Inventaris

Willem De Ganckstraat 6 (Asse)
Achterin gelegen, eenvoudig boerenhuisje van drie traveeën en één bouwlaag onder pannen zadeldak, kadastraal ingetekend in 1891.

Wolfrot 22 (Asse)
Voorheen omgracht kasteel met traditionele kern, door gevelstenen 1729 gedateerd, doch vandaag sterk gerenoveerd en in het laatste kwart van de twintigste eeuw voorzien van een neoclassicistische inkomtravee.

Wolfrot 22 (Asse)
Landgoed van circa 15 hectare bij 'huis van plaisantie' van omstreeks 1710, met een gedeeltelijk ommuurde moestuin, een oranjerie en oorspronkelijk ook een geometrisch aangelegde eilandtuin van 39 are, in de jaren 1860 omgevormd en geïntegreerd in een park in landschappelijke stijl.

Wolfrot 23 (Asse)
Naar verluidt voormalige kasteelhoeve van het kasteel van Walfergem, heden ingericht als manege 't Hof.

Z. 5 Mollem 345 (Asse)
Achterin gelegen hoeve, in oorsprong opklimmend tot het laatste kwart van de zeventiende eeuw en bereikbaar via een lindedreef in de as van de toegangspoort.

Zetsel (Asse)
Van op de Edegemsesteenweg leidt een kasseiweg langs de Moretteberg naar beneden. De weg Zetsel wordt al snel onverhard en vervolgt tussen akkers en (voormalige) weilanden met her en der een eenzame knotwilg. De aardeweg slingert zich door landbouwgebied met open zichten rondom tot aan de IJzenbeek en een bosperceel. De weg vervolgt als modderig pad parallel met de beek en langs de hoogtelijn en komt uit aan de kruising met de weg Mazier. De weg loopt verder door als Hoogpoort richting Kasteel Hoogpoort. Op de Ferrariskaart is deze weg al aanwezig als enige de enige verbinding tussen de hoofdbaan, genaamd 'Chaussée des Romains venant de Bavay' en het kasteel. Voorbij het kasteel sluit de landweg aan op een netwerk van wegen die uitkomen op de tweede hoofdbaan, de 'Chaussée d'Alost à Bruxelles'. Deze weg vormde de ontsluitingsweg voor een aantal grote hoeves.

Zittert (Asse)
Bakstenen windmolenromp uit de 19de eeuw (bovenkruiertype) voorzien van steekboogvormige muuropeningen.

Assenede, Oosteeklo (Assenede), Vrasene (Beveren), Lapscheure, Moerkerke (Damme), Eeklo (Eeklo), Ertvelde (Evergem), Gent (Gent), Lembeke (Kaprijke), Knokke, Westkapelle (Knokke-Heist), Zaffelare (Lochristi), Eksaarde (Lokeren), Maldegem, Middelburg (Maldegem), Sint-Gillis-Waas (Sint-Gillis-Waas), Sint-Laureins (Sint-Laureins), Sinaai (Sint-Niklaas), Kemzeke, Stekene (Stekene)
Duitse verdedigingsstelling uit de Eerste Wereldoorlog, opgetrokken ten zuiden van de Belgisch-Nederlandse grens tussen Knokke en Vrasene.

Assenede (Assenede)
Dit gebied omvat het krekengebied van Assenede dat één geheel vormt met het krekengebied van Zeeuws-Vlaanderen. Het betreft een aaneenschakeling van grote open polders ingedijkt in de 16de en 17de eeuw. Het gebied wordt doorsneden door een aaneenschakeling van kreken, dijken en extensief beheerde graslanden. De kreken manifesteren zich als open of half verlande waterplassen en/of laagten ingenomen door grasland die zich aftekenen in het akkerareaal. De rechtlijnige en hoekige dijken zijn noord-zuid georiënteerd en afgeboord met populieren. In de polder liggen verspreide vrijstaande boerderijen. De bewoning wordt gekenmerkt door verspreide vrijstaande boerderijen in de polder en rijnederzettingen met dijkhuisjes geënt op het tracé van de dijken. Gietijzeren grenspalen markeren de landgrens tussen Nederland en België en herinneren nog aan het smokkelverleden.

Boekhoute (Assenede), Sint-Margriete, Watervliet (Sint-Laureins)
Inpolderingen uit de 17de en 18de eeuw deden het huidige geüniformeerd, vlak en open polderlandschap rond de Oesterput ontstaan. Het polderlandschap wordt gedomineerd door grootschalige akkers. De bewoning bleef schaars en beperkt tot historische rijnederzettingen en dijkhuisjes. De oorspronkelijke getijdengeulen zijn steeds verder verland maar de morfologie is nog herkenbaar aan de hand van het microreliëf in de graslandcomplexen. In de open polder zelf liggen enkele geïsoleerde hoeves die verantwoordelijk waren voor de ontginning van dit gebied. De Graaf Jansdijk werd opgericht op een pleistocene dekzandrug en vormt een natuurlijke grens tussen het relatief nieuwe polderlandschap en het houtland ten zuiden. Het Leopoldkanaal wordt gekenmerkt door hoge dijken met telkens een rij populieren en in het oosten de Notelaarsbrug.