Inventaris

Sint-Andries (Brugge), Varsenare (Jabbeke), Houtave, Meetkerke (Zuienkerke)
Dit gebied omvat de poldergronden ten noordwesten van Brugge met de kleinschalige dorpen Houtave en Meetkerke, doorsneden door de Blankenbergse vaart en centraal de droogmakerij van de Lage Moere. Voorbij het kanaal Brugge-Oostende ligt een overgangsgebied naar de zandstreek ten westen van Brugge met een aantal ontginningshoeves en kasteeldomeinen waarvan enkele historisch verbonden zijn met het polder- en moergebied.

Kerkstraat (Tielt)
Decanale hoofdparochiekerk van Tielt, centraal gelegen in het historisch stadscentrum ten noordwesten van de Markt. De oudste kern van de driebeukige gotische hallenkerk gaat terug tot de 13de-14de eeuw. De kerk wordt evenwel diverse malen herbouwd na verwoestingen door oorlogsgeweld; het huidige uitzicht komt tot stand in de loop van de 17de, 18de en 19de eeuw.

Bazel, Kruibeke (Beveren-Kruibeke-Zwijndrecht)
De vallei van de Barbierbeek te Kruibeke vormt een landschappelijke eenheid door het samenspel van de geomorfologische en fysisch-geografische waarde van de Barbierbeek en haar vallei met de cultuurhistorische en botanische waarde van de percelen en de perceelsranden. Het gaafste gebied met nog bolle akkers bevindt zich ten zuiden van de Barbierbeek.

Anzegem (Anzegem), Huise, Kruishoutem, Nokere, Ouwegem, Wannegem-Lede (Kruisem), Heurne, Mullem, Oudenaarde (Oudenaarde), Waregem (Waregem), Moregem, Ooike, Wortegem (Wortegem-Petegem)
Dit gebied omvat een deel van de ‘Vlaamse Ardennen’ ten westen van de Schelde en vormt een onderdeel van het uitgestrekte Schelde-Leie interfluvium. De heuvelkammen liggen hier dominant in het landschap. De kouters zijn van elkaar gescheiden door beekvalleien. Kleinschalige dorpskernen liggen verspreid in het landschap. Hoeves, kasseiwegen en windmolens bepalen mee het beeld.

Assenede (Assenede)
Dit gebied omvat het krekengebied van Assenede dat één geheel vormt met het krekengebied van Zeeuws-Vlaanderen. Het betreft een aaneenschakeling van grote open polders ingedijkt in de 16de en 17de eeuw. Het gebied wordt doorsneden door een aaneenschakeling van kreken, dijken en extensief beheerde graslanden. De kreken manifesteren zich als open of half verlande waterplassen en/of laagten ingenomen door grasland die zich aftekenen in het akkerareaal. De rechtlijnige en hoekige dijken zijn noord-zuid georiënteerd en afgeboord met populieren. In de polder liggen verspreide vrijstaande boerderijen. De bewoning wordt gekenmerkt door verspreide vrijstaande boerderijen in de polder en rijnederzettingen met dijkhuisjes geënt op het tracé van de dijken. Gietijzeren grenspalen markeren de landgrens tussen Nederland en België en herinneren nog aan het smokkelverleden.

Beselare, Geluveld, Zonnebeke (Zonnebeke)
Dit gebied omvat het Polygoonbos met de nabijgelegen militaire begraafplaatsen, het weggehucht Reutel en de vallei met de bovenloop van de Reutelbeek met onder meer enkele restanten van het vroegere Reutelbos en het Vijverbos. Nabij de waterscheidingskam komen brongebieden voor. Het Polygoonbos of Doelbos heeft een lange geschiedenis als deel van een voormalig abdijbos en later staatsdomein met schietheuvel. Een groot deel van het gebied behoorde tot het frontgebied van de Eerste Wereldoorlog. Er komen meerdere oorlogsgedenktekens, militaire begraafplaatsen en bunkers voor. Het huidige bos is het resultaat van heraanplant met vooral naaldhout na de oorlogsvernieling. Vanop de heuvelrij zijn er talrijke vergezichten.

Adinkerke, De Panne (De Panne), Bulskamp, De Moeren, Houtem, Veurne (Veurne)
Dit gebied omvat het gave zeeduinlandschap van strand en jonge duinen (Westhoekduinen, Krakeelduinen, het Calmeynbos en de Oosthoekduinen), het open poldergebied van Adinkerke, de fossiele binnenduinen van Adinkerke-Ghyvelde (met het domein Cabour en het Garzebekeveld), het rationeel ingerichte droogmakerijlandschap van de Frans-Belgische Moeren met een ringsloot, enkele resterende poldermolens en de zogenaamde Buitenmoeren en de overgang naar het Plateau van Izenberge met de dorpskernen van Houtem en Wulveringem en talrijke historische hoeven en gehuchten met landelijke bebouwing. De panoramische zichten naar de zee en naar het binnenland bieden weidse vergezichten.

Elst, Michelbeke, Nederbrakel (Brakel), Elene, Sint-Goriks-Oudenhove, Sint-Maria-Oudenhove, Strijpen, Velzeke-Ruddershove (Zottegem), Hundelgem, Munkzwalm, Nederzwalm-Hermelgem, Paulatem, Roborst, Rozebeke, Sint-Maria-Latem (Zwalm)
Het gebied ligt ten zuidoosten van de Schelde en behoort tot de Vlaamse Ardennen. Centraal in dit gebied loopt de Zwalm, zijrivier van de Schelde, met haar valleigronden en -wanden. Zijbeken en hun valleien liggen eveneens binnen de afbakening, samen met delen van de kouters en kleinere akkercomplexen die tot hun stroomgebied behoren. Dit gebied omvat tevens de historische kernen van Nederzwalm, Roborst, Rozebeke, Ruddershove, Velzeke, Elst en Michelbeke.

Ravestraat 24 (Ieper)
De hoeve is in 1921-1922 ex situ heropgebouwd naar plannen van de Ieperse architect Cyrille Schmidt. Aan de straatzijde wordt het ensemble van hoevegebouwen bepaald door de imposante, in een tuin gelegen boerenwoning, en de inkompartij met kapel en toegangspoort. Door de ex situ-wederopbouw zijn ten noorden van de wederopbouwhoeve de fundamenten van de vernietigde vooroorlogse hoevegebouwen bewaard. Deze vormen een belangrijke getuige van de Eerste Wereldoorlog want de hoeve en de nu verdwenen Franse begraafplaats ertegenover lagen pal in de frontzone. De kapel - een nieuw gegeven na de oorlog - werd in 1922 opgericht.

Lanaken, Rekem (Lanaken), Opgrimbie (Maasmechelen)
De steilrand van het Kempisch Plateau doorsnijdt het gebied en overbrugt een hoogteverschil van 40m. Verschillende beken dwarsen het talud en creëren een grillig patroon. De beekvalleien worden gekenmerkt door alluviale elzenbossen en venige broekbosjes en relicten van viskweekvijvers en watermolens. In de aanwezige bosbestanden is de fase van planmatige bosaanleg nog duidelijk herkenbaar aan het dambordpatroon van paden en brandgangen. Zowel in de heide als in de naaldhoutaanplanten komen enclaves wintereik voor onder de vorm van hakhout, beperkte struwelen, houtwallen en afzonderlijke stoven. Het Pietersembos was jacht- en productiebos van de heren van Pietersheim. Vlakbij ligt het middeleeuwse burchteiland met ruïnes en restanten van drie slotgrachten. In de uitgestrekte naaldbossen werden in de 20ste eeuw dankzij hun groene karakter preventoria en sanatoria opgericht.