Inventaris

Poperinge, Watou (Poperinge)
Helleketelbos en omgeving ligt op de interfluviale kam tussen het bekken van de Vleterbeek en het bekken van de Heidebeek. Langs de helling zijn bronnen waarde beken ontspringen, dichtbij hun bron hebben ze een natuurlijke loop en zijn ze soms zeer diep ingesneden. Het Helleketelbos is een restant van een vroeg-middeleeuws bos. Het huidige bos bestaat uit percelen met loof-, naald- en gemengd bos. Het bos wordt omringd door landbouwland. Ten zuiden van het bos liggen nog enkele hopakkers. In het noorden en westen van het gebied zijn er percelen met hagen als perceelsrandbegroeiing, een relict van het vroegere bocagelandschap. De weinige bebouwing bestaat uit hoeves met losstaande gebouwen en omringd door een bomenrij en/of aansluitend een boomgaard. Net ten noorden van het Helleketelbos staat een klein landarbeidershuisje in vakwerk, het zogenaamde ‘Heksenhuisje’.

Vlijtingen (Riemst)
Het betreft een zacht glooiend open-field landschap met weidse vergezichten dat deel uitmaakt van het Maasterrassenlandschap. De vruchtbare leemgronden van droog Haspengouw zorgden voor een van oudsher groot aaneengesloten en samenhangend akkerbouwgebied. De Sieberg en Keiberg domineren als bakens het landschap. Het Iers Kruis op de Keiberg herinnert aan de beruchte Slag van Lafelt in 1747 als deel van de Oostenrijkse Successieoorlog (1740-1748). Tijdens de gevechten boden holle wegen en graften in het open landschap beschutting tegen vijandelijk geschut.

Avergat, Meerland, Muizenberg, Tiendenberg (Riemst)
Op de Jekerhellingen met hun steile en door droge dalen versneden helling wisselen akkers, een boomgaard, schaarse houtige begroeiingen en bloemenrijke graslanden elkaar af. In dit gebied komen talrijke mergelgroeven voor. Verschillende monumenten herdenken de gevechten van 10 mei 1940.

Burchtstraat, Visésteenweg (Riemst)
De Wachelkoul was vermoedelijk de oudste ontginning van wat we nu de Grote Berg noemen. De bovengrondse ingang naar deze ontginning is zichtbaar in het landschap, dit is een verdiept perceel dat vanuit de Burchtstraat vertrekt. De Wachelkoul is ingestort en deze instorting is op het terrein nog herkenbaar aan de verdiepte ligging, het onregelmatig reliëf en de begroeiing met loofbomen en struiken, onder andere essen en populieren. Rond de instorting zelf liggen enkele graslanden met kleine reliëfverschillen en verzakkingen. De toegang die op dit moment het meeste gebruikt wordt, is de toegang Lacroixberg. Deze toegang is op een later moment opengegraven in de toen al bestaande groeve omdat de oorspronkelijke toegang ingestort was. Een holle weg verbindt de toegang met de Visésteenweg.

Tolstraat, Tongersesteenweg, de la Brassinnestraat (Riemst)
De Gentombe is een cirkelvormige grafheuvel uit de Midden-Romeinse tijd en ligt in een kleinschalig open landschap met weiland en hoogstamboomgaarden. Het uitzicht rondom wordt gedomineerd door de aanwezigheid van een aantal monumentale hoeves die het straatbeeld bepalen. Van op de onverharde holle weg is er een open zicht op de boomgaarden en de tumulus. 

Muziekbosstraat, Prolstraat (Ronse)
In het Muziekbos bevindt zich een holle weg die van het noordoosten naar het zuidwesten dwars door het bos loopt. Deze weg is reeds terug te vinden op de 18de-eeuwse Ferrariskaart en heeft zijn onverharde en holle karakter behouden.

Wezemaal (Rotselaar)
Deze onverharde holle weg leidt de noordflank op van de heuvel en loopt tussen verscheidene boomgaarden. Historisch gezien vormde deze weg een belangrijke doorgang van de noordelijke flank naar de zuidelijke flank van de Wijngaardberg. Deze holle weg is afgebeeld op de kaart van Villaret (1745-1748) en op latere historische kaarten. Op de 19de-eeuwse Poppkaart wordt de weg aangeduid als ‘everveld weg’ naar de omliggende akkers van het Everveld die de weg doorkruiste.

Wezemaal (Rotselaar)
Deze holle weg stond in verbinding met de groeve en de Aarschotsesteenweg. Vermoedelijk werd hij frequent gebruikt voor het transport van het ontgonnen materiaal. De Vandermaelenkaart is de eerste topografische kaart waarin de weg vermeld wordt en loopt opwaarts verder naar de oude molen site om vervolgens geleidelijk neer te dalen via een trapje richting het dorp van Wezemaal.

Wezemaal (Rotselaar)
De holle weg is afgebeeld op de topografische kaart uit 1868 en weergegeven in latere historische kaarten. Vermoedelijk werd de weg intensief gebruikt tot 1960. Sindsdien raakte de holle weg ‘in verval’ door de aanleg van andere passages en werd hij stilaan vergeten.

Wezemaal (Rotselaar)
Opvallend aan deze weg is de brede rechte structuur van ongeveer 300 meter die door de heuvel snijdt. De weg is afgebeeld op de Vandermaelenkaart (1846-1845) en sindsdien ook op latere historische kaarten.