Inventaris

Castertweg, Silexweg (Riemst)
Een hoogtenederzetting uit de ijzertijd op het plateau van Caestert, met inbegrip van de onderliggende mergelgroeven

Muizenberg 20 (Riemst)
Monumentale mergelwand met toegangen tot een deel van het mergelstelsel; resten van een in de wand uitgehouwen mergelwoning.

Wezemaal (Rotselaar)
De steengroeve bevindt zich vlak bij het majestueuze heilig hartbeeld, de plaatst waar sinds de 16de eeuw de wieken van de windmolen van Wezemaal draaiden. De ontginning van deze roestbruine stenen waren belangrijk voor het bouwen van religieuze en burgerlijke gebouwen. Deze steengroeve werd gebruikt voor onder andere de opbouw en restauratie van de watermolen en de kerk van Wezemaal.

Wezemaal (Rotselaar)
De ijzerstandsteengroeve heeft de vorm van een trechter waarvan de uitgang langs de noordhelling afhelt.Het bestaan van de steengroeve wordt vermeld in 1441 als de ‘putte’ waaruit de heer steen liet trekken. Het is de oudst gekende vermelding van een Wezemaalse steengroeve. De ontginning van deze roestbruine stenen waren belangrijk voor het bouwen van religieuze en burgerlijke gebouwen.

Wezemaal (Rotselaar)
De steengroeve situeert zich op de zuidflank van de Wijngaardberg. De ontginning van deze roestbruine stenen waren belangrijk voor het bouwen van religieuze en burgerlijke gebouwen. In 1484 wordt de eerste melding vastgesteld van het bestaan van deze groeve voor het leveren van ijzerzandsteen voor de kerk.

Sinaai (Sint-Niklaas)
Het meersengebied langs de Moervaart te Sinaai is steeds een waterrijk graslandgebied geweest. Dergelijke waterrijke gebieden worden zeldzaam in Vlaanderen. Dit wordt mede benadrukt door een aantal zeldzame tot vrij zeldzame soorten uit waterrijke milieus.

Blauwe Wegel, Ijzerhandstraat, Nieuwstraat (Stekene)
Het Steengelaag bestaat uit drie waterpartijen die ontstonden door kleiwinning, vochtig broekbos en hooiland. De voormalige steenbakkerij, genaamd Tuilerie Sainte-Marie, werd omstreeks 1880 opgericht. De kleiontginning werd in dit gebied in 1977 beëindigd.

Hilstraat 18-20 (Tremelo)
Neotraditioneel landhuis met bijgebouwen, heropgebouwd circa 1920 na brand eclectische kasteelvilla, waarvan enkel laat 19de-eeuwse dienstgebouwen en tuinpaviljoen behouden bleven; landhuis in bebost landschappelijk park rond een oude turfkuil (samen 4,5 hectare); grote vijver bedekt met waterlelie en gele plomp; aantrekkelijke site met hoge natuurwaarde.

's Gravenvoeren, Remersdaal, Sint-Martens-Voeren, Sint-Pieters-Voeren, Teuven (Voeren)
Het gebied strekt zich uit over het grootste deel van de deelgemeenten ‘s-Gravenvoeren, Sint-Martens-Voeren en Sint-Pieters-Voeren en omvat de dorpskernen van deze gemeentes. De diep ingesneden Voer loopt centraal door het gebied en aan weerszijden strekt zich een agrarisch landschap uit afgewisseld door bossen. Voeren heeft een zeer hoge concentratie aan holle wegen en graften. Typisch voor het landschap zijn de vele kom- en trechtervormige depressies of dolinen.

's Gravenvoeren (Voeren)
De Kruisgraaf is een diep ingesneden groeve. De vertakte, beboste Kruisgraef is noord-zuid georiënteerd. Het substraat bestaat uit gesteenten uit het Krijt. Bodemkundig bestaat de Kruisgraef uit lemige bodems zonder profielontwikkeling. De lemige gronden rond de Kruisgraef hebben wel een textuur of structuurhorizont. De Kruisgraef is oorspronkelijk een krijtgroeve. De groeve is loodrecht op de vallei georiënteerd. De exploitatie ervan gebeurde via een ontsluitingsweg loodrecht op de parallelweg aan de Voer. In de ravijn komt een zeer grote dassenburcht voor met een lengte van 150 m en 46 uitgangen (1985). De Kruisgraef is een eiken-haagbeukenbos en is beplant met hakhout en opgaande bomen van gewone es, fijnsparren en opgaande populieren. Er komt ook veldolm, hazelaar en meidoorn voor.