. De noordelijk gelegen open kouter van Hingene, eertijds een landbouwgebied, is nog mooi gerelateerd aan het lager gelegen moer met een opvallende steilrand als overgang. Het landschap is afwisselend gesloten (hoogstammige bossen, broekbossen, e.d.) en open (weilanden, moerassen, vijvers, e.d.) gebieden, doorweven met lineaire en puntvormige landschapselementen. De ruimtelijke structuur, het centrale afwateringsnetwerk, het wegenpatroon en de perceelsstructuur is de afgelopen 300 jaar vrijwel identiek en gaaf gebleven.

Bornem, Weert (Bornem)
Dit gebied omvat een zo goed als ongeschonden, 13de-eeuws, grotendeels gesloten, Scheldelandschap dat doorkruist wordt door oude dijken en wegstructuren. Centraal loopt van noord naar zuid de Oude Schelde, met nog goed bewaarde mechanische sluis, als dominant structurerend element. Langs de zuidgrens van deze oude Scheldearm ligt het neogotische kasteel van Marnix van St.-Aldegonde met bijhorend gaaf, hoofdzakelijk bebost, domein met eendenkooi en gekenmerkt wordt door een rastervormig dreven- en afwateringspatroon. Ten noorden van de Oude Schelde is het landschap meer open en heeft men een afwisseling van weilanden en populieraanplanten, gekenmerkt door talrijke vijvers. Typisch in het gebied is de verspreide kleinschalige bebouwing uit tweede helft 19de en begin 20ste eeuw.

Bornem, Hingene (Bornem)
Het gebied is een gaaf bewaard polderlandschap langs de Schelde dat langs de zuidrand wordt geflankeerd door een waardevol kasteeldomein. Het domein d’Ursel werd reeds in 1120 vermeld als omwalde hoeve, het huidige kasteel gaat terug tot de periode 1756-1769 toen een adelijke zommerresidentie werd gebouwd als vervanging van een 16de-17de eeuws gebouw. Het kasteelpark evolueerde van een economisch-agrarisch domein in de 16de eeuw naar een reainaissancetuin in de 17de eeuw, tot een landschappelijke tuin die in 1883 werd aangelegd naar ontwerp van Keilig. Binnen het gebied ligt verder het landelijke gehucht Buitenland bekend om de teelt van wijmen en is verder een complex van bossen en polders. Plaatselijke komt een hoge dichtheid aan perceelsbeplantingen voor. De perceelsstructuur en het dijken- en wegenpatroon van dit landschap is historisch stabiel.

Beerdonkstraat (Bornem)
Een jonge aanplanting van populier heeft een onderetage van verschillende wilgensoorten waaronder de gele bindwilg. Deze wilgensoort werd vroeger intensief gekweekt omwille van de buigzame twijgen die jaarlijks geoogst werden voor de mandenvlechterij. De uitgeschoten wilgen vormen een relict van de vroegere wijmencultuur.

Beerdonkstraat (Bornem)
Een perceel weiland telt nog talrijke jong uitgeschoten wilgen. Onder de verschillende wilgensoorten is ook de gele bindwilg. Deze wilgensoort werd in de 19de en 20ste eeuw intensief gekweekt omwille van de buigzame twijgen die jaarlijks geoogst werden voor de mandenvlechterij. De uitgeschoten wilgen vormen een relict van de vroegere wijmencultuur in de polder.

Binnendijkstraat (Bornem)
Voormalige dichte aanplant van gele wilgen op de natte gronden nabij de Schelde. Eens voldoende groot, werden de wilgentenen geoogst voor het mandenvlechten, beschoeien van oevers etc.

Binnendijkstraat, Luipegem (Bornem)
De Bornemse eendenkooi ligt langs de oude Schelde-arm die in de 13de eeuw op natuurlijke wijze is afgesneden en maakt deel uit van het kasteeldomein Marnix van Aldegonde. De eendenkooi telt zeven vangpijpen verspreid over beide overs van de Oude Schelde. Op de zuidelijke oever zijn de vangpijpen nog bewaard en omgeven door een dichte begroeiing om de pijpen een natuurlijk uitzicht te geven zonder de wilde eenden af te schrikken.